کامبیز درمبخش، طراح و کاریکاتوریست سرشناس ایرانی، وضعیت کاریکاتور مطبوعاتی در ایران را «بسیار بد» ارزیابی کرده است. به نظر او، سطح پایین دستمزد کاریکاتوریست‌ها، بدفهمی کاریکاتورها و دخالت دادن سلایق شخصی و همچنین کم بودن تعداد مجلات و روزنامه‌هایی که کاریکاتور منتشر می‌کنند، کاریکاتور مطبوعاتی در ایران را با بحران‌هایی مواجه کرده است.
در گفت‌و‌گویی که خبرگزاری میراث فرهنگی با کامبیز درمبخش، طراح و کاریکاتوریست انجام داده، این هنرمند شناخته شده درباره وضع کاریکاتور مطبوعاتی در ایران گفته است که دستمزد کاریکاتوریست‌ها بسیار پایین است. علاوه بر این به دلیل محدودیت‌های سیاسی، پیش می‌آید که روزنامه‌ای به دلیل انتشار یک کاریکاتور توقیف شود: «تا به حال چند روزنامه به خاطر کاریکاتورها تعطیل شده. درست فهمیده نشده کاریکاتور و ورود سلیقه شخصی تاکنون باعث تعطیلی روزنامه‌ها و مجلات مختلف شده. به همین دلیل مدیران مطبوعات درباره کاریکاتور خیلی دست به عصا حرکت می‌کنند.»
آقای درمبخش وضعیت کاریکاتور مطبوعاتی را «باری به هر جهت» خوانده و گفته است: «الان حدود هشت یا ۹ روزنامه هستند که کاریکاتور چاپ می‌کنند. آن هم کاریکاتورهایی که ضعیف هستند. به غیر از تعداد محدودی از روزنامه‌ها و مجلات بقیه تنها تصویرگری انجام می‌شود و قدرت بیان ندارد و مشکلی را مطرح نمی‌کند. این وضعیت باری به هر جهت است. کاریکاتور باید انتقادی باشد، باید درد‌ها و رنج‌های مردم را انعکاس بدهد، اما در حال حاضر این‌کار انجام نمی‌شود.»
کامبیز درمبخش جایزه اول بزرگ‌ترین مسابقات بین‌المللی کاریکاتور ژاپن، آلمان، ایتالیا، سوئیس، بلژیک، ترکیه، برزیل و یوگسلاوی را به دست آورده است.
بسیاری از آثار او به موزه‌های معتبر دنیا از جمله در موزه هنرهای معاصر تهران، موزه کاریکاتور بازل در سوئیس، موزه کاریکاتور گابروو در بلغارستان، موزه هیروشیما در ژاپن، موزه ضد جنگ یوگسلاوی، موزه کاریکاتور اسلامبول در ترکیه، موزه کاریکاتور ورشو در لهستان و مجموعه شهرداری شهر فرانکفورت آلمان راه پیدا کرده‌اند.
آثار او در مجموعه‌هایی مانند «بدون شرح»، «دفتر خاطرات فرشته‌ها»، «کتاب کامبیز»، «میازار موری که دانه‌کش است»، «المپیک خنده»، «سمفونی خطوط»، «اگر داوینچی مرا دیده بود» منتشر شده است.
Trackbacks