با گذشت ده روز از ناپديد شدن هواپيمای پرواز MH۳۷۰ خطوط هواپيمايی ملی مالزی خانواده‌های مسافران چينی این هواپيما تهديد به اعتصاب غذا کرده‌اند. هنوز هيچ اطلاعات دقيقی از محل احتمالی اين هواپيما در دسترس نيست.
خانواده مسافران چينی هواپيمای مفقود شده مالزی تهديد کرده‌اند که در صورت عدم دريافت اطلاعات بيشتر از سوی مقام‌های مالزيايی، دست به اعتصاب غذا خواهند زد.
گفته می‌شود که مالزی در افشای همه اطلاعات به دست آمده در رابطه با پرواز MH۳۷۰، از همان ساعت اول گم شدن هواپيما، کوتاهی کرده است. در عين حال، مقامات مالزيايی متهم شده‌اند که در رابطه با مديريت بحران و برداشتن گام‌های مهم در اين راستا بسيار ضعيف و ناکارا نشان داده‌اند.
رسانه‌های آمريکايی از جمله سی ان ان، نيويورک تايمز و واشنيگتن پست در روزهای اخير و با افزايش سردرگمی مالزی در اين پرونده، از عدم پذيرش پيشنهاد پليس فدرال آمريکا(اف‌بی‌آی) از سوی مالزی انتقاد کرده‌اند. اف‌بی‌آی تا اکنون چندين بار به مالزی پيشنهاد داده است که برای کمک در مديريت اين پرونده وارد اين کشور شود، اما هر بار اين پيشنهاد توسط مالزی رد شده است.
مسايل امنيتی و روابط بين المللی نقش مهمی را در حل چنين پرونده‌هايی بازی می‌کنند. اما در عين حال، عدم تمايل مالزی برای پذيرش ورود کشورهای ديگر در حل اين پرونده رفتار عجيبی در صحنه مسايل بين‌الملل نيست. به همين شيوه، کشورهای آسيای ميانه، از جمله قزاقستان، چين، قرقيزستان و پاکستان نيز از ارائه اطلاعات رادارهای نظامی خود به مالزی امتناع کرده‌اند.
هواپيمای بوئينگ ۷۷۷ خطوط هواپيمايی مالزی، در اولين ساعات روز شنبه، هشت مارس، در خليج تايلند از رادارهای غيرنظامی محو شد، و حدود يک ساعت بعد رادار نظامی مالزی، آن را در غرب مالزی و در جنوب جزيره پوکه و در تنگه مالاکا رديابی کرد. اين آخرين ردی است که رادارهای مالزی به تنهايی توانستند از اين هواپيما ارائه دهد.
اطلاعات ماهواره‌ای چند روز بعد از ناپديد شدن هواپيمای MH۳۷۰، مشخص کردند که هواپيمای مفقود شده هر يک ساعت يک بار تا ساعت هشت و ۱۱ دقيقه صبح سيگنال‌هايی با ماهواره اينمارست (Inmarsat) مبادله کرده است که به اصطلاح صنعت هوايی «دست دادن» ناميده می‌شود. اين سيگنال‌ها حاوی اطلاعات دقيقی از محل هواپيما نيستند.
بر اساس اين سيگنال‌ها، و به کمک ساير اطلاعات از جمله سرعت احتمالی هواپيما، ميزان تخمينی مصرف سوخت آن، و آخرين جهت حرکتی که از آن در دست است، تنها می‌توان زاويه هواپيما نسبت به ماهواره را محاسبه کرد.
بنابراين، بر اساس محاسبات صورت گرفته، از محل احتمالی هواپيمای مالزيايی دو انحنا در دو نيمکره شمالی و جنوبی در دسترس است. اين اطلاعات مشخص نمی‌کنند که هواپيما دقيقا مسير شمالی را انتخاب کرده است يا مسير جنوبی را. مسير شمالی به سمت کشورهايی نظير قزاقستان، پاکستان افغانستان و قرقيزستان می‌رود و مسير جنوبی بر روی اقيانوس هند قرار دارد.
يک هفته پس از حادثه هواپيما، ۱۵ مارس، نخست وزير مالزی اعلام کرد که خاموش شدن يک به يک دستگاه‌های ارتباطی دال بر دستکاری عمدی در مسير استاندارد هواپيما است. احتمال داده می‌شود دستگاه کنترل کارکرد هواپيما (ACARS) پيش از آخرين پيغام خاموش شده باشد، و درست دو دقيقه بعد از آخرين پيغام، هنگامی که با خروج هواپيما از مرز مالزی قرار بود کنترل هواپيما به ويتنام منتقل شود، دستگاه ارتباط با رادارهای غيرنظامی نيز خاموش شد.
گفته شده اين هواپيما لحطاتی پس از خاموش شدن دستگاه ارتباط با رادارهای غير نظامی تا ارتفاع ۴۵ هزارپا صعود کرده است که بيشتر از مقدار مجاز برای اين نوع از هواپيما است. بنابرین احتمال دارد به علت تغييرات فشار داخل کابين اغلب مسافران بيهوش شده باشند.
همچنين ادامه مسير را در ارتفاع پنج هزار پا، يعنی بسيار کمتر از مقدار مجاز ۲۰ هزارپا پرواز کرده است تا رادارهای تجاری قادر به رديابی آن نباشند.
به گزارش گاردين، علاوه بر خاموش شدن يک به يک دستگاه‌های ارتباطی، تغيير چندباره جهت هواپيما، تغيير ارتفاع و مانورهای آن برای گذر از رادارهای نظامی و تجاری همگی نشان می‌دهد که ناپديد شدن هواپيما ناشی از اشکال فنی يا بمبگذاری نبوده است.
تنها پس از يک هفته از گم شدن هواپيما، و با اثبات عمدی بودن ماجرای گم شدن بوئينگ ۷۷۷، پليس مالزی به جستجوی منازل دو خلبان هواپيما اقدام کرد و دستگاه شبيه ساز پرواز را که کاپيتان پرواز، احمد شاه، اوقات فراغت خود را با آن می‌گذراند به اداره پليس منتقل کرد تا شايد در آن ردی از انگيزه‌ها يا برنامه‌های احتمالی کاپيتان بيابد.
احمد شاه از طرفداران پر و پا قرص اپوزيسيون مالزی و انور ابراهيم است. گفته می‌شود او چند ساعت پيش از پرواز در دادگاه انور ابراهيم حاضر شد و از محاکمه وی به جرم لواط متاثر بود. به گزارش ديلی ميل، انور ابراهيم آشنايی خود با احمد شاه را انکار نکرده، اما گفته است که سياسی کردن اين ماجرا، و محکوم کردن خلبان پيش از آشکار شدن سرنوشت هواپيما درست نيست.
کمک خلبان پرواز، فريق عبدالحميد، بيست و هفت ساله، به تازگی توانسته بود به درجه حضور در کابين بوئينگ ۷۷۷ برسد. او ۲۷۶۳ ساعت تجربه پرواز داشت و در رسانه‌ها به علت عدم احتياطش در رعايت قوانين داخلی پرواز محکوم شده است. بعد از گم شدن هواپيما، شايعه شد که وی در سال ۲۰۱۱ دو زن را در پروازی از تايلند به کوالالامپور به کابين خود دعوت کرد. روز، ۱۷ مارس، مقامات مالزی مشخص کردند که آخرين سخنان شنيده شده از کابين، “خيلی خوب، شب به خير”، از جانب کمک خلبان پرواز گفته شده است.
خانواده‌های مسافران هواپيمای مفقود شده، با شنيدن اخبار اخير درباره دستکاری عمدی در مسير پرواز هواپيمای بوئينگ ۷۷۷ اميدوار شده‌اند که اين هواپيما در مکانی نامعلوم به زمين نشسته باشد. آنها به همين علت، در رابطه با عدم افشای اطلاعات بيشتر از جانب مقامات مالزيايی ناراضی و خشمگين هستند. به گفته نماينده خانواده‌های مسافران چينی اين هواپيما که حدود دو سوم مسافران هواپيمای مفقود شده را تشکيل می‌دادند، “مالزیایی‌ها روزها را می‌شمارند و ما ثانيه‌ها را”.