مرکز حاميان حقوق بشر به مديريت شيرين عبادی، برنده جايزه صلح نوبل، کمپين “گفتوگو درباره انرژی هستهای؛ فردا دير است” را راهاندازی کرد.
اين کمپين با حمايت جمعی از سازمانهای حقوق بشری، مدافعان آزادی بيان و جامعه مدنی و همچنين پشتيبانی بيش از ۳۲۰ تن از فعالان اجتماعی، زنان، حقوق بشر، محيط زيست و جمعی از کارشناسان مرتبط آغاز به کار کرده است.
در بيانيهای که به اين مناسبت از سوی مرکز حاميان حقوق بشر و پشتيبانان اين حرکت منتشر شده، آمده است: “پرداختن درباره موضوع انرژی هستهای با وجود اينکه يک مسئله ملی است اما طی دهههای گذشته از پيش از انقلاب تاکنون هميشه در انحصار دولتها بوده است و اين شائبه را ايجاد کرده که انرژی هستهای صرفا يک مسئله سياسی است.”
بيانيه مرکز حاميان حقوق بشر: هرجا که صنايع مرتبط با انرژی هستهای با تکگويی دولتها همراه بوده است، همواره اين انرژی با بهترين توجيهات سياسی و اقتصادی برای افکار عمومی بهعنوان يک ضرورت ملی معرفی شده است
اين بيانيه با تأکيد بر اينکه “تبعات تصميمگيری درباره اين مسئله بهطور مستقيم بر زندگی روزمره تمام مردم تأثير دارد”، با در نظر گرفتن تحريمهای بينالمللی گسترده عليه ايران و سايه تهديد کننده جنگ، آورده است: “تاثيرات انرژی هستهای محدود به مسايل سياسی نمیشود و مسايل اقتصادی، محيط زيستی، سلامت عمومی را نيز در بر میگيرد.”
اين بيانيه سپس به طرح پرسشهايی در مورد انرژی هستهای پرداخته است. از جمله اينکه “چرا انرژی هستهای مهم است؟ انرژی هستهای چقدر برای ايران توجيه اقتصادی دارد؟ آيا داشتن انرژی هستهای فوايد قابل توجيهی نيز داشته و جزيی از نيازهای توسعه پايدار است؟ آيا انرژیهای جايگزين همچون انرژی خورشيدی، بادی و… در کشور چهار فصل ايران نمیتواند جايگزين انرژی هستهای شود؟ آيا فجايعی مثل چرنوبيل يا فوکوشيما نيروگاههای هستهای کشور زلزله خيزی مثل ايران را که از شمال تا جنوب آن بر خطوط گسل گسترده شده، تهديد نمیکند؟” و…
بيانيه مرکز حاميان حقوق بشر با اشاره به جنبشهای صلحطلب در کشورهای مختلف، در مقابله با صنايع هستهای، تأکيد کرده است: “هرجا که صنايع مرتبط با انرژی هستهای با تکگويی دولتها همراه بوده است، همواره اين انرژی با بهترين توجيهات سياسی و اقتصادی برای افکار عمومی بهعنوان يک ضرورت ملی معرفی شده است. در کشورهايی مثل ايران، کره شمالی و اسرائيل انرژی هستهای مسئلهای سياسی و امنيتی است که پرداختن به آن مسئله جامعه مدنی يا رسانهها نيست.”
مرکز حاميان حقوق بشر پرسيده است: “اگر سخن از استفاده صلحآميز از انرژی هستهای است، پس چرا مسئله انرژی هسته در ايران به يک بحث امنيتی تبديل شده است؟ و اساسا آيا دانشمندان محيط زيست باور به صلح آميز بودن اين انرژی دارند؟ چرا برای مسئلهای که به منافع ملی و حتی سرنوشت سياسی کشور ما گره خورده است، کسی از خود شهروندان اين کشور هرگز نپرسيده است که آيا انرژی هستهای را ضرورت ملی خود میدانند؟”
در همين راستا اين مرکز مدافع حقوق بشر برای پاسخگويی به پرسشهای فوق، کمپين “گفتوگو درباره انرژی هستهای” را بهمنظور آگاهسازی همه افراد جامعه، با موضوع انرژی هستهای و فوايد يا مضرات آن راهاندازی کرده است.
در اين ارتباط مرکز حاميان حقوق بشر مقالاتی را از ديدگاههای مختلف درباره انرژی هستهای و ضرورت آن بر روی سايت خود منتشر خواهد کرد و از همه دانشمندان، کارشناسان، مختصصان و کسانی که میتوانند آگاهی عمومی را درباره انرژی هستهای افزايش دهند، دعوت کرده است تا با اين حرکت همراه شوند.
مرکز حاميان حقوق بشر گفته است: “زمان مناسب برای پرداختن به موضوع انرژی هستهای و طرح يک گفتوگوی ملی درباره آن همين امروز است.”
اين بيانيه از مردم خواسته است که از طريق سايت مرکز حاميان حقوق بشر به اين حرکت بپيوندند و بيانيه را امضا کنند.
از شما چه پنهان که امروز هم دیر است . ملت ایران !
حکومت با توافقاتی که باغرب درحال انجام دارد، میرود که تبدیل به کره شمالی دیگری بشود .
bijan / 31 October 2013