براساس مطالعات سالانه نهاد امدادگر «کمک به گرسنگی در جهان» که پنج‌شنبه ۱۹ مهر / ۱۰ اکتبر منتشر شده، مبارزه جهانی با گرسنگی پیشرفت کمی داشته است.
این نهاد مستقر در برلین در ارائه شاخص جدید خود از گرسنگی در جهان (GHI) اعلام کرد که هنوز ۷۳۳ میلیون نفر در سراسر جهان از گرسنگی رنج می‌برند. کشورهای جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا مناطقی هستند که بالاترین نرخ گرسنگی را دارند.
مارلن تیمه، مدیر سازمان «کمک به گرسنگی در جهان» گفت:
این غیرقابل قبول است که جامعه بین‌المللی به اندازه کافی به تعهدات خود برای پایان دادن به گرسنگی عمل نمی‌کند. بحران‌های جهانی تأثیر فوری و پیامدهای جدی بر وضعیت تغذیه خانواده‌ها می‌گذارد و توانایی آن‌ها را برای مقابله با شوک‌های جدید از بین می‌برد.
ارزیابی از وضعیت گرسنگی در جهان از جمله براساس شاخص‌های سوء تغذیه، رشد کودکان و مرگ‌ومیر کودکان با هدف تعیین ماهیت چند بعدی گرسنگی انجام می‌شود.
تأثیر ویژه بر زنان و دختران
گزارش امسال سازمان «کمک به گرسنگی در جهان» بر ارتباط بین نبود برابری جنسیتی، ناامنی غذایی و تأثیرات تغییرات اقلیمی تمرکز دارد. در این گزارش زنان و دختران بیشتر تحت تأثیر گرسنگی قرار دارند و به‌طور نامتناسبی از پیامدهای تغییرات آب و هوایی رنج می‌برند.
ماتیاس موگه، از مسئولان این نهاد بین‌المللی در این‌باره گفت:
برابری جنسیتی اهرم مهمی برای از بین بردن دائمی گرسنگی است. دولت‌ها باید در بهداشت، آموزش و توسعه مناطق روستایی سرمایه‌گذاری کنند تا نابرابری‌های موجود را از بین ببرند و به زنان دسترسی بهتری به منابع و تصمیم‌‌گیری‌ها بدهند.
این گزارش به بررسی وضعیت تغذیه در ۱۳۶ کشور می‌پردازد. به‌گفته این سازمان، بحران‌هایی مانند درگیری‌های مسلحانه، پیامدهای تغییرات اقلیمی و سطوح بالای بدهی کشورها با یکدیگر هم‌پوشانی دارند و یکدیگر را تقویت می‌کنند. ارزش‌های شاخص سال ۲۰۲۴ و رتبه‌بندی‌های اولیه نشان می‌دهد که طبقه‌بندی گرسنگی در شش کشور بروندی، یمن، ماداگاسکار، سومالی، سودان جنوبی و چاد «بسیار جدی» عنوان شده است. گرسنگی در ۳۶ کشور دیگر از جمله افغانستان، پاکستان، سوریه، هند و چندین کشور آفریقایی نیز «جدی» طبقه‌بندی شده است.
گرسنگی در برخی کشورها بار دیگر در حال افزایش است
افزون بر این، وضعیت گرسنگی در بسیاری از کشورها رو به وخامتِ بیشتر رفته است: در ۲۲ کشور با شاخص‌های «متوسط»، «جدی» یا «بسیار جدی» در سال ۲۰۲۴، گرسنگی حتی از سال ۲۰۱۶ نیز بیشتر شده است. در ۲۰ کشور دیگر، پیشرفت تا حد زیادی راکد مانده است. براساس آمار سال ۲۰۲۴ گرسنگی در این کشورها در مقایسه با سال ۲۰۱۶ کمتر از پنج درصد کاهش یافته است.
با وجود بحران‌ها، امید نیز وجود دارد: کشورهایی مانند بنگلادش، موزامبیک، نپال، سومالی و توگو شاخص‌های خود را به‌طور قابل‌توجهی بهبود بخشیده‌اند، اگرچه گرسنگی در این کشورها همچنان از مشکلات آن‌هاست. از سوی دیگر افغانستان و سوریه در بین ۲۰ کشوری هستند که بدترین امتیاز را دارند.
گزارش فوق گفته است که هدف از بین بردن گرسنگی تا سال ۲۰۳۰ دست‌نیافتنی به‌نظر می‌رسد. نویسندگان گزارش به‌طور کلی خاطرنشان کرده‌اند که اگر سرعت بهبود وضعیت از سال ۲۰۱۶ همچنان یکسان باقی بماند، شاخص‌های جهانی حتی تا سال ۲۱۶۰ ـ یعنی بیش از ۱۳۰ سال بعد ـ به سطح پایین هم نخواهد رسید.
تشدید نابرابری‌های جنسیتی با تغییرات اقلیمی
به‌‌رغم دهه‌ها لفاظی در مورد نیاز به تضمین برابری جنسیتی، هنوز هم نابرابری شدید جنسیتی وجود دارد. گزارش می‌گوید «زنان بیشترین آسیب را از ناامنی غذایی در میان افراد کم‌تغذیه دارند، در برخی کشورها این میزان اختلاف به ۱۹ درصد می‌رسد.»
در گزارش سالانه سازمان «کمک به گرسنگی در جهان» توصیه‌هایی نیز برای اقدامات بیشتر شده است. بنابراین گزارش، سیاست‌های مربوط به تغییرات اقلیمی و تغذیه باید نقش اصلی را برعهده بگیرند و نقش زنان و گروه‌های حاشیه‌نشین را در مدیریت منابع طبیعی در نظر بگیرند.
همچنین دولت‌ها باید منابع عمومی را برای رسیدگی به نابرابری‌های ساختاری و امکان دسترسی به برابری جنسیتی، مجدداً توزیع کنند. در همین حال، اقدامات برای مقابله با بحران‌ها نباید به قیمت سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت انجام شود. این درخواستی است از کشورهای کمک‌کننده که کمک مالی را تأمین می‌کنند.