براساس گزارش منابع زمانه رضا رضایی، حسین جعفر و یاسین مختاری، شهروندان معترض اهل اصفهان که به ترتیب ۳۰، ۲۷ و ۲۲ سال دارند بیش از یک‌سال است که در زندان بلاتکلیف نگه داشته شده اند. نهادهای امنیتی این سه معترض را در تیر ۱۴۰۲ به زندان اصفهان و بعد از یک ماه، به بازداشتگاه ۲۰۹ وزارت اطلاعات و سپس به بند چهار زندان اوین منتقل کردند. دستگاه قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی این سه معترض را به «معاونت در محاربه از طریق تخریب و احتراق اموال عمومی به قصد تقابل با نظام اسلامی»، «عضویت در گروهک منافقین و گروهک باغی با وصف وجود مرکزیت و مشی مسلحانه»، «فعالیت تبلیغی به نفع گروهک‌های مخالف نظام اسلامی» و «تشکیل گروهک تروریستی» متهم شده اند. براساس گزارش‌ها روند دادرسی پرونده، آن‌ها به شکل عامدانه در بلاتکلیفی نگه داشته شده اند. دستگاه قضایی رضا رضایی، حسین جعفر و یاسین مختاری را هر یک به سه سال و ۹ ماه حبس، دو سال اقامت اجباری در کهنوج کرمان یا حاجی‌آباد هرمزگان و ۸۰ ضربه شلاق محکوم کرده است. به‌رغم قطعی شدن این حکم از بهمن ۱۴۰۲، محکومیت قطعی آن‌ها در پرونده زندانشان ثبت نشده و آن‌ها پس از یک‌سال امکان پیگیری پرونده، درخواست مرخصی یا آزادی مشروط ندارند و همچنان به‌طور رسمی در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند. نگهداری زندانیان به‌شکل بلاتکلیف یکی از راه‌های فشار بر متهمان و محکومان است و جمهوری اسلامی همواره این روش غیرانسانی را علیه معترضان و همچنین مخالفان و زندانیان سیاسی به‌کار برده است.