بنا به اطلاعات منابع «زمانه»، بهراد آذرگان، شهروند بهائی ساکن تهران براساس ابلاغیه قضائی در تاریخ ۲۹ مرداد ۱۴۰۳ در شعبهٔ سوم بازپرسی دادسرای امنیت حضور یافت و طی آن از هرگونه فعالیت در فضای مجازی منع شد. همچنین با طرح اتهام جدید علیه این موزیسین بهائی مبنی بر تبلیغ از طریق برگزاری کلاس موسیقی برای سنین مختلف، به مبلغ وثیقه او ۱۰ میلیارد ریال دیگر افزوده شد. نیروهای امنیتی جمعه ۱۲ مرداد ۱۴۰۳ با یورش به منزل بهراد آذرگان اقدام به ضبط لوازم الکترونیکی مانند گوشی تلفن همراه، لپ‌تاپ و برخی دیگر از وسایل شخصی او کردند. او ۱۳ مرداد پس از حضور در شعبه سوم بازپرسی دادسرای امنیت «به اتهام موضوع ماده ۵۰۰ از قانون مجازات اسلامی» بازداشت شد و در نهایت ۱۵ مرداد، با سپردن وثیقه‌ی ۱۵ میلیارد ریالی از قرنطینه‌ی زندان اوین آزاد شد. ایجاد محرومیت‌ها و فشارهای سیستماتیک بر شهروندان بهائی در ایران سابقه‌ای طولانی دارد. طبق آمارهای غیررسمی، بیش از ۳۰۰ هزار شهروند در ایران عضو جامعه بهائیان هستند، اما قانون اساسی جمهوری اسلامی مذهب بهائیان را به‌رسمیت نمی‌شناسد و آن‌ها را از بسیاری از حقوق اجتماعی‌شان محروم‌ کرده است.