۲۲ کشور خواستار سه برابر شدن تولید انرژی هسته‌ای تا سال ۲۰۵۰ برای دستیابی به اهداف خالص کربن صفر شده‌اند. امضاکنندگان این بیانیه عبارتند از: بلغارستان، کانادا، جمهوری چک، فنلاند، فرانسه، غنا، مجارستان، ژاپن، مولداوی، مغولستان، مراکش، هلند، لهستان، رومانی، اسلواکی، اسلوونی، کره جنوبی، سوئد، اوکراین، امارات متحده عربی، بریتانیا و ایالات متحده. جان کری، فرستاده اقلیمی ایالات متحده، از این بیانیه دفاع کرد. او گفت: «ما مدعی نیستیم که این (توسعه استفاده از انرژی هسته‌ای) قطعاً جایگزینی گسترده برای هر منبع انرژی دیگری خواهد بود؛ اما داده‌های علمی و واقعیت حقایق و شواهد به ما می گویند که بدون وجود انرژی هسته‌ای (در سبد انرژی جهان) نمی‌توان به هدف کربن صفر تا سال ۲۰۵۰ رسید. این‌ها فقط واقعیت‌های علمی است. هیچ سیاستی در این امر دخیل نیست، هیچ ایدئولوژی در این امر دخیل نیست.» اما کارزار مخالفان توسعه انرژی هسته‌ای در اجلاس کاپ ۲۸ بلافاصله واکنش نشان دادند و گفتند که «هیچ فضایی برای انرژی هسته‌ای خطرناک برای تسریع کربن‌زدایی لازم برای دستیابی به هدف آب و هوایی پاریس وجود ندارد... این چیزی بیش از یک حواس‌پرتی خطرناک نیست.» کارزار 350.ORG می‌گوید که تلاش برای «رنسانس هسته‌ای» به رهبری لابی‌گران صنایع هسته‌ای از دهه ۲۰۰۰ تا کنون موفقیت‌آمیز نبوده است: «انرژی هسته‌ای بسیار پرهزینه، بسیار پرخطر، بیش از حد غیر دموکراتیک و دستیابی به آن زمان‌بر است. ما در حال حاضر راه‌حل‌های ارزان‌تر، ایمن‌تر، دموکراتیک‌تر و سریع‌تر برای بحران آب‌وهوایی داریم و آنها انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره‌وری انرژی هستند.»
02 December 2023
