یک فعال صنفی معلمان میگوید جمهوری اسلامی از فعالیتهای معلمان در شهرهای کردستان و احیاء سازماندهی تودهای توسط آنها واهمه دارد و همین موضوع علت برخوردها و سرکوبهای امنیتی شدیدتر با معلمان در این شهرها است.
در چند روز گذشته بیانیهای از سوی انجمن صنفی معلمان کردستان، مریوان و سروآباد منتشر شده است که در آن روند غیرقانونی برخورد با فعالان صنفی و کارگری و کنشگران و فعالان حوزههای مختلف محکوم شده است.
شیوا عاملیراد، از اعضای سابق شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان با بیان اینکه از روز جهانی کارگر، اول ماه مِه سال گذشته تاکنون، معلمان زیادی احضار و بازداشت شدهاند که درصد زیادی از آنها معلمان کردستان بودهاند.
عاملیراد به زمانه میگوید:
در دو دهه گذشته فشار امنیتی بر فعالان مدنی، کارگران و معلمها بیشتر شده است و آنها با وجود فضای امنیتی و خفقان بهطور مداوم به مبارزه خود ادامه دادهاند. این اتفاق در شرایط امنیتی جامعه مانند خیزش زن، زندگی و آزادی در سال گذشته و همچنین در آبان ماه سال ۹۸ بیشتر شده است.
شیوا عاملیراد ریشه برخوردهای شدید امنیتی با تشکلهای معلمان را سازمانیافتگی و دامنه گسترده فعالیت این تشکلها عنوان میکند و توضیح میدهد که جنبش معلمان تنها جنبشی است که بهصورت سراسری در کل کشور فعال است و توانسته در اعتراضها و اعتصابها، معلمان کل کشور را با خود همراه کند.
عضو سابق شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان همچنین اشاره میکند که حاکمیت برای برخورد با تشکل معلمان و اعتراضهای آنها «شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان» را هدف قرار داده و به همین دلیل چهرههای شناخته شده این شورا از جمله رسول بداغی و جعفر ابراهیمی در بازداشت و حبس به سر میبرند.
پشت پرده برخورد ویژه با پرونده سه معلم مریوانی
در بیانیه انجمن صنفی معلمان کردستان، مریوان و سروآباد بهطور مشخص به پرونده سه معلم کُرد به نامهای سوران (اسکندر) لطفی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، مسعود نیکخواه و شعبان محمدی، از اعضای هیات انجمن صنفی معلمان مریوان اشاره شده است که پس از ماهها بازداشت بهصورت موقت با وثیقههای سنگین از زندان آزاد شدند. با این وجود، به زعم صادرکنندگان بیانیه در رسیدگی به پرونده آنها بر خلاف قانون آیین دادرسی تخلفاتی صورت گرفته است.
در این بیانیه به مواردی اشاره شده که از نظر صادرکنندگان بیانیه برخورد هدفمند و از پیش طراحی شده با پرونده این سه معلم اهل مریوان است، از جمله جابهجایی پرونده ثبت شده آنها از شعبه شعبه ۲۸ به ریاست قاضی عموزاده به شعبه ۱۵ به ریاست قاضی صلواتی در جریان برگزاری دادگاه آنها در روز ۲ اسفند ۱۴۰۱. این امر بر خلاف قانون آیین دادرسی کیفری و با هدف «سرکوب فعالان صنفی» بوده است.
آنگونه که در این بیانیه مطرح شده این سه معلم به دلیل رعایت نشدن فاصله زمانی مصرح در قانون آییندادرسی کیفری از زمان ابلاغ تا رسیدگی و صادر ابلاغ نشدن احضاریه برای حضور آنها و وکیلانش در جلسه دادرسی و در اعتراض به «پروندهسازی» و «سناریوسازی»های علیه فعالان صنفی معلمان و دیگر فعالان صنفی بازداشتی، از حضور در دادگاه ساعت ۱۰ روز سهشنبه مورخ ۲۷ تیر ۱۴۰۲ خودداری کردهاند.
این سه معلم همچنین تماس تلفنی با وثیقهگذاران، بدون ابلاغ الکترونیک به آنها و وکلای پرونده خود را فاقد وجاهت حقوقی و قضایی میدانند.
شیوا عاملیراد درباره اعتراض این سه معلم مریوانی به روند رسیدگی به پروندهشان به زمانه میگوید:
این تنها پروندههایی از معلمان کردستان بوده که از یک شعبه و قاضی به شعبه دیگر و برای قاضی صلواتی فرستاده شده است. این کار کاملا عامدانه بوده تا میان معلمان و فضای کردستان رعب و وحشت ایجاد کنند.
فعالیت معلمان کردستان یادآوری عدم مشروعیت حکومت است
کمتر از دو ماه به سالگرد کشته شدن ژینا (مهسا) امینی مانده و در این مدت بازداشت، قتل و فشارهای امنیتی در ایران و بهخصوص کردستان افزایش چشمگیری داشته است.
عضو انجمن صنفی معلمان مریوان همچنین به نزدیک شدن سالگرد قتل ژینا امینی توسط گشت ارشاد جمهوری اسلامی اشاره میکند و توضیح میدهد که برخوردهای صورت گرفته و به نوعی تاخت و تاز امنیتی جمهوری اسلامی را باید از این زاویه هم مورد توجه قرار داد.
شیوا عاملیراد میافزاید:
در انقلاب ژینا نقش فعالان کُرد و معلمان بسیار پررنگ بوده است و اعتراضها متداوم بود. به همین دلیل نزدیک شدن به سالگرد قتل ژینا بدون شک در سرکوب، دستگیری و قتل در زندان در کردستان نقش دارد. جمهوری اسلامی میخواهد با امنیتی کردن فضا در جامعه کردستان رعب و وحشت ایجاد کند و به همین دلیل روند متفاوتی درباره پرونده این سه معلم که از چهرهای شناخته شده معلمان هستند در پیش گرفته تا از مردم کردستان زهر چشم بگیرد.
این فعال سابق صنفی معلمان مجموعه اینگونه برخوردهای دستگاههای قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی با معلمان کرد را در نقش تاریخی و طولانیمدت آنها در اعتراضهای صنفی معلمان میداند و میگوید:
شهرهای کردستان به ویژه مریوان، سنندج و سقز قطب فعالیت صنفی معلمان در یک دهه گذشته بوده و این پتانسیل در کردستان باعث دلگرمی دیگر تشکلهای صنفی معلمان شده است.
عضو انجمن صنفی معلمان مریوان اشاره میکند که فعالیتهای معلمان در شهرهای کردستان باعث احیاء سازماندهی تودهای معلمان شده و «رادیکال» بودن از ویژگی مهم این فعالیتها بوده است.
عاملیراد در همین راستا به جمع آوری امضاء از سوی معلمان در ادارات آموزش و پرورش شهر سقز برای اعتراض به قطع رتبهبندی معلمان اشاره می کند و میافزاید:
این اتفاقی بود که به ندرت در شهرهای دیگر صورت گرفت. همچنین تجمعهای معلمان در شهر مریوان به حدی گسترده برگزار میشد که از شهرهای دیگر هم به آنها ملحق میشدند. در شهر سنندج هم قبل از شدت سرکوبها و دستگیریهای گسترده، هر هفته معلمان در روز پنجشنبه تجمع برگزار میکردند و شهرهای دیگر هم با آنها همراه میشدند.
او در ادامه توضیح میدهد که حاکمیت در ۴۰ سال گذشته اقتدار و مشروعیتی در شهرهای کردنشین نداشته و از پتانسیل فعالیتهای مدنی در این شهرها آگاه است. به همین دلیل نسبت به فعالیتهای صنوف مختلف از جمله معلمان حساستر است و انرژی و نیروی بیشتری برای سرکوب میگذارد.
این فعال صنفی معلمان میگوید:
حکومت علاوه بر فعالیت صنفی به دلیل اینکه نگاه امنیتی به شهرهای کردنشین دارد، مردم کردستان را بیشتر مورد سرکوب و انواع برخوردهای غیرقانونی قرار میدهد. در واقع حکومت تمام تلاش خود را میکند که فعالیتهای صنفی را در کردستان از بین ببرد، زیرا از انرژی سیاسی که در کردستان وجود دارد واهمه دارد و به نوعی کردستان یادآور عدم اقتدار و مشروعیت حاکمیت است.