شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت نامه‌ای از یکی از کارگران شاغل در عسلویه منتشر کرده است با عنوان «گرمای تابستان و جهنم عسلویه اخطار ما به پیمانکاران مفتخور: صدای اعتراض ما را بشنوید». این کارگر پیمانی وضعیت کنونی عسلویه را «جهنم» توصیف کرده و نوشته است: «در این گرما و هوای شرجی که زنده ماندن دشوار است، از ما مانند بردگان زمان فراعنه کار می‌کشند و آخر سر هم حقوقی در کار نیست. زندگی در یک اطاق کوچک با نفرات بالا، غیر بهداشتی و بدون تجهیزات لازم سرمایشی و آب خنک و از طرفی کار در زیر گرمای خورشید سوزان همه را بی‌طاقت کرده است.» این کارگر در ادامه نامه با اشاره به این‌که در روزهایی که گرما شدت می‌گیرد ادارات را تعطیل اعلام می‌کنند می‌گوید اما کارگران باید از ساعت ۵ صبح تا هفت عصر در«گرمای سوزان جان بکنند.» سال گذشته به‌خاطر شدت گرما در مناطق عسلویه، بیش از ۵۰۰ نفر از کارگران در پروژه های مختلف به علت گرمازدگی شدید راهی بیمارستان و درمانگاه‌ها شدند و در این میان چند نفر هم جان خود را از دست دادند. در ادامه این کارگر با اشاره به مرگ یکی از کارگران به نام عبدالرزاق سیمریان در آبادان که بر اثر شدت گرما در مرداد ۱۴۰۱ جان باخت، آورده است: «اینان حتی به قوانین مصوب خود عمل نمی‌کنند. برای مثال در ماده ۷ قانون نحوه جلوگيری از آلودگی هوا به صراحت گفته شده در شرایط اضطراری و به دلیل کیفیت خاص جوی از جمله دمای بالا که سلامت انسان را به خطر می‌اندازد کار باید تعطیل شود.» طی ماه‌ها و سال‌های گذشته کارگران پیمانی نفت و گاز بارها در اعتراض به دستمزد و با خواست کاهش روزهای کاری به بیست روز، بهبود کیفیت غذا و خوابگاه‌ها و حذف شرکت‌های پیمانکاری دست به اعتصاب زده‌اند.