به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، وحید جعفریان، مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری اعلام کرد در ۱۰ سال گذشته سطح ایستایی آب‌های زیرزمینی حداقل ۱۰ متر کاهش یافته است. جعفریان با اشاره به بهره‌برداری بیش از ظرفیت منابع آب زیرزمینی و تاثیر آن در تخریب جنگل‌های بیابانی ایران گفت: «در شرایط اقلیمی فعلی ایران بعید می‌دانم دیگر دشتی داشته باشیم که جزو مناطق ممنوعه نباشد. دشت‌های مناطق بیابانی دشت‌هایی هستند که مدت‌هاست با افت شدید منابع آبی زیرزمینی مواجه شده‌اند.» این مقام مسئول در ادامه یادآوری کرد که کاهش سطح ایستایی آب‌های زیرزمینی خارج از توان سازگاری پوشش گیاهی وابسته به آب‌های زیرزمینی در رخساره‌های مناطق بیابانی است. جعفریان گفت: «به‌طور مثال درختان عظیم کهور ایرانی در منطقه شهر ریگان در شهرستان نرماشیر و در استان کرمان که چندین قرن قدمت داشته‌اند تنها طی یک دهه به دلیل ناتوانی در تطبیق خود با تغییرات سریع منابع آب تقریبا به طور کامل نابود شده‌اند.» مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری افزود: «افت قابل توجه سطح ایستایی آب‌های زیر زمینی و عدم تامین نیاز آبی دشت‌های سیلابی واقع در حاشیه مناطق کویری و بیابانی به‌عنوان یک عامل ریشه‌ای، بسیاری از رویشگاه‌های طبیعی و دست کاشت مناطق بیابانی را تهدید کرده و زمینه‌های آسیب‌پذیری این عرصه‌ها در مواجهه با سایر عوامل نظیر طغیان آفات و امراض تشدید می‌شود.» این مقام مسئول توسعه سدهای بزرگ، بهره‌برداری نامتوازن از آب‌های زیرزمینی، پایین بودن بهره‌وری آب و فقدان برنامه توسعه محلی مبتنی بر آمایش سرزمین را از جمله علل اصلی این معضلات برشمرد. او تاکید کرد: «این مسائل نشان‌دهنده جدی بودن مسئله افت آب‌های زیرزمینی و عدم تامین حق‌آبه‌های اکولوژیک دشت‌های سیلابی است و اگر به ریشه و علت این اتفاق‌ها به‌درستی توجه نشود، اقدامات جبرانی و احیای آن‌ها نمی‌تواند پایدار باشد.»