بنا بر اعلام معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی ایران در سال ۱۴۰۱ به صورت میانگین روزانه ۵٬۲ کارگر جانشان را در جریان حوادث کار از دست داده‌اند. مسعود قادی پاشا در روز ۱۱ اردیبهشت شمار کارگرانی را که سال قبل بر اثر حوادث کار فوت کردند، یک هزار و ۹۲۶ نفر اعلام کرد و مدعی شد که این آمار نسبت به سال ۱۴۰۰ حدود ۱٬۳ درصد کاهش یافته است. پیش از این وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ادعا کرده بود که در سال ۱۴۰۰ حوادث کار جان ۸۰۰ کارگر را گرفته است. به گفته قادی پاشا سقوط از بلندی و برخورد با جسم سخت که بیشتر در کارگاه‌های ساختمانی و مشاغل مرتبط با سیمبانی رخ می‌دهد، بیشترین فراوانی را در مرگ کارگران دارند. ۴۵ درصد کارگران فوت شده (۸۶۱ نفر) از بلندی سقوط کردند و علت مرگ ۲۱٬۸ درصد(۴۱۴ نفر) آنها هم برخورد جسم سخت اعلام شد. او برق‌گرفتگی، سوختگی و کمبود اکسیژن را هم از دیگر عوامل مرگ کارگران عنوان کرد. قادی پاشا همچنین گفت که در سال ۱۴۰۱، ۲۶ هزار و ۷۴ مصدوم کار به پزشکی قانونی مراجعه کرده‌اند که نسبت به سال قبل‌تر (۱۴۰۰) کاهش ۱٬۷ درصدی را نشان می‌دهد. به گفته او استان تهران، اصفهان، خراسان رضوی و مازندران بالاترین نرخ حوادث کاری مرگ‌بار را دارند. آمار حوادث کار در ایران بیشتر از آنچه که در آمار رسمی اعلام می‌شود است. کارگران مهاجر به دلیل ترس از اخراج از ایران در بیشتر مواقع به نهادهای حکومتی مراجعه نمی‌کنند. علاوه بر این کارگران «غیررسمی» و همینطور کارگران شاغل در کارگاه‌های خارج از شمول قانون کار هم در آمار نهادهای دولتی نادیده گرفته می‌شوند.