وزارت علوم دانشجویان دانشگاه هنر تهران را به بستن دانشگاه تهدید کرده است. نیروهای امنیتی نیز می‌کوشند دانشجویان را ارعاب کنند. دانشجویان دانشگاه هنر یک ماه است که در اعتصاب به سر می‌برند و در کلاس‌ها حاضر نشده‌اند. به گفته دانشجویان چهار دانشجوی دانشگاه هنر تهران را نیز دستگیر کرده‌اند. 

«زمانه» در این باره با دو دانشجوی در اعتصاب گفت‌وگو کرده است. هر دو از دانشجویان دانشگاه هنر هستند. برای حفظ امنیت آنها را با نام‌های مستعار رویا و شیما مشخص می‌کنیم. به گفته رویا از چهار دانشجوی بازداشتی دانشگاه هنر دو تن از آنها را به اوین منتقل کرده‌اند.

رویا از کسانی است که از روز اول اعتصاب در آغاز مهر به دانشگاه نرفته است. به گفته رویا دانشجویان هنر کاملا اعتصاب کرده و  تقریبا هیچ کلاسی تشکیل نشده است و اگر هم تشکیل شده در حد یکی دو کلاس و آن هم فقط با دو سه تا شاگرد بوده است. رویا درباره فشارهای یک ماه اخیر به زمانه می‌گوید:

فشار و تهدید خیلی سنگین است. از یگان ویژه و تا وزارت علوم. ما را به حذف گل ترم دانشجوها، اخراج، گرفتن کارت دانشجویی، بستن درب دانشگاه برای همیشه، گرفتن خوابگاه از دانشجوهای خوابگاهی و زندان تهدید کرده‌اند.

رویا می‌گوید آنها کارت دانشجویی دانشجویانی را که در تظاهرات باغ ملی دانشگاه هنر حضور داشتند گرفته‌اند. 

بیانیه دانشجویان دانشگاه هنر – ۳۰ مهر

اکثریت دانشجویان دانشگاه هنر تهران در همراهی با اعتصاب سراسری دانشگاه‌ها در خانه مانده و اعتصاب کرده‌اند. تعدادی نیز گاهی به دانشگاه رفته و تحصن‌هایی را تدارک دیده‌اند. شنبه ۳۰ مهر دانشجویان دانشگاه هنر نیز همراه با بسیاری از دانشجویان دانشگاه‌های دیگر تحصن کردند. بیانیه‌ای هم در روز گذشته با عنوان «سرکوب دیگر راهگشا نیست» منتشر کردند که بخش‌هایی از آن را در زیر می‌خوانید: 

 «باید گفت ترس بازدارنده‌ای که سال‌ها در سراسر فضای جامعه حاکم بود؛ جای خود را به شجاعتی بی مانند برای احقاق ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین حقوق انسانی داده است. این بیانیه موکدا به دور از هرگونه فاصله گذاری میان دانشجویان است چرا که می‌دانیم، پیروزی در گروی اتحاد همه دانشجویان و در شکلی بزرگتر همه مردم می‌باشد. ما ضمن محکوم شمردن اقدامات تهدیدآمیز و ارعاب دانشجویان، همدلی و همبستگی خود را با همه مردم معترض اعلام کرده و یادآور می‌شویم…» 

Ad placeholder

شیما، دانشجوی دیگری از دانشگاه هنر درباره اعتصاب دانشجویان دانشگاه هنر تهران می‌گوید که دانشگاه آنها به شدت زیر فشار وزارت علوم قرار گرفته است. او به زمانه می‌گوید:

چون دانشگاه ما تنها دانشگاهی است که از شروع اعتصاب‌ها تمام کلاس‌هایش در اعتصاب بودند. در بقیه دانشگاه‌ها تک و تک در رشته‌های مختلف به دانشگاه می‌رفتند. ولی چون دانشگاه‌ ما یک ماه است تقریبا تمام دانشجویانش اعتصاب کرده‌اند و سر کلاس‌ها حاضر نشدند بالای جدول لیست است و دانشگاه دارد به ما فشار می‌آورد که سر کلاس‌ها حاضر شویم. با این‌حال گویا هیچ کس خبر نداشته که دانشگاه هنر در اعتصاب بوده. 

شیما معتقد است که ادامه اعتصاب به شیوه‌ای که تمام دانشجویان در خانه بمانند و اصلا به دانشگاه نیایند به صلاح نیست و می‌گوید: 

در نهایت ما تعدادی از بچه‌های رشته‌های مختلف هنر به این نتیجه رسیدیم که برویم به دانشگاه و در آنجا تحصن کنیم. اینکه دانشگاه خالی بماند هم خوب نیست. اگر نیایم که نمی‌توانیم تحصن کنیم. قرارمان این بود که از اول دانشگاه برویم اما سر کلاس نرویم. 

رویا اما ترجیح می‌دهد که با در خانه ماندن اعتصاب خود را اعلام کند و در پاسخ به این سوال که چرا به دانشگاه باز نمی‌گردد به زمانه می‌گوید: 

این مدرک را بگیریم به چه دردمان می‌خورد؟ حالا بعد از نزدیک یک ماه اعتصاب اگر به دانشگاه برگردیم روزهای تاریکی در انتظارمان است. ماموران امنیتی به دانشگاه هنر تهران و دانشگاه تهران خیلی حساس هستند و تمام تمرکزشان را بر سرکوب ما گذاشته‌اند. 

یکی از کاربران در توییتر نیز درباره سرکوب دانشجویان اعتراضی در توییتر نوشته است که «دانشگاه هنر طی یک اقدام غیرقانونی قبل از این‌که حتی کمیته انضباطی تشکیل بده تعدادی از دانشجویان رو ممنوع الورود کرده.»

شماری از دانشجویان دانشگاه هنری که ۲۵ مهر در دانشگاه حاضر شده‌ بودند هنر اثری اعتراضی و هنری به نام «گورستان خون» آفریدند: 

اثر اعتراضی گورستان خون – دانشجویان دانشگاه هنر- روز ۲۵ مهر

افزون بر بیانیه‌ای که دانشجویان این دانشگاه روز ۳۰ مهر در شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند، یکم آبان ماه نیز بیانیه‌ای منتشر کردند که در آن همبستگی خود را با تمام اقوام، اقشار و گرو‌های زیر تبعیض و ستم جمهوری اسلامی اعلام کردند. 

 

آنها در بخش‌هایی از این بیانیه نوشتند که «در کردستان‌، سنندج‌، اصفهان، اهواز، کرج، شیراز و تهران حتی مشهد و قم سرمایه‌های کشور یعنی جوانان ما به‌خاطر اعتراض به تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌ها به خاک و خون کشیده شده‌اند. همدان آب ندارد. سیستان و بلوچستان آب ندارد. از دریاچه ارومیه چیزی باقی نمانده است. بی‌کفایتی مسئولین و عدم مدیریت صحیح در کشور بیداد می‌کند. اختلاس و رانت‌خواری به اوج خود رسیده است…»

این دانشجویان در پایان بیانیه موضع خود را اعلام کرده و نوشتند:

« ما کنار معلمان و فرهنگیان خود ایستاده‌ایم که شأن و نقش شأن به‌خاطر شما کمرنگ شده است. ما کنار زاهدان ایستاده‌ایم، کنار شهیدان زاهدان که همه رو به قبله بودند. ما کنار کودکان و نوجوانان بی‌گناه اردبیل ایستاده‌ایم. کلاس درس ما امروز اینجاست.»

حاکمیت در پاسخ به اعتراضات دانشجویان علاوه بر دستگیری و خشونت و ارعاب و تهدید آنها راهکاری نیز یافته که فضای دانشگاه‌ها را از این که هست امینتی‌تر کند. محمدعلی زلفی‌گل، وزیر علوم در ۲۸ مهر اعلام کرد که به زودی قرار است نیروهای مسلح در دانشگاه‌ها دفتر دایر کنند. 

دانشجویان یکی از گروه‌هایی بودند که اعتراضات سراسری که پس از قتل سیستماتیک ژینا (مهسا) امینی در ایران آغاز شدند پیشگام بوده و تا کنون سنگر مقاومت را حفظ کرده‌اند.