حسام احمدی بیرگانی، استاد محیط زیست دانشگاه ارومیه (اورمیه) به خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا) گفت که چشم‌اندازی برای احیای دریاچه ارومیه وجود ندارد. هرچند به گفته احمدی بیرگانی وضعیت از خشکسالی سه، چهار سال پیش اندکی بهتر است، ارومیه را در وضعیت کنونی نمی‌توان نجات داد: «با توجه به این میزان بارندگی و تغییر رژیم بارش‌ها، آب پشت سدها و تداوم توسعه کشاورزی ناپایدار، احیای دریاچه ارومیه در سطح کنونی امکان پذیر نیست، چرا که آبی وجود ندارد که بتواند سطح این دریاچه را بپوشاند. مگر اینکه طی ۳۰ سال آرام آرام سدها را باز کرد و آب واقعی به دریاچه برسد و از آن سو با الگوی کشاورزی تغییر پیدا کند.» به گفته این استاد محیط زیست، دلیل خشکی ارومیه را باید در «اینکه تمام گلوگاه‌های آب ورودی به دریاچه بسته می‌شود، سدهای مختلف احداث شده و کشاورزی هم سه تا چهار برابر گسترش پیدا می‌کند، و منابع آب دریاچه قطع می‌شود» جست. او گفت این پیش‌بینی از دهه ۱۳۷۰ صورت گرفته بود. بنا به آمار این پژوهشگر محیط زیست، بین ۲۰ تا ۲۵ میلیارد مکعب از آب‌های ارومیه از دست رفته و موجودی آب آن اکنون به تنها ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون متر مکعب رسیده است. او هشدار داد که خشک‌شدن ارومیه به شورشدن منابع آب زیرزمینی و گسترش شوری به اراضی کشاورزی، تغییر پوشش گیاهی منطقه از پوشش باتلاقی به پوشش مخصوص مناطق خشک، و برخاستن ریزگرد و طوفان گرد و غبار خواهد انجامید.