بهزاد برارزاده، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مازندران دوشنبه ۱۴ شهریور گفت:
«نبود زیرساخت‌های مناسب و کاهش سطح آب‌های زیرزمینی از یک سو و جمعیت بیش از سه میلیون نفری مازندران در کنار جمعیت ۹۰۰ هزار نفری غیربومیان و گردشگران از سویی دیگر باعث شده تا برای تأمین آب آشامیدنی مورد نیاز با مشکل مواجه شویم.»
برارزاده افزود:
«تداوم این وضعیت باعث شد تا ۱۹ شهر مازندران هم‌اکنون با تنش آبی و کمبود آب آشامیدنی مواجه باشند ضمن این‌که توزیع و مصرف آب در ۲۱۳ روستای این استان نیز به نقطه سر به سر رسیده است که این امر بیانگر بحران کم‌آبی در این خطه شمالی کشور است.»
استان مازندران سه میلیون و ۳۰۰ هزار نفر جمعیت و ۵۸ شهر و سه هزار روستا دارد. آب و هوای این استان به‌طور کلی معتدل و مرطوب بوده و مقدار باران آن به حدود ۸۰۰ میلی‌متر در سال می‌رسد. منابع آبی مازندران از ۷۲۰ حلقه چاه، ۳۵۳ دهنه چشمه و سه سد با ظرفیت تولید ۵۲۲ میلیون مترمکعب، تأمین می‌شود. شرکت آب و فاضلاب مازندران یک میلیون و ۵۶۵ هزار مشترک را در شهرهای و روستاهای این استان زیرپوشش دارد.
به‌گفته مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مازندران، سرانه مصرف آب آشامیدنی در این استان از میانگین کشوری بالاتر است و سرانه تولید آب در هر شبانه روز برای هر مازندرانی در مناطق شهری ۲۰۰ و در مناطق روستایی ۱۷۱ لیتر است. او گفت شهروندان در هر شبانه روز ۱۴۰ تا ۱۵۰ لیتر و در مناطق روستایی نیز ۱۲۰ تا ۱۳۰ لیتر آب مصرف می‌کنند که این میزان بیشتر از حد استاندارد است.
در حالی که ظرفیت سالانه تولید آب در مازندران ۵۲۲ میلیون مترمکعب اعلام شده اما هم‌اکنون سالانه ۳۴۰ میلیون مترمکعب آب در مازندران تولید و استحصال می‌شود که از این مقدار ۲۲۰ میلیون مترمکعب آب مصرف می‌شود. طول خطوط شبکه‌های آبرسانی این استان نیز ۲۱ هزار کیلومتر است که پنج هزار و ۳۰۹ کیلومتر آن فرسوده و نیازمند بازسازی است.
بهزاد برارزاده می‌گوید برای اجرای طرح‌های فاضلاب مازندران تفاهم‌نامه‌ای به ارزش ۷۳۰ میلیارد تومان با قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه پاسداران امضا شده است.
در چنین وضعیتی شرق مازندران با کمبود منابع آب آشامیدنی مواجه شده است.
هدایت فهمی، معاون سابق دفتر برنامه‌ریزی کلان آب وزارت نیرو دو سال پیش نسبت به کمبود آب در شرق مازندران هشدار داده و گفته بود میزان بارش در استان‌های پربارشی مانند گیلان و مازندران رو به کاهش است.
فهمی گفته بود:
«کل کشور در ۲۵ تا ۳۰ سال آینده وارد فاز بحران سراسری می‌شود و این وضعیت مدیریت آب ما را با فاجعه سراسری ملی رو‌به‌رو می‌کند.»
بی‌آبی و کم‌آبی در حال حاضر اغلب استان‌های ایران را گرفته است. در روزهای اخیر، پس از ساکنان چهارمحال و بختیاری، نوبت به همدان و آذربایجان غربی رسید تا به بی‌آبی معترض شوند. در همدان بنا بر گزارش رسانه‌های داخلی ایران، سد اکباتان خشک شده و مردم همدان به جای آب ناچارند نوشابه استفاده کنند.
خشکسالی و کمبود بارش به جز تأثیر مستقیم بر بحران آب در کشور، باعث افزایش خطر فرونشست زمین می‌شود و این مسأله در کنار بی‌برنامگی مسئولان چنان جدی کشور را دچار بحران آب خواهد کرد که ممکن است حتی سرزمین‌هایی از شرایط زیستی خارج شوند.