‌ یوسف نوری، وزیر آموزش‌‌ و پرورش جمهوری اسلامی گفته است بحث «مهاجرت» که به دلایل فرهنگی، اقلیمی و جغرافیایی رخ داده، موجب تراکم دانش‌آموزی در اطراف شهرها شده و «مهاجرت اتباع»، آن را تشدید کرده است. به گفته نوری، بر اساس آمار وزارت کشور، به جمعیت ۵۶۰ هزار نفری اتباع در ایران، ۳۰۰ هزار نفر اضافه خواهد شد. ورود این افراد به مناطقی است که ظرفیت بیش از این جمعیت را ندارد و باید کلاس جدید ایجاد شود. او گفته است: «به دلیل محدودیت دارایی‌ها و سرمایه و تورم، امکان افزایش کلاس در محله‌های پرتراکم به سرعت برایمان مقدور نیست.» بر اساس شیوه‌نامه‌ای که چند سال قبل به کلیه مدارس ارسال شده، هیچ‌گونه تبعیض و جداسازی‌ای میان شهروندان و اتباع خارجی و ایرانی در فضای آموزشی قابل قبول نیست. بخش عمده اتباع خارجی در ایران را اتباع افغانستان تشکیل می‌دهند. افغانستانی‌های مقیم ایران اغلب در پایین‌ترین طبقات اقتصادی جامعه جای می‌گیرند. آن‌ها عموما در «مشاغل پست» مشغول به کار هستند و از حداقل حقوق کارگری هم محروم‌اند. بخش زیادی از آنها کار سیاه دارند و دست‌مزدی کم‌تر از کارگران ایرانی دریافت می‌کنند. خرده‌فرهنگ مذهبی حاکم به معنی خانواده‌های پرجمعیت و «فرزند بیشتر» هم بعضا به مشکلات اقتصادیشان دامن می‌زند. تعداد زیادی از کودکان افغانستانی خیلی زود تحصیل را رها می‌کنند و برای کمک به اقتصاد خانوار، به بازار کار می‌پیوندند.