به گزارش روزنامه شرق ۱۲۰ برج شمال تهران روی گسل فعال قرار دارند و صدها ساختمان بلندمرتبه در پایتخت در معابر با عرض کمتر از ۱۰ متر ساخته شده‌اند و در صورت بروز حادثه هیچ راهی برای امدادرسانی به آنها وجود ندارد و باید زنده به گور شدن قربانیان این ساختمان‌ها را تماشا کرد، بی‌آنکه امکان کمک به آنها فراهم باشد چرا‌که اصول استاندارد شهرسازی و معبرسازی رعایت نشده است. طبق قانون سازمان نظام‌ مهندسی، این سازمان وظیفه قانونی و ابزار توقف پروژه‌ها را ندارد و فقط می‌تواند در طول فرایند ساخت، گزارش تخلفات را به شهرداری ارائه دهد و شهرداری‌ها هستند که باید جلوی ساخت‌وساز غیرمجاز را بگیرند. شورای شهر تهران سال ۹۹ اعلام کرد که در تهران بعد از حادثه پلاسکو، ۳۳ هزار ساختمان ناایمن شناسایی شد؛ اما تنها ۲۰۰ ساختمان ایمن شده است و سه هزار ساختمان هم در مسیر ایمن‌سازی قرار دارند؛ اما ۲۹ هزار ساختمان هیچ اقدامی انجام نداده‌اند. به گفته جعفر شربیانی، نایب‌رئیس کمیسیون شهرسازی شورای شهر تهران در استان تهران ۱۵ هزار هکتار مجموعه بافت‌های ناپایدار وجود دارد. سخنگوی سازمان آتش‌نشانی، هم دی سال گذشته اعلام کرده بود که ۱۳۰ ساختمان تهران در دسته بسیار پرخطر قرار دارند. علی بیت‌اللهی، رئیس بخش مخاطرات مرکز تحقیقات راه و شهرسازی، در مصاحبه با شرق با اشاره به خطرات درخور‌ توجهی که در کمین ساختمان‌های شهر تهران است، به خطرات فرونشست زمین در برخی مناطق شهری تهران از‌ جمله محله مولوی، از خالی‌شدن زمین زیر دکل‌های برق، لوله‌های انتقال گاز و پمپ‌های بنزین، باند فرودگاه مهرآباد و اتوبان‌ها خبر داده و تأکید کرده است که تهران مستعد فجایع بزرگی است و زلزله و فرونشست زمین می‌تواند کشتار عظیمی راه بیندازد و البته به دلیل ایرادات شهرسازی امکان امدادرسانی هم ضعیف است.