احد وظیفه، رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی ایران در یک نشست خبری گفت:
«خشکسالی در برخی استانها به دلیل کاهش ذخایر آبی سدها نسبت به میزان نرمال و کاهش ۳۵درصدی بارش نسبت به حد نرمال، خشکسالی شدید گزارش شده است.»
وظیفه افزود با توجه به این وضعیت «برای تأمین آب در فصلهای بهار و تابستان نگرانی شدیدی وجود دارد.»
او با بیان اینکه ایران درگیر هر چهار نوع خشکسالی هواشناسی، هیدرولوژیک، کشاورزی و اقتصادی و اجتماعی است، اضافه کرد:
«غالب استانها درگیر هر چهار نوع خشکسالی هستند. از میان ۳۱ استان بیش از ۲۱ استان بارندگی کمتر از حد نرمال را تجربه کردهاند و دارای درجات مختلفی از خشکسالی هستند.»
به گفته وظیفه کرمانشاه، ایلام، بخشهای شرقی لرستان، خراسان رضوی و خراسان شمالی، گلستان و بخشهایی از شمال اردبیل شاهد خشکسالی کشاورزی شدید هستند و در استانهای گلستان، حاشیه شرقی دریای خزر و شرق مازندران، کرمانشاه، ایلام، همدان و بخشهای غربی لرستان خشکسالی هیدرولوژیک شدید است.
وظیفه چندی قبل نیز گفته بود:
«در دو دهه اخیر خشکسالیها به مراتب بیشتر از بارش نرمال و دوره تَرسالی بوده، با این وجود، برداشت آب از سفرههای زیرزمینی به شکل بیسابقهای افزایش یافته است.»
بر اساس گزارش نهادهای دولتی تنش آبی بالغ بر ۲۸۲ شهر ایران را تهدید میکند و بیش از ۱۰۰ شهر در وضعیت قرمز قرار دارند.
مدیرعامل آب و فاضلاب ایران تابستان امسال گفته بود:
«براساس بررسیهای صورت گرفته حدود هفت هزار روستای بخش فلات مرکزی کشور نیز امسال با کمبود شدید آب شرب مواجه خواهند شد که باید با تانکرهای سیار آبرسانی شوند.»
برداشت بیرویه منابع آب در دهههای گذشته در کنار خشکسالی ممتد، بخش بزرگی از جمعیت ایران را در خطر بیآبی و مهاجرت اجباری قرار داده است.
فرونشست زمین در مناطق مختلف که به گفته فعالان محیط زیست، سکونتگاه بیش از ۳۶ میلیون نفر را با خطر روبهرو کرده، یکی از پیامدهای این وضعیت است.
در ماههای اخیر رسانههای ایران به نقل از مقامهای دولتی از «محرز شدن» فرونشست در ۳۰۰ دشت کشور خبر داده و وضعیت در برخی مناطق را «بحرانی» توصیف کردهاند.
مصطفی فداییفر، رئیس کمیته تخصصی سیلاب کشور، پاییز امسال گفته بود:
«مهمترین پیامدهای قابل پیشبینی در اثر فرونشست زمین، علاوه بر نابودی آبخوانها و زوال آبهای تجدیدپذیر، تخریب بسیاری از زیرساختهای راه، راهآهن، خطوط انتقال آب، نفت و گاز، دکلهای برق، مناطق شهری و روستایی و در نهایت، کوچ اجباری بیش از ۳۷ میلیون نفر در کشور است.»
با وجود هشدارهای فعالان محیط زیست و «کارشناسان» دولتی مبنی بر اقدام فوری دولت برای کاهش سرعت فرونشست زمین به منظور جلوگیری از فاجعه، دولت در تأمین بودجه طرح های آبرسانی و حفاظت از محیط زیست کوتاهی میکند.