از عشق تو لیلی، رفتم زیر تریلی

عشق به مادر چنانکه در میان داش‌مشتی‌ها رایج است، بخش دیگری از این عبارات را به خود اختصاص می‌دهند:

به مادرت رحم کن کوچولو!
نوکرتم ننه!

گر پادشاه عالمی، باز هم گدای مادری

رفیق بی‌کلک مادر!
ننه سلطان غمه
بیمه دعای مادر

به حرمت اشک مادر توبه کردم

قربان وجودی که وجودم ز وجودش به‌وجود آمده است!

تحریف اشعار شاعران نامدار

پاره‌ای از اشعار نیز شکل تحریف‌شده اشعار شاعران نامدار ایران به ویژه شاعران کلاسیک است:

هفت شهر عشق را عطار گشت،
عاقبت از راه چالوس رفت رشت

یک شب به خانه و صد شب به غربتم/ای بنز بی‌پدر به کجا می‌بری مرا؟

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا /صبر کن هر وقت من از راه رسیدم اونوقت بیا!!

آدم دیوانه را بنگی بس است/ خانه پرشیشه را سنگی بس است!

ای بلبل اگر نالی من با تو هم آوازم/ تو عشق گل داری، من عشق گل اندامی!

باغبان در را مبند من مرد گلچین نیستم/ من خودم گل دارم و محتاج یک گل نیستم!
در طواف شمع می‌گفت این سخن پروانه‌ای/ سر پیچ سبقت نگیر جانا مگر دیوانه‌ای!

دلبرا دل به تو دادم که به من دل بدهی/ دل ندادم که به من ساندوچ و دلمه دهی!

بوسه مگر چیست / فشار دو لب / اینکه گنه نیست / چه روز و چه شب

رنج گل بلبل کشید و برگ گل را باد برد/ رنج دختر مادر کشید و لذتش داماد برد!

دنبالم نیا آواره می‌شی!

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ /ای هیچ‌تر از هیچ تو بر هیچ مپیچ!

متلک و مزه‌پرانی

متلک و مزه‌پرانی هم جزو لاینفک نوشته‌هاست:
واسه همه لاتی واسه ما شکلاتی
فرزند کمتر، همسر بیشتر
گلگیرم ولی گل نمی‌گیرم!
اتوبوس من غصه نخور، منم یه روز بزرگ می‌شم! (ژیان)
پشت یک تریلی نوشته: پراید ساندویچ من است
یا زهرا یا هیچکس
تو برو من می‌آم
بی‌تو هرگز………… باتو؟؟؟؟ عمرا!
از بس خوردم مرغ و پلو / آخر شدم مارکوپولو

سرپایینی نوکرتم سر بالایی شرمندتم (ژیان)
بهتر از من چه کسی

تاکسی نارنجی از من نرنجی!

در مواردی هم به قضاوت احتمالی یا فضولی دیگران جواب می‌دهند: به تو چه / فضولی؟ / خودتی.

فلسفه زندگی به زبان کوچه و بازار

بعضی‌هایشان هم فلسفه زندگی و نصایح اخلاقی را به زبان کوچه و بازار در جاده‌ها و بیابان‌ها پخش می‌کنند:

جیگر شیر نداری سفر عشق مرو

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است: سیگار بعد چایی / چایی بعد سیگار

پشت تریلر نفت‌کش نوشته شده: «علم بهتر است یا ثروت؟ هیچ کدام فقط ذره‌ای معرفت»

تجربه نام مستعاری است که بر خطاهای خود می‌گذاریم!
خسته در حبس زمینم، ماه من یادم کن
من ره صد ساله را یک شبه پیموده‌ام / سر به سر من نذار اینجوری آسوده‌ام
گشتم نبود / نگرد نیست

عاشق همیشه تنهاست
انسان مسافر است/ راه اوست… رهرو اوست… مقصد اوست…

در لجنزار عشق تو بودم…. ناگهان غورباقه‌ای گازم گرفت

دریای غم اردک ندارد
دنیا محل گذره / ما می‌گذریم ولی اون نمی‌گذره
شب بود و شمع بود و من بودم و غم/ شب رفت و شمع سوخت و من ماندم و غم

نمی‌خام شمع باشم دخترا فوتم کنن / می‌خام سیگار باشم لوطیا دودم کنن

برگ از درخت خسته می‌شه / پاییز بهانه است
عشق برای صحت مضر است! وزارت صحت.
شاخه را مرغ چه داند که روزی قفس خواهد شد.

شب و ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن / مگر آنکه شمع رویت به رهم چراغ دارد.

گذشته تلخ، آینده نامعلوم

شد شد، نشد نشد.
خواهی که جهان در کف تقدیر تو باشد / خواهان کسی باش که خواهان تو باشد
مبر ز موی سفیدم گمان به عمر دراز / جوان به حادثه‌ای زود پیر می‌شود گاهی.

نمی‌دانم چرا خوبان در جوانی می‌میرند!

عیب رندان مکن‌ای زاهد پاکیزه سرشت / سرنوشت دگران بر تو نخواهند نوشت.

تا سگ نشوی کوچه و بازار نگردی/ تا کوچه و بازار نگردی نشوی گرگ بیابان!

کاش جاده زندگی هم دنده عقب داشت

روزگارم برخلاف آرزو‌هایم گذشت

زندگی نگه دار/ پیاده می‌شم

زندگى جویبارى است که از دهکده غم مى‌گذرد

محبت از درخت آموز که سایه از سر هیزم‌شکن هم برنمی‌دارد

دریای غم ساحل ندارد

کاش می‌شد سرنوشت را از سر نوشت

کوه از بالانشینی رتبه‌ای پیدا نکرد

جهان باشد دبستان و همه مردم دبستانی /چرا باید شود طفلی ز روز امتحان غافل؟!
گدایان بهر روزی طفل خود را کور می‌خواهند/ طبیبان جملگی خلق را رنجور می‌خواهند!

تمام مرده شویان راضیند بر مردن مردم/ بنازم مطربان را که خلق را مسرور می‌خواهند!

رود می‌رود اما ریگ‌زارش می‌ماند!

عشق میکروبی است که از راه چشم وارد می‌شود و قلب را عاشق می‌کند!

درخت مکر زن صد ریشه دارد/ فلک از دست زن اندیشه دارد!

قناعت و رضایت به وضع موجود
کیه که غم نداره؟
مگه تموم عمر چند تا بهاره؟
مبر ز موی سفیدم گمان به عمر دراز / جوان به حادثه‌ای زود پیر می‌شود گاهی
سکوتم از رضایت نیست‎/ دلم اهل شکایت نیست

بخور و بخواب کارمه/ الله نگهدارمه!

در بیابان شب و روز رانندگی کار من است / غصه ندارم چون خداوند همراه منست.

در این درگه که گه گه کًه کُه و کُه کًه شود ناگه /مشو غره به امروزت که از فردا نه‌ای آگه

به درویشی قناعت کن که سلطانی خطر دارد

کوه از بالانشینی رتبه‌ای پیدا نکرد/ جاده از افتادگی از کوه بالا می‌رود!

به مُدپرستان بگو آخرین مُد کفن است

شب و روز رانندگی در جاده‌ها کار من است/ از خطر باکی ندارم چون خدا یار من است!

دنیای هر کی هر کی
دو دو تا هفتا/ کی به کیه!

حالا که خر تو خره /ما هم پرایدیم (ژیان)!
پشت ژیان نوشته: «حالا که هر کی به هر کیه، ما هم ماکسیما‌ایم!»

شعار‌ها و جملات انگلیسی
! See you in the hell
Kill me، kiss me but dont leave me
When the rape is inevitable، relax & enjoy

… I «m an alone driver

: «GO WITH WITH» یعنی برو بابا

Life is just like the shett

پشت یک مینی‌بوس با حروف انگلیسی نوشته zoornazanfarsineveshtam (یعنی: زور نزن، فارسی نوشتم)

Danjar! کنار یک عکس اسکلت که‌‌ همان danger به معنی خطر است
The king street (احتمالا به معنی سلطان جاده، که غلط نوشته شده)
this is my car lovely!
(احتمالاً منظورش ماشین دوست‌داشتنی من است )

خودستایی و راز و نیاز و درددل با وسیله نقلیه و کسب روزی:
نوکرتم، اوستا کریم
همه دارند کار و ما هم داریم کار/ این چه کاریست همه خوابند و ما بیدار
مسکین مزداسوار، جان به قربان تو مزدا که بنز فقرایی
غلومتم
من و تو تا آخر عمر کاروان جاده‌هائیم.
عشق من فقط توئی وولوو جونم!!!
سمند باد پا

آواره بیابان
روح شبگرد جاده‌ها
کوپن آب اعلام شد، من خیلی چرکم!

مرا نشوئید، سردم است کوپن آب اعلام شد، من خیلی چرکم

مخلصتیم قناری!

من همینجوری کثیف هم خوشگلم، زحمت نکشین
رخش بی‌قرار!
منم حساس!

خدا کنه دیر نکنه‎/ تو جاده‌ها گیر نکنه

یکى باید بیاد و یه قصه نو بخونه‎/ رگ خواب شب بیداریمو خوب خوب بدونه

یکى باید بیاد واسم لالایى بخونه‎/ به خدا خوابم می‌آد، بقیه‌شو کى مى‌رونه؟

سلطان جاده
ای بنز بی‌پدر به کجا می‌بری مرا؟

عروس کویر
پشت یک کامیون درب و داغون‌ این بیت نوشته شده: اغنیا بنز سوارند / من مسکین بر تو/ جان به قربان تو ماشین که بنز فقرایی
به گنده‌تر و خر‌تر از خودت احترام بگذار!
الهی هر کی بخیله، چشاش بابا قوری بشه کچل بشه، قوزی بشه، خمار و وافوری بشه
تو هم خوبی!
روی باک یک کامیون هم نوشته: دمت گرم، تو بخور پای من

پشت یه تریلی نوشته شده: منال ‌ای مینی‌بوس زیر پایم / که من با ناله‌هایت آشنایم

جلوی یک ژیان نوشته شده: «میازار موری که دانه‌کش است» و پشت همان ژیان: «فلفل نبین چه ریزه، بشکن ببین چه تیزه.»