در ادامه انتقال اجباری زندانیان سیاسی از زندان اوین تهران به زندان‌های دیگر، آتنا دائمی، زندانی سیاسی و فعال مدنی، شامگاه سه‌شنبه ۲۶ اسفند ماه به زندان لاکان رشت منتقل شده است. انسیه دائمی، خواهر این زندانی سیاسی در توئیتر خود خبر داده است که مأموران زندان آتنا را با دست‌بند و پابند به رشت منتقل کرده‌اند. او همچنین نوشته است: «[مأموران امنیتی] براى نشان دادن اقتدار بیشتر، تماس تلفنى خواهرش را نیز قطع کرده و وسایل شخصی‌اش را هم تحویل نگرفته‌اند.» فاطمه دائمی خشک‌نودهانی که با نام «آتنا» شناخته می‌شود، اواخر مهر ماه ۱۳۹۳ به ‌دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز مدنی در تهران بازداشت شد و در نهایت در دادگاه تجدیدنظر بابت اتهامات «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری» مجموعا به هفت سال زندان محکوم شد. این فعال مدنی از آذر ماه ۱۳۹۵ در زندان به ‌سر می‌برد. روند انتقال اجباری زندانیان سیاسی به زندان‌های دیگر در هفته‌های اخیر افزایش یافته است. هم‌زمان اسماعیل عبدی، دبیر کانون صنفی معلمان ایران هم پس از چهار روز بلاتکلیفی، از اوین تهران به رجایی‌ شهر کرج منتقل شده است. مژگان کشاورز، سپیده فرهان، سکینه پروانه، نسرین ستوده، مریم اکبری منفرد و گلرخ ابراهیمی ایرایی از جمله زندانیان سیاسی هستند که در ماه‌های اخیر بدون ارائه توضیحی مشخص از طرف مسئولان زندان اوین، به زندان‌های قرچک، قوچان، سمنان و آمل منتقل شده‌اند. انتقال این زندانیان سیاسی به شهرهایی غیر از شهر محل سکونتشان باعث می‌شود خانواده‌های آنها برای انجام ملاقات‌های هفتگی، دشواری‌های دوری راه را با وجود شیوع ویروس کرونا متحمل شوند. به‌ عبارت دیگر انتقال اجباری زندانیان سیاسی به زندان‌های دیگر، خانواده‌های این زندانیان را هم تحت فشار می‌گذارد و بدین ترتیب «اصل شخصی بودن مجازات‌ها» در مورد این زندانیان سیاسی نقض می‌شود.