امیرحسین مرادی، یکی از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری آبان‌ ۹۸ و زندانی سیاسی محبوس در زندان فشافویه، پس از ضرب و جرح و تهدید از سوی رئیس و تعدادی دیگر از مسئولان این زندان، بعد از ترخیص از بیمارستان به قرنطینه فرستاده شد.

به‌ گزارش وب‌سایت اطلس زندان‌های ایران، امیرحسین مرادی ابتدا از سوی اصغر فتحی، رئیس زندان تهران بزرگ (فشافویه) ‌همراه فردی به‌ نام «محمدی» که مسئولیت تیپ دو در این زندان را بر عهده دارد، هدف تهدید و اهانت واقع شده و سپس توسط افسر نگهبان مورد ضرب و جرح قرار گرفته و به قرنطینه زندان منتقل شده است.

یک منبع مطلع از وضعیت این زندانی سیاسی، با تأیید این خبر گفته است: 

«امیرحسین به دلیل ابتلا به نوعی بیماری پوستی به نام “پسوریازیس” حدود ۲۰ روز در بیمارستان رازی بستری بوده است. او روز ۹ آذر ماه از بیمارستان ترخیص شد. آقای مرادی به دلیل ابتلا به این بیماری در برابر کرونا بسیار آسیب‌پذیر است و تمایل داشت به جای قرنطینه، مستقیم به بند سابق خود بازگردد. او پیش از انتقال به زندان، آزمایش پی‌سی‌آر داده بود تا اطمینان حاصل کند که به بیماری کرونا مبتلا نیست و آن را به مسئولان زندان ارائه دهد.»

این منبع مطلع در ادامه گفته است که در اندرزگاه شش تیپ دو زندان فشافویه که یکی از قرنطینه‌های این زندان است، زندانیان مشکوک به کرونا به صورت دسته‌جمعی نگه‌داری می‌شوند، امکانات بهداشتی در این بند به اندازه کافی وجود ندارد و امکان رعایت فاصله اجتماعی نیست.

به ‌دنبال امتناع امیرحسین مرادی از رفتن به قرنطینه، رئیس زندان تهران بزرگ او را مورد تهدید قرار داده و به این زندانی سیاسی گفته است در صورت ادامه دادن به این روند، شرایط را برایش «بدتر» می‌کند.

پس از تهدید شدن امیرحسین مرادی از سوی رئیس زندان، مسئول تیپ دو زندان فشافویه هم به‌ تندی او را مورد اهانت قرار داده است.

طبق گزارش منتشرشده از سوی اطلس زندان‌های ایران، به‌ دنبال اهانت کلامی مسئول تیپ دو در زندان فشافویه به امیرحسین مرادی، افسر نگهبان (که هویت او محرز نشده) با حمله به این زندانی سیاسی، «دست امیرحسین را پیچانده و او را همراه با بی‌احترامی به دفتر نگهبانی منتقل کرده است.»

منابع مطلع از درون زندان همچنین اعلام کرده‌اند افسر نگهبان زندان به قصد «تنبیه»، امیرحسین مرادی را به مدت چهار ساعت مقابل نگهبانی سر پا نگه داشته و سپس به قرنطینه زندان منتقل کرده است.

امیرحسین مرادی ۲۶ ساله و اهل تهران، چند روز بعد از فروکش کردن اعتراضات سراسری آبان‌ ماه ۱۳۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و پس از یک هفته حبس در بازداشتگاه پلیس امنیت تهران به بندهای تحت نظر وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شد.

او چند ماه پس از بازداشت و در روز سوم اسفند ماه ۱۳۹۸، ‌همراه دو تن از هم‌پرونده‌ای‌های خود به نام‌های سعید تمجیدی و محمد رجبی، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست ابوالقاسم صلواتی، بابت اتهام «مشارکت در تخریب و تحریق به قصد مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران» به اعدام محکوم شد.

به‌ دنبال صدور این حکم اعدام، میلیون‌ها نفر از شهروندان ایرانی از جمله روزنامه‌نگاران، فعالان حقوق بشر، هنرمندان، فعالان مدنی و سیاسی و …، همراه شمار زیادی از چهره‌های شناخته شده بین‌المللی و سازمان‌های مدافع حقوق بشر، در شبکه‌‌های اجتماعی با هشتگ «#اعدام_نکنید» خواستار لغو مجازات مرگ در نظر گرفته شده برای این سه زندانی سیاسی شدند.

قوه قضاییه ایران سرانجام در برابر فشار افکار عمومی عقب‌نشینی کرد و در اواخر تیر ماه امسال، درخواست فرجام‌خواهی وکلای این سه زندانی سیاسی را پذیرفت.

صبح روز هفتم ‌مهر ماه سال‌ جاری به‌ دنبال فشارهای روحی وارده بر خانواده امیرحسین مرادی به ‌دلیل محکومیت فرزندشان به اعدام و نگرانی‌های مداوم از وضعیت او، پدر این زندانی سیاسی خودکشی کرد و جان باخت.

در همین زمینه: