عده‌ای از کارگران ساختمانی در استان کردستان به خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا) گفته‌اند در دوران بحران کرونا بیکار شده‌اند، بدون اینکه بیمه بیکاری یا حمایتی داشته باشند. این کارگران از رکود بی‌سابقه در ساخت و ساز بعد از آمدن خبر داده‌اند و گفته‌اند که بیشتر کارگران فصلی و ساختمانی نمی‌توانند حتی ۱۰ روز در ماه کار به دست بیاورند: «ما تقریبا همه ماه را بیکاریم و با یارانه روزگار می‌گذرانیم.» به گفته این کارگران، راه‌های جایگزین مانند کولبری -که پیوسته درباره مخاطرات آن و بلاهایی که بر سر کولبران می‌آید یا می‌آورند، خبر منتشر می‌شود- هم یا تعطیل شده یا به شدت دچار اخلال شده است: «هیچ جایگزینی برای امرار معاش نداریم. حتی بیمه بیکاری شامل حال ما نمی‌شود. در شرایطی که با هزار سختی هر ماه حق بیمه را به حساب سازمان تأمین اجتماعی واریز کرده‌ایم، در روزهای سختی و بیکاری مقرری بیکاری به کارگران ساختمانی تعلق نمی‌گیرد.» به گفته این کارگران دولت باید بودجه‌ای خاص برای حمایت از کارگران فصلی و غیررسمی‌کاران در زمان بحران کرونا اختصاص دهد: «ما کارگران فصلی حتی قادر به تأمین نیازهای بهداشتی خانوار از جمله ماسک و دستکش نیستیم. در هزینه‌های تحصیل مجازی فرزندانمان مانده‌ایم و نمی‌دانیم چگونه باید این ماه‌های دشوار را تاب بیاوریم.» به گفته میکائیل صدیقی، رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کردستان، کرونا باعث شده حدود ۵۰ درصد کارگران ساختمانی شاغل در این استان بیکار شوند.