فرزندان مهدی کروبی، ميرحسين موسوی و زهرا رهنورد در بيانيه‌ای از حکومت ايران خواستند “نفض” حقوق انسانی و قانونی والدينشان را “سريعا” متوقف و آن‌ها را “بدون هرگونه بهانه واهی” آزاد کنند.
موسوی، رهنورد و کروبی از ۲۶ بهمن ۱۳۸۹ در حصر خانگی به‌سر می‌برند.
تارنمای کلمه، امروز دوشنبه ۱۸ دی اين بيانيه را که ۱۶ دی نوشته شده، منتشر کرده است. در اين بيانيه گفته شده است حصر خانگی اين رهبران مخالفان نمی‌تواند بدون تأييد مقامات ارشد جمهوری اسلامی باشد.
فرزندان رهبران مخالفان گفته‌اند: “بعد از گذشت نزديک به دو سال از زندان خانگی، هنوز هيچ مقام رسمی شجاعت پذيرش مسئوليت رسمی برای تعيين وضعيت قضايی عزيزان ما که مورد مهر بخش عظيمی از مردم ايران هستند، نيافته است.”
دو هفته پيش اسماعيل احمدی‌مقدم، فرمانده نيروی انتظامی ايران به روزنامه کيهان گفت پس از حوادث انتخابات رياست‌جمهوری سال ۱۳۸۸، آيت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی شخصاً نحوه برخورد با رهبران مخالفان را بر عهده گرفته است.
پس از انتخابات جنجالی رياست‌جمهوری ايران در سال ۸۸ هزاران نفر از هواداران موسوی و کروبی و صدها فعال سياسی و روزنامه‌نگار بازداشت شدند. مخالفان، حکومت ايران را به “تقلب” در اين انتخابات متهم می‌کنند، اتهامی که حکومت ايران آن را رد می‌کند.
فرزندان موسوی، رهنورد و کروبی در بيانيه خود از مقامات ايران خواسته‌اند تا اجازه دهند والدينشان با حضور در رسانه‌ها و بدون “ارعاب نيروهای نظامی و امنيتی” به شرح حوادث چند سال گذشته بپردازند
امضاکنندگان اين بيانيه، حکومت ايران را به “هتاکی، فحاشی و ايراد افترا” عليه رهبران مخالفان متهم کرده‌اند و گفته‌اند حکومت “مدعی عدالت و شريعت” به موسوی، کروبی و رهنورد “يک بار هم اجازه دفاع در رسانه ملی نداده است.”
فرزندان موسوی، رهنورد و کروبی در بيانيه خود از مقامات ايران خواسته‌اند تا اجازه دهند والدينشان با حضور در رسانه‌ها و بدون “ارعاب نيروهای نظامی و امنيتی” به شرح حوادث چند سال گذشته بپردازند.
به گفته اين بيانيه، رهبران مخالفان که در حصر خانگی به‌سر می‌برند، “تنها راه خروج نظام از وضعيت اسفبار فعلی را در تمکين حاکميت به اراده ملت و به‌رسميت شناختن حق تعيين سرنوشت‌شان می‌دانند.”
شمار ديگری از رهبران اصلاح‌طلب و چهره‌های منتقد سياست‌های دولت ايران از جمله محمد خاتمی، رئيس‌جمهور پيشين و اکبر هاشمی رفسنجانی، رئيس مجمع تشخيص مصلحت نيز بارها گفته‌اند “آزادی زندانيان سياسی، آزادی رسانه‌ها، لغو فضای امنيتی و برگزاری انتخابات آزاد” راه خروج ايران از “بحران” پس از انتخابات ۱۳۸۸ است.
اما چهره‌های نزديک به حکومت ايران معمولاً به اين درخواست‌ها واکنش‌های تندی نشان می‌دهند و اين خواسته‌ها را “زياده‌خواهی” می‌نامند.
فرزندان موسوی و کروبی همچنين از مقامات ايران خواسته‌اند اجازه دهند بتوانند “به‌طور منظم و در محيطی آرام” با والدينشان ديدار کنند و “تيم پزشکی معتمد” نيز بتوانند به‌طور مستمر، رهبران مخالفان را مراقبت و مداوا کند.
تارنمای کلمه چندی پيش اعلام کرده بود خانواده موسوی در مورد وضعيت سلامتی موسوی و رهنورد ابراز نگرانی کرده‌اند.
به نوشته کلمه “مأموران امنيتی که پيش‌تر از آوردن هرگونه مواد غذايی از سوی فرزندان ميرحسين و رهنورد برای پدر و مادر زندانی‌شان جلوگيری می‌کردند، و مواد غذايی را خود رأساً تأمين می‌کردند، اکنون می‌گويند خود را مسئول مواد غذايی آن‌ها نمی‌دانند و خانواده بايد اين کار را برعهده بگيرند.”
اين گزارش ادامه داده بود: “اين رفتار عجيب اکنون اين نگرانی را در خانواده موسوی ايجاد کرده که نيت و غرض خاصی در کار باشد و عاملان و آمران اين بازداشت غيرقانونی و طولانی‌مدت خانگی، قصد سوئی برای خدشه به سلامتی ميرحسين و رهنورد و رفع مسئوليت از خود داشته باشند.”