حقوق کارگران در ایران
شماره ۱۳
خرداد و تیر ۱۳۹۹ / ژوئن و ژوئیه ۲۰۲۰
مقدمه
این سیزدهمین خبرنامه کارگری زمانه است که هر دو ماه یک بار منتشر میشود.
تمرکز خبرنامه کارگری بر روی این نکات عمده است: امنیت و سلامت در محل کار، تبعیض در محل، قانون کار، زنان، کودکان کار، مسائل مربوط به قراردادها، بیکاری، تعویق و یا عدمپرداخت دستمزدها، و نیز موضوع تشکلهای کارگری.
زمانه به شکل پیگیر اخبار کارگری در ایران را گزارش میکند. این دوماهنامهها نظر دارند که یک “تصویر بزرگ” از موضوع حقوق کارگران ایران ارائه کنند تا دانش و آگاهی در مورد وضعیت کارگران در ایران افزایش یابد. گزارش پیشِ رو رخدادهایی را در محدوده تقریبی خرداد و تیر ۱۳۹۹ / ژوئن و ژوئیه ۲۰۲۰ پوشش میدهد. خبرنامه مدعی کامل بودن و پوشش همه رخدادها نیست.
ما در اول ماه هر سال یک خبرنامه سالانه هم منتشر میکنیم که در آن موضوعات عمده در حوزه کارگری در یک بازه یک ساله بررسی میشوند. در اول ماه مه امسال خبرنامه سالانه شماره ۲ منتشر شد.
مسائل عمده
اعتراض کارگران برای ابطال مصوبه حداقل دستمزد شورای عالی کار به نتیجه نرسید. این شورا در نهایت بدون تجدید نظر در حداقل دستمزد − که بدون در نظر گرفتن نرخ رسمی تورم و سبد معیشت و حتی جلب رضایت اعضای کارگری این شورا تعیین شده بود − تنها حق مسکن را از ۱۰۰ هزار تومان به ۳۰۰ هزار تومان افزایش داد. افزایش دستمزد و افزایش ۲۰۰ هزار تومانی حق مسکن کارگران از فصل دوم سال اجرایی خواهد شد، البته به شرط اینکه این تصمیم به تصویب هیئت وزیران برسد و در این فاصله لغو نگردد.
دولت و کارفرمایان در شرایطی با افزایش دستمزدها مخالفت میکنند که شکاف درآمد و هزینه کارگران به بیش از ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان رسیده است. این در حالی است که با سقوط دوباره ریال در برابر دلار مواجه هستیم، و رشد قیمت برخی کالاهای اساسی و ضروری که در محاسبه «سبد معیشت» مدنظر قرار میگیرد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته بیش از ۱۰۰ برابر گزارش شده است. فرامرز توفیقی، رئیس کمیته مزد شورای عالی کار اذعان کرده که رقم سبد معیشت به ۶ میلیون و ۴۹۰ هزار تومان تا ۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان رسیده است؛ رقمی نزدیک به سه برابر حداقل دستمزد.
رئیس کل بانک مرکزی سیاست دولت را «هدف گذاری نرخ تورم» و کاهش نرخ رسمی تورم به ۲۲ درصد اعلام کرده است. این سیاست اما تاثیری در معیشت کارگران که با سقوط ارزش ریال و افزایش قیمتها همان افزایش اندک دستمزدهایشان هم بیاثر شده، نخواهد داشت. نهادهای حکومتی از جمله مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی پیشبینی کردهاند که در سال جاری جمعیت افزونتری به زیر خط فقر سقوط کند.
پیش از بحران کرونا، اقتصاد ایران متأثر از تحریمهای آمریکا با رکود اقتصادی و کاهش درآمدهای نفتی، صادرات و واردات دست به گریبان بود. همهگیری کرونا این وضعیت را تشدید کرد. بنگاههای بیشتری تعطیل شدند و شمار افزونتری از کارگران شغلشان را از دست دادند. حمایتهای دولت تنها در سطح وعده، وام بانکی تا سه میلیون تومان و بستههای معیشتی کمارزش باقی مانده و زیست کارگران و مزدبگیران دشوارتر شده است.
در این شرایط تاخیر در پرداخت دستمزدها موجی از اعتراض و اعتصاب در مناطق مختلف را برانگیخته است. عمران روشنی مقدم، کارگر پروژه نفت در میدان نفتی آزادگان در هویزه استان خوزستان در اعتراض به پرداخت نشدن دستمزد خودش را دار زد.
در ادامه
- کرونا جان کارگران را میگیرد
- کرونا و بیکاری
- اعتراضات کارگری
- نیشکر هفتتپه: اعتراض تا لغو خصوصیسازی
- پرستاران: استثمار در دوره کرونا
- سرکوب: شلاق بر تن کارگران
- معلمان: سرکوب و استثمار در نظام آموزشی
- کودکان کار: زمینه چینی برای اخراج کودکان مهاجر
- حوادث کار
◄ دانلود متن کامل:
در فرمت PDF
در فرمت Epub
نسخه انگلیسی خبرنامه هم به زودی منتشر میشود.
بیشتر بخوانید:
- مبارزه سندیکایی: مبانی و مفاهیم
- مبارزه سندیکایی: مبانی و مفاهیم− نکات عمده
- پرسشهای خودسنجی درباره مبارزه سندیکایی
شمارههای قبلی خبرنامه و مطالب دیگر در این صفحه: