داريوش کارگر، نويسنده و پژوهشگر در تبعيد بر اثر بيماری سرطان در سوئد چشم از جهان فرو بست.

داريوش کارگر، نويسنده، ايران‌شناس و پژوهشگر ايرانی در تبعيد بر اثر بيماری سرطان در شهر اپسالای سوئد هنگام ۵٩ سالگی از دنيا رفت.

داريوش کارگر که در راه دفاع از آزادی انديشه و بيان کوشيد چند دهه می‌شد که به فضای ايران‌شناسی راه يافته بود.

وی که در سال‌های پيش از انقلاب اسلامی ايران همانند بيشتر روشنفکران ايرانی گرايش چپ داشت با نگارش چند مجموعه داستان کوتاه مطرح شد.

داريوش کارگر که زاده ۱۷ دی‌ماه ۱۳۳۱ در همدان بود در سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۶ در ايران مجموعه داستان‌های کوتاه “ترديد در سه فعل”، “تيرانداز”، “خسته اما رهرو”، “زندانی”، “سنگسار و آواز نان”، “داستان بلند اينک وطن تبعيدگاه” و داستان “ما صبر می‌کنيم”، را نگاشت.

داريوش کارگر در سال‌های واپسين زندگی‌اش موفق به دريافت دکترای ايران‌شناسی از دانشگاه اپسالا شد و به کار پژوهشی مشغول گشت

وی که در ايران فعاليت‌های سياسی داشت و پس از انقلاب با سازمان فدائيان خلق اقليت همکاری می‌کرد در دهه ۶۰ مجبور به جلای وطن شد و به سوئد رفت.

اين نويسنده ايرانی در دوران تبعيد، خالق چند مجموعه داستان کوتاه و آثار مشهوری چون “پايان يک عمر و باغ”، “باغ ما” است.

مضمون “فرار” يکی از مهم‌ترين مضامين ادبيات تبعيد است و داريوش کارگر در “پايان يک عمر” به اين موضوع پرداخته‌ است.

از ديگر آثار اين نويسنده در تبعيد می‌توان به “کتاب‌شناسی داستان کوتاه فارسی در خارج از کشور”، “داستان يک عمر: کتاب‌شناسی هوشنگ گلشيری” و “عمری به تبعيد: کتاب‌شناسی بزرگ علوی” اشاره کرد.

اين نويسنده ايرانی سردبيری و انتشار نزديک به ۱۲ شماره فصلنامه “افسانه “را در طول سال‌های دهه ۷۰ خورشيدی در استکهلم، برعهده داشت و همچنين شماره پنج گاهنامه “مکث” را نیز سردبیری کرده است.

وی، سال ۱۹۹۶  برای نخستين بار در ايران، در چهارمين شماره فصل‌نامه سنگ در مقاله‌ای پژوهشی با نام “رئاليسم کثيف” اين شيوه در داستان‌نويسی آمريکا را به ايرانيان شناساند.

داريوش کارگر در سال‌های واپسين زندگی‌اش موفق به دريافت دکترای ايران‌شناسی از دانشگاه اپسالا شد و به کار پژوهشی مشغول گشت.

رساله دکترای داريوش کارگر با عنوان “مفهوم ايرانی جهان ديگر” يکی از متن‌های معتبر در حوزه ايران‌شناسی به شمار می‌رود.

وی “اردای ويراف‌نامه” را بر پايه شش دست‌نوشته و مقايسه با روايت و نسخه زبان پهلوی و ترجمه انگليسی تصحيح و کامل‌ترين نسخه اين متن کهن را ارائه کرد.

“اردای ويراف‌نامه” يا “اردای ويراز‌نامه” نام يکی از کتاب‌های نوشته‌شده به زبان پارسی ميانه است که از پيش از اسلام به‌جا مانده‌است. مضمون کتاب، اعتقادات عامه ايرانيان پيش از اسلام درباره آخرت است.

ويراف مقدس، نام يکی از مؤبدان که به عقيده پارسيان صاحب معراج بوده و اردای ويراف‌نامه، معراج‌نامه اوست.

هيئت دبيران کانون نويسندگان ايران در تبعيد، درگذشت اين نويسنده  را تسليت گفته است.