نرگس منصوری، از امضاکنندگان نامه ۱۴ کنشگر زن برای استعفای خامنه‌ای از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به شش سال زندان و دو سال محرومیت از فعالیت سیاسی و اجتماعی محکوم شده است. پیش‌تر نیز هشت نفر از امضاکنندگان «بیانیه ۱۴ فعال سیاسی و مدنی برای استعفای خامنه‌ای» و «بیانیه ۱۴ کنشگر زن برای استعفای خامنه‌ای و گذار به حکومت سکولار» به ۸۱ سال زندان محکوم شده بودند.

نرگس منصوری

۱۴ فعال مدنی زن در ایران ۱۴ مرداد با انتشار بیانیه‌ای خواستار «استعفای خامنه‌ای» و «گذار از جمهوری اسلامی» شدند.

آن‌ها در بیانیه خود نوشتند در اعتراض به آپارتاید جنسیتی که «حاصل نگاه مردسالارانه نظام فقاهتی است، علیه این نظام ضد زن که ارزش‌های انسانی ما را محو نموده است، به‌پاخاسته و خواستار گذار کامل از نظام جمهوری‌اسلامی و تدوین قانون اساسی جدیدی هستیم».

این فعالان زن همچنین تأکید کردند که پس از انقلاب و برقراری رژیم جمهوری‌اسلامی «بسیاری از حقوق اولیه و انسانی» زنان ایران سلب شد و «هر کس علیه این تبعیض جنسیتی لب به اعتراض گشود به توهین و تحقیر، ضرب و شتم و حبس و حتی در مواردی به شکنجه و اعدام گرفتار گردید».

این ۱۴ فعال زن در بیانیه خود اعلام کردند که مصمم هستند «با شیوه‌ای مدنی و بدون خشونت»، مبارزه خود را با گفتن «نه به جمهوری اسلامی» ادامه دهند.

شهلا انتصاری، نصرت بهشتی، فرشته تصویبی، پروا پاچیده، گیتی پورفاضل، عزت جوادی حصار، زهرا جمالی، شهلا جهان‌بین، فاطمه سپهری، مریم سلیمانی، سوسن طاهرخانی، فرنگیسِ مظلوم، کیمیا نوروزی‌صابر و نرگس منصوری امضاکنندگان این بیانیه بودند.

چند روز پس از انتشار این بیانیه، ۱۴ فعال زن در خارج از ایران نیز با انتشار نامه‌ای از این زنان حمایت کردند. ۳۰ نفر از فعالان اجتماعی و حقوق زنان نیز در بیانیه‌ جداگانه‌ای از بیانیه ۱۴ فعال زن داخل ایران پشتیبانی کردند.

نرگس منصوری، فعال مدنی، عضو سندیکای شرکت واحد، فرزند جانباز جنگی و یکی از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ فعال مدنی زن، در مورد استعفای علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، مرداد ماه گذشته هنگام ترک محل کار خود بازداشت شد. نرگس منصوری پیش از بازداشت با انتشار ویدئویی گفته بود:

«تبعیض‌ها و ستم علیه زنان ایران در جمهوری اسلامی یک آپارتاید جنسیتی تمام عیار است»

او همچنین تاکید کرده بود که:

«علی‌رغم تمام تلاش‌ها و مبارزات مدنی جنبش زنان هنوز ظلم و ستم و تبعیض علیه زنان در ایران بیداد می‌کند. زنان در جمهوری اسلامی شهروند درجه دوم محسوب می‌شوند» و از حق طلاق، حق حضانت فرزند، حق ارث برابر محرومند و حق رهبر شدن و رییس جمهور شدن و وزیر و قاضی شدن را ندارند، حق ورود به استادیوم ورزشی را ندارند و حتی از بدیهی‌ترین حق خود، حق پوشش اختیاری محرومند، حق آواز خواندن و حق رقصیدن ندارند.»

او اعلام کرده بود که به عنوان یکی از امضاکنندگان «بیانیه ۱۴ کنشگر زن» بر این باور است که حقوق زنان اولین قربانی جمهوری اسلامی است و «رژیم جمهوری اسلامی ‌یکی از زن ستیزترین و ضد انسانی‌ترین رژیم‌های جهان است.»


  • در همین زمینه