کامران دانشجو، وزير علوم، تحقيقات و فن‌آوری ايران گفت دانشگاه‌های اين کشور، “استاد سکولار نمی‌خواهند.”

روزنامه اعتماد در شماره سه‌شنبه ۱۴ شهريور ۱۳۹۱ به نقل از دانشجو نوشت چون دانشگاه محل “تربيت نيروی انسانی متناسب با ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب” است، استادان سکولار “نمی‌توانند در دانشگاه‌ها تدريس کنند.”

وی پيشنهاد کرد اين استادان دانشگاه در “جاهای ديگر مشغول شوند” اما نگفت در چه جاهايی.

به گفته دانشجو، “در دانشگاه آموزش علم و تربيت توامان است و اساتيد سکولار هر چند عالم، به فضای تربيتی دانشجويان لطمه جدی خواهند زد.”

وزير علوم ايران گفت برای تغيير در وضعيت دانشگاه‌های اين کشور، ۱۲ هزار عضو هيئت علمی به دانشگاه‌ها افزوده شده و تا پايان عمر دولت دهم نيز ۱۰ هزار عضو هيئت علمی جديد نيز به دانشگاه‌ها اضافه خواهند شد.

کامران دانشجو: اساتيد سکولار هر چند عالم، به فضای تربيتی دانشجويان لطمه جدی خواهند زد

کامران دانشجو در اسفندماه سال ۱۳۸۸، اعلام کرده بود پرسنل علمی که “با نظام هم‌سو نيستند” و “التزام عملی به ولايت فقيه ندارند”، اخراج خواهند شد. دانشجو گفته بود: “ما به دانشگاهيانی که تمايلات و فعاليت‌های‌شان با نظام جمهوری اسلامی هم‌سو نيست نيازی نداريم.”

وزير علوم سال گذشته نيز اعلام کرده بود: “معاند نظام نمی‌تواند در اين کشور عضو هیئت علمی شود. شوخی هم نداريم و شفاف هم از روز اولی که به وزارت علوم آمدم گفتم. معاند نظام را هم ما تشخيص نمی‌دهيم بلکه به هر حال مراجعی هستند که اعلام و مشخص می‌کنند.”

بر همين اساس در طی چند سال گذشته از جمله مرتضی مرديها، استاد فلسفه در دانشگاه علامه طباطبايی؛ علی‌اصغر بهشتی شيرازی، استاد ارتباطات در دانشگاه علم و صنعت، پروفسور محمد شهری، استاد مهندسی الکترونيک و پروفسور تورج محمدی از دانشگاه اخراج شده‌اند.

همچنين بيش از ۵۰ استاد دانشگاه به‌شکل اجباری بازنشسته يا اخراج شدند که در ميان اين گروه نيز نام کسانی چون اميرناصر کاتوزيان، کريم مجتهدی، علی شيخ‌الاسلام، حسن بشيريه، محمد عرفانی، محمد آشوری، جمشيد ممتاز، محمدرضا شفيعی کدکنی و رضا داوری به چشم می‌خورد.