در نیمه دوم سال در شرایطی که عقب‌ماندگی دستمزد کارگران از هزینه زندگی به حدود شش میلیون تومان می‌رسد، بحث در باره تعیین حداقل دستمزد آغاز شده است. گروهی از نمایندگان مجلس و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواستار تعیین دستمزد منطقه‌ای برای سال آینده هستند.
علی‌اکبر سیارمه، کارشناس حوزه کار اما به خبرگزاری دانشجویان ایران، (ایسنا)، گفت: اجرای طرح دستمزد منطقه‌ای «موجب مهاجرت نیروی کار از نقطه‌ای به نقطه دیگر خواهد شد».
براساس طرح دستمزد منطقه‌ای، حداقل دستمزد در مناطق مختلف با توجه به متوسط هزینه خانوار که سالانه از سوی مرکز آمار تعیین می‌شود و نرخ تورم رسمی اعلامی از سوی بانک مرکزی، تعیین خواهد شد.
سیارمه که رسانه‌های ایران او را «کارشناس حوزه کار» معرفی می‌کنند، طرح دستمزد منطقه‌ای را «خوب» دانست اما گفت که زمینه‌های لازم برای اجرای آن در شرایط فعلی فراهم نیست و «قابلیت اجرایی ندارد».
او از شورای عالی کار خواست تا در تعیین حداقل دستمزد سال آینده «واقعیت‌های جامعه» را در نظر بگیرد و حداقل دستمزد را بر اساس واقعیت اقتصادی تعیین کند.
شورای عالی کار ایران برای تعیین حداقل دستمزد نرخ تورم رسمی را مبناء قرار می‌دهد. تشکل‌های کارگری مستقل اما طی سال‌های گذشته خواستار تعیین حداقل دستمزد بر مبنای سبد معیشت شده‌اند.
آخرین برآورد تشکل‌های کارگری، هزینه زندگی را حدود هشت میلیون تومان برآورد می‌کند که بیش از چهار برابر حداقل دستمزد در سال جاری است.
هادی ساداتی، عضو هیات مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران چندی پیش به رسانه‌ها گفت که کارفرمایان یک سوم حداقل دستمزد، مزد می‌دهند.
او طرح مزد منطقه‌ای را زمینه‌ساز «سوء استفاده کارفرمایان» دانست و گفت که این طرح موجب می‌شود کارفرمایان به افزایش حقوق تن ندهند.
در همین زمینه: