پرويز کيمياوی، کارگردان باسابقه سينمای موج نو ايران، پس ازگذشت ۱۵ سال برای ساختن يک فيلم مستند بلند سينمايی به سينمای ايران باز می‌گردد.
رامين رحيمی، تهيه‌کننده فيلم مستند يادشده در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کار ايران (ايلنا) با بيان اين مطلب افزود: “يک فيلم مستند سينمايی با موضوع ايران در سال‌های دهه ۱۳۲۰ خورشيدی به مدت ۱۲۰ دقيقه و به کارگردانی پرويز کيمياوی تهيه می‌کنم.”
وی با اشاره به اين‌که همراه با کيمياوی در پاييز سال جاری از مکان‌های ساخت فيلم بازديد کرده‌اند، افزود: “فرايند ساخت اين فيلم در بهار سال آينده آغاز می‌شود.”
اين تهيه‌کننده ادامه داد: “شخصيت اصلی اين فيلم در قالب يک مسافر با سفر از شمال کشور به جنوب کشور تاريخ و جغرافيای ۱۰۰ سال گذشته ايران را روايت می‌کند.”
پرويز کيمياوی: پس از ١٧ سال که به من کار نمی‌دادند فيلمی ساختم [ايران سرای من است] که آن هم توقيف شد، ديگر چه انگيزه‌ای برای کارکردن می‌ماند؟
رحيمی با بيان اين‌که تصويربرداری فيلم از بندرانزلی در شمال کشور آغاز و تا بندربوشهر در جنوب ايران ادامه دارد، افزود: ”فرايند نهايی تحقيقات و نگارش اين فيلم درحال انجام است و پس از دريافت بودجه لازم ساخت آن آغاز می‌شود.”
پرويز کيمياوی، کارگردان، فيلمنامه‌نويس و تدوينگر و نيز يکی از چهره‌های مطرح سينمای موج نو ايران، زاده ۱۳۱۸ در تهران است.
وی در اواخر دهه ۴۰ و دهه ۵۰ خورشيدی در کنار سينماگرانی چون داريوش مهرجويی، علی حاتمی، امير نادری، مسعود کيميايی سهراب شهيدثالث، بهرام بيضايی، و ناصر تقوايی ظهور کرد.
کيمياوی تحصيلات خود را در رشته‌های عکاسی و فيلم در فرانسه گذراند. سپس به‌عنوان دستيار کارگردان تا سال ۱۳۴۷ در شبکه تلويزيونی O.R.T.F فرانسه فعاليت کرد.
ساخت فيلم کوتاه “ژان مقدس ايرانی” در فرانسه نخستين تجربه فيلمسازی وی به‌شمار می‌رود.
کيمياوی در سال ۱۳۵۲ و باعنوان نويسنده، کارگردان و بازيگر با فيلم “مغول‌ها” پا به عرصه سينمای حرفه‌ای گذاشت.
وی “ياضامن آهو” را در سال ١٣٥٠ساخت. اين فيلم، برنده جايزه اول منتقدان بين‌المللی جشنواره مونت کارلو، جايزه ويژه هيئت داوران همين جشنواره و جايزه اول اتحاديه راديو و تلويزيون‌های آسيا شد.
کيمياوی “باغ سنگی” را در سال ۱۳۵۵ساخت و جايزه خرس نقره‌ای جشنواره فيلم برلين و جايزه ويژه هيئت داوران جوان جشنواره کن را از آن خود کرد.
کيمياوی پس از سال‌ها به ايران بازگشت و در سال ۱۳۷۹ فيلم “ايران سرای من است” را ساخت که در بخش خارج از مسابقه هفدهمين جشنواره فيلم فجر به نمايش درآمد و با اقبال نسبتأ خوب منتقدان روبه‌رو شد.
وی در سال ۱۳۸۲ مستند “پيرمرد و باغ سنگی” را ساخت که آخرين فيلم در کارنامه سينمايی او به‌شمار می‌رود.
بهمن‌ماه سال گذشته، کيمياوی در گفت‌وگويی با خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، گفته بود: “پس از ساخت «ايران سرای من است» و مشکلاتی که بر سر اکران آن با تهيه‌کننده‌اش به‌وجود آمد ديگر از سينما دلسرد شدم و فيلمی نساختم و به زندگی‌ام در پاريس پرداختم.”
وی در سال ۱۳۸٤ نيز در گفت‌وگوی ديگری با همين خبرگزاری گفته بود: “پس از ١٧ سال که به من کار نمی‌دادند فيلمی ساختم که آن هم توقيف شد، ديگر چه انگيزه‌ای برای کارکردن می‌ماند؟”
کيمياوی افزوده بود: “من تا قبل از فيلم «ايران سرای من است» بارها اقدام به ساخت فيلم کردم اما هر بار با مشکل سناريو و تهيه‌کننده مواجه شدم و به نوعی نمی‌گذاشتند کار کنم.”