شماری از دانشجویان دانشگاه تهران در نامه‌‌ای سرگشاده خطاب به وزیر علوم، تحقیقات و فناوری از احکام قضایی صادر شده برای دانشجویان معترض انتقاد کرده و نوشته‌اند شرم‌آور خواهد بود که تبدیل شدن احکام هشت تا ۹ سال حبس به دو تا پنج سال در دادگاه تجدیدنظر، سندی دال بر موفقیت وزارت علوم در تعامل با قوه قضاییه تلقی شود.
این دانشجویان از منصور غلامی خواسته‌اند برای اینکه نامش در «یکی از دوران‌های سیاه سرکوب دانشجویان» ثبت نشود، استعفا کند:
«به جنابعالی توصیه میکنیم بیش از این بر ثبت‌نام خود به عنوان وزیر علوم در یکی از دوران‌های سیاه سرکوب دانشجویان اصرار نورزید و دست‌کم با اعلام استعفا به سبب سلب اختیارات لازم از وزارت علوم برای حفظ استقلال نهاد دانشگاه، مسئولیت اجتماعی خود را به جا آورید.»
در این نامه، دانشجویان دانشگاه تهران از وجود ۱۴ دانشجوی تحت حکم این دانشگاه با مجموع احکام بالغ بر ۸۰ سال حبس تعزیری (بدون در نظر گرفتن حکم دادگاه مرضیه امیری که هنوز برگزار نشده است) خبر داده‌اند و نوشته‌اند نظر به ناتوانی دانشگاه و وزارت علوم در تأمین امنیت و استیفای حقوق دانشجویان، تا اندک زمانی دیگر همه این ۱۴ نفر پشت میله‌های زندان خواهند بود این به آن معناست که این دانشجویان مشغول به تحصیل در مقاطع مختلف، عملا از حق تحصیل محروم شده‌اند.
دانشجویان دانشگاه تهران گفته‌اند وزیر علوم را مخاطب نامه خود قرار داده‌اند چون مسئولیت حقوقی نهادی را بر عهده دارد که وظیفهاش باید دفاع از استقلال دانشگاه، حق تحصیل رایگان و جلوگیری از تعدی نیروهای امنیتی و شبه‌نظامی به آن باشد:
«با وجود این از زمان انتصاب جنابعالی به سمتِ وزارت در مهر ۱۳۹۶ تا امروز، بدنه دانشجویانِ فعال جریانِ صنفی به سبب اعتراضات به حق خود نسبت به روند کالا شدن و بازاری‌سازی حق رایگان تحصیل و خدمات پیرامون آن و نیز بهسبب همصدایی با توده معترض جامعه (از کارگر و معلم تا پرستار و بازنشسته) به همین روند در حیاتِ اجتماعیشان، مشمول سنگین‌ترین برخوردهای قضایی شده‌اند.»
دانشجویان امضاکننده این نامه از آنچه «مداخله آشکارِ انواع و اقسام نهادهای امنیتی و شبه‌نظامی در داخل دانشگاه» دانسته‌اند، انتقاد کرده‌اند و گفته‌اند «استقلال نهاد دانشگاه» زیر سوال رفته است.
آنان همچنین یکی از مصادیق اتهام دانشجویان محکوم را «انتقاد از انتصاب غلامی به عنوان وزیر علوم» اعلام کرده و نوشته‌اند که این اتهام از باتوم خوردن در دانشگاه هم دردناکتر است.
به گفته این دانشجویان مسئولان دانشگاه در مواجهه با سرکوب اعتراضات بدنه دانشجویی، در توجیهی اسفانگیز موضوع را فرادانشگاهی دانسته و می‌گویند که کاری از آنان ساخته نیست.
در یک نمونه، مرضیه امیری، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی که ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ مقابل پلیس امنیت بازداشت شد، بیش از ۱۰۰ روز است در بازداشت موقت به سر میبرد:
«این در حالی است که بارها درباره شرایط بد جسمی او اطلاعرسانی شده و از انبوه وعده‌های بی‌سرانجام مسئولان دانشگاه و وزارت علوم، هیچ گشایشی در وضعیت این دانشجوی زندانی (همچون دیگران) ایجاد نشده است.»
بر اساس آنچه در این نامه آمده، دهها دانشجوی دیگر از دانشگاههای سراسر کشور گرفتار همین وضعیت‌اند و به دلیل برخوردار نبودن از تریبون لازم برای دیده و شنیده شدن، در سکوت خبری در حال تحمل حبس، تعلیق از تحصیل و از هم پاشیدگی زندگیشان هستند.
دانشجویان امضا کننده نامه به وزیر علوم در بخش دیگری از نامه خود حراست دانشگاهها را «شعبه دانشگاهی نهادهای امنیتی» دانسته و از آنچه «بی‌قدرتی محض ریاست دانشگاه و رؤسای دانشکدهها» خوانده‌اند، انتقاد کرده‌اند.
آنان گفته‌اند نتیجه این وضعیت برقرار شدن «سکوتی مرگ‌بار» برای تداوم «بازاری‌سازی‌ها و سیاستزدایی از اذهان دانشجویان» است:
«ما عملا شما و وزارت علوم را مسئول اصلی این وضعیت تأسفبار برای دانشگاه تهران و دیگر دانشگاههای کشور میدانیم و بدین وسیله خواستار آزادی فوری دانشجویان بازداشتی این دانشگاه، لغو کلیه احکام صادره و نیز برداشته شدن کلیه محرومیتهای رخ‌داده برای تحصیل آنان هستیم.»
در پایان این نامه آمده است:
«در آخر تأکید میکنیم که حق اتمام تحصیل هیچ دانشجویی نباید به سبب محکومیت قضایی (حتی اگر قطعی شده باشد) سلب شود. ما در دفاع از این حق، لحظهای عقبنشینی نخواهیم کرد و بیکفایتی وزارتخانه شما را در این خصوص جزیی از پازل سرکوب دانشگاه میدانیم و در برابر آن خواهیم ایستاد.»
- اسامی دانشجویانی که با احکامِ قضایی سنگین روبه‌رو شده‌اند اما از این قرار است:
۱. پدرام پذیره، دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه تهران، محکوم به هفت سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق
۲. سینا درویش عمران، دانش‌آموخته مترجمی زبان آلمانی دانشگاه تهران، محکوم به هشت سال حبس تعزیری، دو سال ممنوع‌الخروجی و محرومیت از فعالیت سیاسی، حضور در احزاب و دسته‌جات سیاسی و فضای مجازی
۳. سها مرتضایی، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه تهران، محکوم به شش سال حبس تعزیری، دو سال محرومیت از عضویت در احزاب و گروه‌ها و دسته‌جات سیاسی
۴. پریسا رفیعی، دانشجوی کارشناسی عکاسی دانشگاه تهران، محکوم به هفت سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق تعزیری، دو سال ممنوع‌الخروجی، دو سال محرومیت از عضویت در احزاب و گروه‌های سیاسی و اجتماعی
۵. علی مظفری، دانشجوی کارشناسی انسان‌شناسی دانشگاه تهران، محکوم به هشت سال حبس تعزیری، دو سال ممنوع‌الخروجی و محرومیت از فعالیت سیاسی، حضور در احزاب و دسته‌جات سیاسی، فضای مجازی، رسانه‌ها و مطبوعات
۶. سینا ربیعی، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی دانشگاه تهران، محکوم به یک سال حبس تعزیری، دو سال ممنوع‌الخروجی
۷. سیما انتصاری، دانشجوی کارشناسی ارشد زبان انگلیسی دانشگاه تهران، محکوم به پنج سال حبس تعزیری
۸. محسن حق‌شناس، دانشجوی کارشناسی طراحی صحنه دانشگاه تهران، محکوم به دو سال حبس تعزیری
۹. محمدقاسم الله‌یاری، دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک انرژی دانشگاه تهران، محکوم به دو سال حبس تعزیری
۱۰. لیلا حسین‌زاده، دانشجوی کارشناسی ارشد انسان‌شناسی دانشگاه تهران، محکوم به شش سال حبس تعزیری دو سال ممنوع‌الخروجی (حسین‌زاده اکنون در زندان است)
۱۱. روح‌الله مردانی، معلم و دانشجوی کارشناسی ادبیات دانشگاه تهران، محکوم به شش سال حبس تعزیری، دو سال محرومیت از برخی حقوق اجتماعی و ممنوع‌الخروجی (مردانی اکنون زندانی است)
۱۲. کسری نوری، دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بشر دانشگاه تهران، محکوم به ۱۲ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، دو سال تبعید به ثلاث باباجانی، دو سال ممنوع‌الخروجی، دو سال محرومیت از عضویت در گروه‌ها و احزاب و دسته‌جات سیاسی و اجتماعی و فعالیت رسانه‌ای (نوری اکنون در زندان است)
۱۳. شیما انتصاری، دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه تهران، محکوم به پنج سال حبس تعزیری (انتصاری اکنون زندانی است)
۱۴. مرضیه امیری، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی دانشگاه تهران (زندانی و در انتظار حکم دادگاه)
وضعیت تحصیلی خشایار دهقان، دانشجوی دکتری برق دانشگاه تهران هم که پس از گذراندن دوران محکومیت خود با فشار نهادهای امنیتی برای اخراج از دانشگاه روبه‌روست، نامشخص است.
- در همین زمینه
جالب است که هنوز هم عده ای دانشجوی به قول خودشان اصلاح طلب هستند که مشغول آماده کردن خودشان برای تئاتر انتخابات مجلسین در اسفندماه هستند و به پیروی از بزرگترهایشان که از همین راه به نوایی رسیده اند، می خواهند با کمک کردن به دارودستۀ فاسد اصلاحات و اعتدالیون، برای خود آبی گرم کنند! همان ها که موقع آمدن روحانی و سپس غلامی به هم تبریک می گفتند، اکنون خفه شده اند و صدایی ازشان در نمی آید.
کارو / 20 August 2019
رای دادن سم مضاعف است
امیر / 20 August 2019