ليلا زانا، ‌نماينده کرد مستقل پارلمان ترکيه و برنده جايزه ساخاروف، از سوی دادگاهی در شهر دياربکر به اتهام تبليغ برای حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) به ۱۰ سال زندان محکوم شد.

بنا به گزارش‌های منتشر شده، روز پنج‌شنبه چهارم خردادماه، حکم اين فعال سياسی کرد در پيوند با پرونده‌ای در سال ۲۰۰۸ صادر شده است.

اتهام زانا نوشتن ۹ يادداشت و سخنرانی‌های مختلف در مورد پ.ک.ک عنوان شده که دادگاه آن را مصداق تبليغ برای اين حزب و “نقض قوانين ضد تروريستی” تلقی کرده است.

ليلا زانا در انتخابات عمومی مجلس ترکيه در سال ۲۰۱۱ به عنوان نماينده شهر دياربکر يک بار ديگر به پارلمان ترکيه راه يافت.

اين نماينده مجلس ترکيه تا بعد از دوران نمايندگی مصونيت دارد و حکم صادر شده پس از اتمام اين دوره به اجرا در خواهد آمد.

ليلا زانا تا بعد از دوران نمايندگی مجلس مصونيت دارد و حکم صادر شده پس از اتمام اين دوره به اجرا در خواهد آمد

ليلا زانا در سال ۱۹۹۱ از سوی مردم شهر دياربکر به‌عنوان نماينده مجلس انتخاب شد. اما به جرم سوگند خوردن به زبان کردی به ۱۵ سال زندان محکوم شد و پس از پايان دوره نمايندگی و مصونيت قضايی‌اش به زندان رفت.

او در زمان سپری کردن دوران زندان در سال ۱۹۹۵ از سوی پارلمان اروپا برنده جايزه ساخاروف شد، اما تا سال ۲۰۰۴ که از زندان آزاد شد، نتوانست اين جايزه را دريافت کند.

در سال ۲۰۱۱ دوباره مردم او را به‌عنوان نماينده مجلس انتخاب کردند.

اين نماينده مجلس، در حال حاضر دبير کل انجمن جنبش دمکراتيک در ترکيه است که جريانی ميانه‌رو به‌شمار می‌رود و در ميان کرد‌ها از پايگاه قابل توجهی برخوردار است.

طی سال‌های گذشته بين نيروهای دولتی و پ.ک.ک درگيری‌های سنگنی رخ داده است.

بر اثر اين درگيری‌ها که بيشتر در مناطق کردنشين روی داده، تاکنون ۴۵ هزار نفر کشته شدند. ترکيه، آمريکا و اتحاديه اروپا پ.ک.ک را به‌عنوان سازمانی تروريستی معرفی کرده‌اند.

ليلا زانا بارها از رفتار دولت و حملات نيروهای ارتش به مناطق کوهستانی قنديل که منجر به کشته شدن ده‌ها غيرنظامی در اين مناطق شده انتقاد کرده است.

گفته می‌شود نيروهای پ.ک.ک در مناطق کوهستانی قنديل حضور دارند.

پيشتر زانا در نامه‌ای خطاب به دبيرکل سازمان ملل، رئيس جمهوری آمريکا، دبير ناتو، رئيس پارلمان و رئيس اتحاديه اروپا و همچنين رئيس جمهوری ترکيه تأکيد کرده بود که ادامه روند کشتار مردم بی‌دفاع کرد، صلح جهانی را به خطر خواهد انداخت.

او گفته بود نبايد کردستان به فلسطينی ديگر تبديل شود و در نامه خود آورده بود: “در اين جغرافيا حدود ۲۰۰ سال است که جنگ و درگيری اتفاق می‌افتد. کردستان نبايد تبديل به فلسطينی ديگر بشود. مدل سريلانکا نبايد حتی به اذهان هم خطور کند! چون در اين صورت منجر به جنگ قوميتی خواهد شد و اين جنگ، صلح جهانی و انسانيت را به سوی فلاکت بيشتر خواهد کشاند.”