بهروز صمدبیگی – یکی از چهرههای نزدیک به محمود احمدینژاد و اسفندیار رحیم مشایی ظرف دو هفته گذشته هم دو پست مهم مشاوره گرفت و هم از اتهاماتش تبرئه شد. دادستان تهران میگوید او مورد «عفو» رهبر جمهوری اسلامی قرار گرفته اما معاون سیاسی دفتر ریاست جمهوری معتقد است که او از سوی دادگاه بیگناه تشخیص داده شده و اساسا محکومیتی نداشته تا مشمول عفو شود.
محمد شریف ملکزاده که اصولگرایان او را یکی از اعضای اصلی «جریان انحرافی» میدانند، ظرف یک سال از بازداشت و حبس در انفرادی با اتهامات بسیار، دوباره به راس هرم قدرت برگشته و به یکی از علامتهای سوال در مناسبات پیچیده اصولگرایان حاکم بر نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است.
جریان انحرافی، استعفا و بازداشت در انفرادی
دوم تیرماه ۱۳۹۰ بود که محمد شریف ملکزاده، دبیر شورای عالی ایرانیان خارج از کشور تنها چند روز پس از استعفا از مقام معاونت وزارت امور خارجه دستگیر شد. انتصاب او به این مقام باعث واکنش شدید نمایندگان مجلس شده بود و ۳۳ نماینده برای استیضاح وزیر امور خارجه اقدام کردند.
ملکزاده سه شنبه ۳۱ خردادماه استعفا کرد و در استعفانامهاش نوشت: “اینجانب کلیه اتهامات ناجوانمردانه نسبت داده شده به خود را با صراحت هرچه تمامتر تکذیب مینمایم. اینجانب تاکنون در هیچ محکمهای دارای پرونده نبوده و فاقد هرگونه سابقه سوء میباشم.”
علیاکبر صالحی هم از بیم استیضاح به سرعت با این استعفا موافقت کرد و در جواب نوشت: “خودت را به خداوند بزرگ و متعال واگذار کن که یقیناً بهترین پناهگاه است.”
نائب رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دلیل مخالفتها را در جریان بودن «پروندههای تخلفات اداری و مالی زیادی» از ملکزاده عنوان کرده بود. این چهره نه چندان شناخته شده پیش از این معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بود و سوابق چندانی از فعالیتهای سیاسی و اجرایی او در دست نیست. اما نزدیکی و همکاری مستمر او با حمید بقایی و اسفندیار رحیم مشایی از جدی شدن برخورد با «جریان انحرافی» در جنگ قدرت داخلی اصولگرایان خبر میداد.
دوم تیرماه ۱۳۹۰ بود که محمد شریف ملکزاده، دبیر شورای عالی ایرانیان خارج از کشور تنها چند روز پس از استعفا از مقام معاونت وزارت امور خارجه دستگیر شد. انتصاب او به این مقام باعث واکنش شدید نمایندگان مجلس شده بود
نخستین نشانهها در نخستین روزهای کاری سال ۱۳۹۰ مشاهده شده بود. اسفندیار رحیم مشایی از سرپرستی نهاد ریاست جمهوری کنار رفت و حمید بقایی رییس وقت سازمان میراث فرهنگی به عنوان معاون اجرایی و سرپرست نهاد معرفی شد.
چند روز بعد ماجرای استعفای وزیر اطلاعات و مخالفت رهبر جمهوری اسلامی به وقوع پیوست که قهر و خانهنشینی ۱۱ روزه احمدینژاد را به دنبال داشت. کیهان در همان ایام، دلیل مخالفت رییس کابینه با وزیر اطلاعات را تحرکات رحیممشایی و جریان انحرافی عنوان کرده بود.
هنوز اردیبهشت ماه به نیمه نرسیده بود که عباس امیریفر، مسئول شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری که گفته میشد گزینه احمدینژاد برای جایگزینی مصلحی است از سوی نهادهای امنیتی بازداشت شد. اتهام او را دست داشتن در تهیه سیدی «ظهور بسیار نزدیک است» عنوان کردند اما باز نام مشایی شنیده میشد و اینکه طرح گام به گام برای تنگ کردن حلقه محاصره بر مشایی آغاز شده است.
در گامهای بعدی آزاده اردکانی، معلم خصوصی زبان انگلیسی بقایی و مشایی که به ریاست موزه ملی ایران هم رسیده بود و محمد شریف ملکزاده بازداشت شدند و بازداشت بقایی در حد شایعه باقی ماند.
اما مرداد ماه بود که سرمقاله روزنامه ایران بار دیگر نام ملکزاده را بر سر زبان انداخت. علیاکبر جوانفکر، سرپرست روزنامه ایران که در خط مقدم حامیان محمود احمدینژاد فعالیت میکند سرمقاله روز ۱۱ مرداد روزنامه رسمی دولت را با تیتر «راز ماندگاری» به این چهره دولتی بازداشت شده اختصاص داد و نوشت: “چندی است که بهانهای هرچند بیاساس پیش آوردند تا عدهای در برابر برخی اتهامات، بازداشت و بازجویی شوند، آبرو و حیثیت اجتماعیشان آسیب ببیند و در زندانهای انفرادی تحت فشارهای روحی و روانی قرار گیرند. اکنون ۴۰ روز از بازداشت و نگهداری آقای محمد شریف ملکزاده معاون سابق وزیر امور خارجه و دبیر شورای عالی ایرانیان خارج از کشور در زندان انفرادی سپری شده است. گروهی از نمایندگان مجلس اتهام او را مسائل مالی و غیرمالی عنوان کردند اما هنوز بهطور رسمی مشخص نشده که اتهام وارده به او چیست و به چه جرمی در بازداشت به سر میبرد؟”
در حالی که بازداشتهای غیرقانونی و گسترده معترضان به نتایج انتخابات و ریاستجمهوری احمدینژاد به یک رویه تبدیل شده بود، جوانفکر در ادامه یادداشت خود آورده بود: “آقای محمد شریف ملکزاده، از سوابق فراوان خدمت به کشور برخوردار است و با این حال دستگاه قضایی حق دارد برای روشن شدن هرگونه اتهام و ابهامی، از او بازجویی کند اما به راستی آیا ۴۰ روز زندان انفرادی برای روشن شدن حقیقت کافی نیست؟ اینک وارد ماه مبارک رمضان شدهایم و پسندیده نیست که او و افرادی نظیر وی، در چنین شرایطی به روزهداری بپردازند. زمان روشن شدن حقیقت فرا رسیده و باید به مردم گزارش داده شود که بازداشتها و بازجوییهای انجام شده از این افراد، چه نتیجهای در بر داشته است؟”
در نهایت، ملکزاده پس از ۷۰ روز آزاد شد و دیگر کمتر نامی از او به میان میآمد تا این که روز ششم اردیبهشت ماه ۹۱ حکم مشاوره او از سوی محمود احمدینژاد صادر شد و دو روز بعد از سوی آیتالله هاشمی شاهرودی، رییس سابق قوه قضائیه و رییس هیأت عالی حل اختلاف میان قوا حکم مشاوره گرفت.
آزادی، عفو یا بیگناهی؟
با بالاگرفتن انتقاد نسبت به انتصاب فردی که بازداشت و انتساب اتهامات گسترده را در کارنامه دارد، عباس جعفری دولتآبادی، دادستان عمومی و انقلاب تهران در مقام پاسخگویی برآمد و گفت: “پرونده او با صدور کیفرخواست در آستانه ارسال به دادگاه بود که به دلیل ارسال نامه و گزارشهایی به رهبر جمهوری اسلامی، مورد «رافت نظام و عفو رهبری» قرار گرفت.”
اما باز روزنامه ایران برگ جدیدی از این پرونده رو کرد و محمد جعفر بهداد، معاون سیاسی دفتر محمود احمدینژاد در موضعی غیرقابل پیشبینی، عفو رهبری را تکذیب کرد.
ملکزاده پس از ۷۰ روز آزاد شد و دیگر کمتر نامی از او به میان میآمد تا این که حکم مشاوره او از سوی محمود احمدینژاد صادر شد و دو روز بعد هم از سوی آیتالله هاشمی شاهرودی حکم مشاوره گرفت
او در یادداشتی نوشت: “آقای محمدشریف ملکزاده از جمله افرادی بود که در مسیر اجرای پروژه برخورد با احمدینژاد و به بهانههای کاملاً مضحک مورد برخوردهای غیرمتعارف قرار گرفت و عناصر رسانهای یک شبکه محفلی نیز در اتهامزنی و مجرمنمایی وی از هیچ کوششی فروگذار نکردند، اما بهرغم همه این تلاشها، افراد متقی و مستقل رسیدگی کننده به پرونده، در مرحله قبل از دادگاه وی را بیگناه تشخیص دادند و بدین ترتیب منع تعقیب آقای ملکزاده صادر شد. با این وصف ادعای برخی محافل رسانهای مبنی بر «عفو» نامبرده، فقط نشانه بیاطلاعی نسبت به مسائل حقوقی است، زیرا «عفو» صرفاً پس از محکومیت معنا پیدا میکند حال آن که متهم این پرونده حکم محکومیتی نگرفته و اصولاً کیفرخواستی علیه او صادر نشده است! آن دسته از عناصر سیاسی و رسانهای که در پروژه برخورد با رئیس جمهور و دولت، صرفاً نقش «عامل بیخبر» را بازی کردند، اینک که زمان رو شدن دست دروغپردازان و پروندهسازان فرا رسیده و اعتبار حرفهای و اجتماعی خود را در خطر جدی میبینند، به جای قبول و جبران این خطاکاری و جفاکاری، به در و دیوار میزنند تا انحرافات و هواپرستیهای یک سال اخیر خود را توجیه کنند.”
تا این که نوبت به غلامحسین محسنی اژهای، سخنگوی قوه قضاییه رسید و خبرنگاران از زبان او شنیدند که “پرونده ملکزاده در حال رسیدگی بود و مراحل مربوطه خود را در دادسرا میگذراند ولی با وجود نامههایی که به مقام معظم رهبری ارسال شد ایشان با درخواست منع تعقیب این پرونده موافقت کردند و پرونده اکنون بسته شده است.”
خرداد ماه سال گذشته عبدالنبی نمازی، امام جمعه کاشان مدعی شده بود، آیتالله خامنهای موافق بازداشت همه چهرههای نزدیک به اسفندیار رحیممشایی است و حالا رهبر جمهوری اسلامی چراغ سبز نشان داده تا یکی از این چهرهها دوباره به قدرت بازگردد. سوال اینجاست که ملکزاده چه نقشی در معادلات قدرت ایفا میکند؟
باز هم شجاعت رییس جمهور موجبات تسلیم شدن رهبری را فراهم آورد تا جاییکه مجبور شد بر خلاف همه رویه های قضایی موجود متهم دادگاه نرفته را عفو کند بازهم احمدی نژاد به همه نشان داد قانون در مقابل خواست رهبری بی ارزش است .
رهبری حاضر نشد این کار را برای فرزند شهید بهشتی یا همکاران سابق خود در ریاست جمهوری نماید اما از ترس احمدی نژاد همه کاری می کند براستی احمدی نژاد چگونه رهبری را وادار به تسلیم می کند ؟
کاربر مهمان / 09 May 2012
کاربر مهمان در تاریخ چهارشنبه, 02/20/1391 – 11:31 رهبر قلابي و مصباح و و بيت سهميه اش از پول نفت را از احمدي ميگيرند. بالاخره بايد در بعضي زمينه ها کوتاه بيايد!…
کاربر مهمان / 10 May 2012