به گفته رئیس «اتاق بازرگانی و صنایع ایران و چین»، پکن بخش اعظم هزینه نفت ایران را با کالای چینی پرداخت میکند، اما تهران نمی‌تواند در شرایط تحریم به بزرگترین شریک تجاری‌اش نفت نفروشد.
اسدالله عسگراولادی در برنامه تلویزیونی «دستخط» گفته است که پکن بزرگترین شریک تجاری ایران است و نباید با اعتماد به غرب، این شراکت را از دست داد:
«ما با چین هیچ وقت یک معامله، دو معامله یا ۶ معامله یا یکساله نگاه نمی‌کنیم. ما به چین درازمدت نگاه می‌کنیم. علت این است که به غرب اعتماد نداریم. غرب بی‌اعتمادی خود را به ما ثابت کرده است. اگر این بی‌اعتمادی که به ما ثابت شده را اهمیت ندهیم چین را از دست می‌دهیم.»
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی نیز چهارشنبه ۲۵ مهر در دیدار با «نخبگان» گفته بود «باید نگاهمان به شرق باشد نه به غرب».
به گفته عسگراولادی، حجم مبادلات تجاری ایران و چین در ۲۰۱۷ به ۴۲ میلیارد دلار رسیده. او همچنین میزان خرید نفت چین از ایران را حدود ۶۰۰ هزار بشکه در روز اعلام کرد و با اشاره به تحریم‌های آمریکا گفت: «هیچ جای دنیا از ما [نفت] نمی‌خرند. در حدود ۳۰۰ هزار و ۳۵۰ هزار بشکه روزانه به هند صادر می‌کنیم.»
او در عین حال تصدیق کرد که چین بخش اعظم هزینه خرید نفت ایران را با کالا پرداخت میکند:
«اشکال ما با چین در این قراردادها این است که آنها می‌گویند ۴۰-۳۵ درصد پول می‌دهیم و ۷۰-۶۰ درصد را کالا ببرید. تنها اشکال این است؛ چاره نداریم. اگر همین را نفروشیم کشورهای دیگر هم همین کار را میکند. از عربستان و سودان هم نفت می‌خرد و همین کار را میکند.»
تحریم‌های نفتی آمریکا علیه ایران پس از خروج دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده از «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) از چهارم نوامبر / ۱۳ آبان اجرایی خواهند شد.
برایان هوک، مسئول کارگروه ایران در وزارت خارجه آمریکا دوشنبه ۱۵ اکتبر / ۲۳ مهر اعلام کرد که ایالات متحده همچنان قصد دارد فروش نفت ایران را به صفر برساند و انتظار ندارد تحریم‌های مجدد نفتی علیه تهران تأثیر منفی بر بازار بگذارد.
ایران برای ادامه فروش نفت به مشتریانش تخفیف‌ها و امتیاز‌های ویژه پیشنهاد داده است.
در همین زمینه
شما واقعا احمقید که به غرب اعتماد نمیکنید وبه آن یکی “اعتماد” میکنید.
مرتیکه احمق در روابط بین الملل مسئله منفعت مشترک مهم است نه اعتماد خوب این چه
اعتمادی است که از اولش بر سو استفاده از موقعیت ضعیف طرف دیگر یعنی ایران
شروع میشود و طرف شرایط نا عادلانه تجاری بطرف ضعیف تحمیل میکند چه اعتمادیست؟
شما مثلا میخواهی در مقابل یک زورگو بایستی زیر بار زورگویی یک زورگوی دیگه
میری و به هر شرطی تن میدی؟ این اسمش مبارزه نیست اسمش حماقته. این معتمدین
شما روسیه و چین چند بار علیه شما در شورای امنیت رای دادن چون بنفعشان بود؟
سیاست هوشمندانه اینکه با درایت از تضادهای موجود بین المللی و منافع کشور
بین شرق و غرب و جنوب و شمال مانور بدهی و منافع کشور خودتو تامین کنی.
همینکاریه که چینها و و روسها و امریکاییها و اروپاییها و برزیلیها و هندیها. و کره ایها و ژاپنیها وووو دارند میکنند ولی شمای کور با ایدولوژی قرون وسطایی از درکش عاجزید.
باید برای کشوری با چنین رهبران نفهمی گریست.
روزبه / 20 October 2018
حکومت شوروی هم در سالهای آخرش و قبل از پایان قضیه شروع کرده بود به تهاتر و پایاپای معامله کردن.
نتیجهء اخلاقی داستان:
“دیکتاتور به پایان سلام کن!”
نقی / 20 October 2018