اسفنديار احمديه، سازنده نخستين نقاشی متحرک در ايران در ۸۶ سالگی درگذشت.
سينا احمديه، فرزند بنيان‌گذار انيميشن ايران در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، ضمن اعلام اين خبر افزود: “سه روز پيش پدرم به‌خاطر بروز يک بيماری خونی در بيمارستان سجاد تهران بستری بود تا اين که در بعد از ظهر ديروز ۱۷بهمن‌ماه از دنيا رفت.”
وی زمان برگزاری تشييع پيکر پدرش را ساعت ۱۰ و نيم صبح پنج‌شنبه از محل خانه هنرمندان ايران اعلام کرد.
پيش از اين، نورالدين زرين‌کلک، يکی از پيش‌کسوتان انيميشن در مراسم بزرگداشت استاد احمديه، با بيان اين‌که اسفنديار احمديه پايه‌گذار نخستين خشت انيميشن در ايران است گفته بود: “اسفنديار احمديه در آن زمان بدون آن‌که کسی خبر داشته باشد کار انيميشن را آغاز کرد و پس از گذشت اين همه سال، تازه اين هنر در جامعه مورد توجه قرار گرفته است.”
نورالدين زرين‌کلک: اسفنديار احمديه در آن زمان بدون آن‌که کسی خبر داشته باشد کار انيميشن را آغاز کرد
زرين‌کلک گفت: “او يک بار در شهر جده از بين سی‌دی‌های يک سی‌دی فروش سی‌دی همراه با تصوير اسفنديار را خريد و سپس متوجه شد که اين سی‌دی انيميشن ساخته خودش است که با اسم‌های عربی ترجمه شده و با داستان عربی به فروش می‌رسد.”
اسفنديار احمديه، زاده هجدهم فروردين ۱۳۰۷ در تهران بود. او از سال ۱۳۲۴ تا ۱۳۲۶ نزد استاد علی‌اصغر پتگر نقاشی را فراگرفت. سپس در سال ۱۳۲۶ به هنرستان کمال‌الملک رفت و نزد بزرگانی چون اسماعيل آشتيانی، محمود اوليا، حسين شيخ و اصغر پتگر شاگردی کرد.
احمديه به‌خاطر شاگردی نزد شاگردان کمال‌الملک و نيز به‌دليل هم‌فکری با اين جريان مهم از نقاشی معاصر ايران در مسير درست مکتب کمال‌الملک قرار گرفت.
احمديه درست ۱۰ سال بعد يعنی در سال ۱۳۳۶ واحد انيميشن وزارت فرهنگ و هنر را پايه‌گذاری کرد.
وی در همان سال نخستين انيميشن ايران را به‌نام “ملانصرالدين” ساخت. از ديگر آثار وی می‌توان به “قمرمصنوعی” به کارگردانی پطروس پاليان، “خوشه گندم”، “اردک جسور”، “رستم و سهراب” و “تولد زال” اشاره کرد.
احمديه که دو فيلم ملانصرالدين و قمر مصنوعی را با مداد طراحی کرده بود توانست آن‌ها را به‌مدت دو دقيقه به حرکت در آورد.
احمديه با ساختن اين آثار، در حقيقت نام خود را به‌عنوان بنيان‌گذار نقاشی متحرک و پدر انيميشين در ايران ثبت کرد.
اسفنديار احمديه در سال‌های پايانی دهه ۳۰ و سال‌های آغازين دهه ۴۰ آثار زيادی در زمينه نقاشی متحرک به‌وجود آورد.
از برترين آثار به‌نام وی می‌توان از طراحی و نقاشی و کارگردانی فيلم “اردک حسود” در سال ۱۳۴۱، طراحی و نقاشی و کارگردانی فيلم “خوشه گندم” در سال ۱۳۴۲، نقاشی فيلم “خروس بی محل” و نقاشی فيلم “بادبادک به کجا می‌روی؟” به کارگردانی افخم ماکويی ياد کرد.
نمايشگاه‌های آثار اين هنرمند برجسته در سال‌های ۱۳۲۴و ۱۳۲۸ در تالار کمال‌الملک؛ ۱۳۵۵ در انجمن روابط فرهنگی ايران و شوروی؛ ۱۳۴۰ در باشگاه مهرگان؛ ۱۳۷۳ در نگارخانه صدر و ۱۳۷۴ در فرهنگسرای بهمن برپا شد.
اين هنرمند دارای نشان درجه يک از شورای ارزشيابی هنرمندان و گواهی‌نامه افتخار و امتياز از وزارت فرهنگ و ارشاد است.
اسفنديار احمديه حتا در روزهای پايانی عمر با وجود سن بالا همچنان در مرکز آفرينش‌های هنری صبا به توليد نقاشی متحرک می‌پرداخت.