تیمی از وکلا به نمایندگی از گروهی شامل کشاورزان اهل فرانسه و بومیان سوئدی و شهروندان چند کشور دیگر، دادخواستی علیه نهادهای اتحادیه اروپا تهیه کردند که طبق آن، این اتحادیه متهم است که از این شهروندان در برابر تغییرات آب و هوایی حمایت لازم را به عمل نیاورده.
به گزارش گاردین، این دادخواست در دادگاه عمومی دیوان دادگستری اتحادیه اروپا مستقر در لوکزامبورگ علیه پارلمان اروپا و شورای اروپا پیگیری خواهد شد چرا که این دو نهاد اجازه داده‌اند مقادیر زیادی از گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ در جو منتشر شود.
خانواده‌ها و نیز کودکان آنها مدعی هستند که تصمیم‌های بروکسل و فقدان اهداف مناسب برای کاستن از انتشار میزان قابل توجهی از گازهای گلخانه‌ای به زندگی‌های آنها آسیب رسانده.
مطابق با اهداف آب و هوایی اروپا، تا سال ۲۰۳۰، این قاره باید میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را تا ۴۰ درصد کاهش دهد، اما بنابر این دادخواست حقوقی تحقق این اهداف نمی‌تواند از حقوق اساسی مردم که عبارت است از حق به زندگی، حق سلامت، حق شغل و حق مالکیت پاسداری کند.
شکایت‌کنندگان که از پرتغال، آلمان، فرانسه، ایتالیا، رومانی، کنیا، فیجی و سوئد هستند می‌گویند اتحادیه اروپا باید اهدافی برای کاستن بیشتر از انتشار گازهای گلخانه‌ای تعریف کند.
در سال ۲۰۱۵ دادگاهی در لاهه دستور داد که حکومت هلند باید انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را طی ۵ سال دست‌کم به میزان ۲۵ درصد کاهش دهد، از این رو طبق این رأی صادره برنامه حکومت هلند برای کاستن ۱۴ تا ۱۷ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۲۰ غیرقانونی خواهد بود. حکومت هلند در برابر این رای تقاضای استیناف کرده و نتیجه این استیناف دوشنبه آینده در لاهه اعلام خواهد شد.
موریس کشاورز ۷۲ اهل گریگنان در پروانس [منطقه‌ای در جنوب فرانسه در کنار دریای مدیترانه] گفت که پس از آنکه ۴۴ درصد از محصول خود را ظرف ۶ سال از دست داد او نیز تصمیم گرفت در این اقدام حقوقی علیه اتحادیه اروپا مشارکت کند: «خانواده من از قرن ۱۹ در این منطقه کشاورز هستند. من این تصمیم حقوقی را برای پسر ۳۸ ساله‌ام گرفته‌ام که او نیز کشاورز است. ما می‌خواهیم او هم بتواند به کشاورزی ادامه دهد، اما شرایط موجود آینده کشاورزی را دشوار کرده است.»
آلفردو سندیم کشاورز ۵۲ ساله در مرکز پرتغال گفت که بیقاعده شدن تغییرات آب و هوایی در منطقه محل زندگی او سبب شده که درباره آینده حرفه خود به عنوان یک کشاورز مشکوک شود. او می‌گوید: «تقریباً کل سال گذشته بدون باران بود. آنگاه دو هفته بارانی داشتیم آن هم بارانی که باید در یکسال می‌بارید در مدت این دو هفته سیل آسا بارید.»
شکل زندگی سنتی بومیان سوئد (Sami) به خاطر افزایش دمای به خطر افتاده است. زندگی آنها وابسته به گوزن‌های شمالی است، اما افزایش دمای هوا بر تعداد گله‌های گوزن‌های این ناحیه تأثیر گذاشته است. زمستان‌های گرمتر به معنای برف کمتر و باران بیشتر و در نتیجه یخبندان بیشتر است. از این رو برای حیوانات یافتن گیاهان خوراکی به مراتب دشوارتر خواهد بود.
سانا وانار ۲۲ ساله و از بومیان سوئد می‌گوید: «اگر ما گوزن‌ها از دست دهیم، فرهنگ بومیان سوئد نیز به همراه آن از دست خواهد رفت. بسیاری از جوانان بومی دوست دارند که با خانوادههای خویش زندگی کنند و به نگهداری از گوزن‌ها مشغول باشند، ولی آنها هیچ آینده‌ای برای خود متصور نیستند. دلیل اصلی این امر همانا تهدیدهای ناشی از تغییرات آب و هوایی است. این تهدیدها هر چه سریع‌تر باید به منظور حفظ امنیت نسل کنونی بومیان و نسل های آینده مطرح گردد.»
رودا فرهِین وکیلی که به نفع خانوادههای آسیب دیده از تغییرات آب و هوایی فعالیت می‌کند، می‌گوید: «تغییرات آب و هوایی هم اکنون به یکی از موارد قابل طرح در دادگاه‌های کشورهای اروپا و سایر نقاط جهان بدل شده است. خانوادههای شاکی به دادگاه‌های اروپا اعتماد و نظام قضایی آن اعتماد می‌کنند تا از این راه بتوانند از حقوق بنیادین خود مثل حق زندگی، سلامت، حق داشتن شغل و مالکیت در برابر تهدیدهای آب و هوایی پاسداری کنند. دادگاه های اروپا باید اکنون به حرف این خانواده‌ها گوش کنند به آنها اطمینان دهند که این خانواده های آسیب دیده تحت حمایت هستند.»
دانشمندان اندیشکده کلایمت آنالیتیک برای وکیل های این خانواده‌ها شواهد و قراین معتبر فراهم می‌کنند. سازمان غیر انتفاعی آلمانی پاسدار سیاره باشیم (protect the planet) کل هزینه‌های مرتبط با طرح این موارد حقوقی در دادگاه را بر عهده می‌گیرد.
شبکه اقدام برای تغییرات آب و هوایی (CAN)، بزرگترین NGO اروپایی در زمینه تغییرات آب و هوایی، و مسائل انرژی نیز از این دادخواست حقوقی حمایت می‌کند.
واندل تریو مدیر CAN می‌گوید: «این بخشی ار استراتژی‌‌ای است که نهادهای اتحادیه اروپا را وادار می‌سازد تا اهداف خود برای کاستن از میزان گازهای گلخانه‌ای تغییر دهند. نهادهای اروپایی در سال ۲۰۱۵ به عنوان بخشی از توافقنامه پاریس توافق کردند تا میزان افزایش دما را تا حد یک و نیم درجه محدود سازند».
«با این همه آشکار است که اهداف آب و هوایی تعریف شده برای سال ۲۰۳۰ نمی‌توانند هدف محدود ساختن افزایش دما تا حد یک ونیم درجه را محقق سازند، بنابراین این اهداف باید تغییر کند. اتحادیه اروپا باید تحت توافق پاریس اهداف خود را تا سال ۲۰۲۰ نهایی سازد. این عمل حقوقی که توسط خانوادههای معمولی آسیب دیده از تغییرات آب و هوایی شروع شده می‌تواند اهمیت فوری و فوتی تغییر اهداف آب و هوایی اروپا را یاد آوری کند.»
منبع: گاردین