مقامات جمهوری اسلامی از حضور جمعی از شخصيتهای ادبی ايران در جشنواره بينالمللی فرهنگی ادبی “گلاويژ” در سليمانيه کردستان عراق ممانعت بهعمل آوردند.
اين جشنواره فرهنگی ادبی، هر سال از سوی مرکز ادبی “گلاويژ” و با شرکت شمار قابل توجهی از شاعران، نويسندگان و هنرمندان کشورهای همجوار آسيايی و برخی از کشورهای اروپايی در دو بخش مسابقه و نشستهای ويژه ميهمانان برگزار میشود.
سيامند هادی يکی از مديران اين جشنواره به زمانه گفت: “طبق برنامه، مهمانان ايرانی روز گذشته در سليمانيه حضور پيدا میکردند، اما بهعلت مخالفت مقامات ايران از اين کار جلوگيری شد.”
در اين جشنواره از شخصيتهای ايرانی مانند، شمس لنگرودی، سيدعلی صالحی و محمدعلی سپانلو دعوت شده بود.
در چند سال اخير مشکلاتی از سوی جمهوری اسلامی، برای حضور اهالی فرهنگ ايرانی در جشواره گلاويژ وجود داشته است
روز نخست جشنواره بدون حضور آنان به پايان رسيد.
آقای هادی گفت: “مقامات ايران به اين دسته از اديبان گفتهاند که موافقت آنان را برای شرکت در جشنواره گلاويژ نگرفتهاند.”
به گفته مديران جشنواره گلاويژ، ۱۲۰ اديب و نويسنده از کشورهای مختلف مانند، اسپانيا، آلمان، لهستان، فرانسه، ايران، ترکيه… به اين جشنواره دعوت شدهاند.
جشنواره امسال به نام “وان” شهر زلزلهزده کردستان ترکيه نامگذاری و با شعار “نسل جديد مفاهيم جديد را خلق کردند… درک کنيم يا نکنيم” گشايش يافت.
در ابتدای جشنواره پيام جلال طالبانی، رئيس جمهور عراق توسط آزاد جنديانی، مسئول مرکز اطلاعرسانی حزب اتحاديه مهينی کردستان خوانده شد.
همچنين بهمناسبت افتتاح اين جشنواره پيام آدونيس شاعر نامدار عرب در “ويژهنامه گلاويژ” به چاپ رسيد.
اين ويژهنامه در طول چهار روز جشنواره به سه زبان فارسی، کردی و عربی منتشر میشود.
در چند سال اخير مشکلاتی از سوی جمهوری اسلامی، برای حضور اهالی فرهنگ ايرانی در اين جشواره وجود داشته است.
در چهاردهمين جشنواره گلاويژ ميهمانان ايرانی ابتدا به دليل آنچه “تأخير هواپيما” اعلام شد، نتواستند به موقع در جشنواره حضور پيدا کنند و پس از دو روز تأخير از طريق مرز زمينی باشماخ وارد کردستان عراق شدند.
همچنين در دوازدهمين دوره برگزاری اين جشنواره، مقامات جمهوری اسلامی از حضور نزديک به ۲۰ تن از نويسندگان، شاعران و هنرمندان ايرانی در جشنواره گلاويژ جلوگيری کردند.
یکی از مهمتزین کارهائی که جمهوری اسلامی انجام داد همین مبارزه با پان ترکیسم و پان کردیسم است. فرزاد کمانگر اسم ایرانی داشت. بهمین دلیل است که بعد از اعدامش من رادمرد توانستم نام سربلندش راپایدار کنم. او بوسیله نامش در من زنده ماند.
قاه قاه!!!
کاربر مهمان / 23 November 2011