سيلويو برلوسکونی، نخست‌وزير ايتاليا استعفای خود را تقديم جورجيو ناپوليتانو، رئيس جمهور اين کشور کرد.
با استعفای برلوسکونی، هزران نفر با تجمع ممقابل کاخ رياست‌جمهوری با شعار “دلقک به خانه‌ات بازگرد” از استعفای وی ابراز شادمانی کردند.
برلوسکونی روز سه‌شنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۰ نتوانسته بود اکثريت پارلمانی را به دست آورد. از ۶۳۰ نماينده پارلمان، ۳۲۱ نماينده از شرکت در رأی‌گيری خودداری کردند و برلوسکونی که برای حفظ اکثريت آرا به ۳۱۶ رأی نياز داشت توانست تنها رأی اقليت مجلس را کسب کند.
مشکلات اقتصادی ایتالیا، سومين اقتصاد برتر منطقه پولی يورو و بدهی‌های دولتی اين کشور، برلوسکونی را با موج تازه‌ای از انتقادات روبه‌رو کرده بود
وی پس از آن‌که نتوانست اکثريت پارلمانی را به دست آورد، در ديدار با رئيس‌جمهوری ايتاليا گفته بود در صورت تصويب نهايی طرح سخت‌گیری اقتصادی مورد نظرش که وعده اجرای آن‌ها را به اتحاديه اروپا داده، از قدرت کناره‌گيری می‌کند.
سنای ايتاليا ساعاتی پيش از استعفای برلوسکونی طرح سخت‌گیری اقتصادی را تصويب کرد.
مشکلات اقتصادی سومين اقتصاد برتر منطقه پولی يورو و بدهی‌های دولتی اين کشور، برلوسکونی را با موج تازه‌ای از انتقادات روبه‌رو کرده بود.
برلوسکونی ۷۵ ساله هفته گذشته پس از اعلام کناره‌گيری از قدرت سياسی به روزنامه “لا استامپا” گفت: “در انتخابات آينده شرکت نخواهم کرد و خود را آزاد حس می‌کنم.”
انتظار می رود، رييس‌جمهوری ايتاليا، قدرت را به ماريو مونتی، اقتصاددان و کميسيونر پيشين اتحاديه اروپا واگذار کند.
برلوسکونی در سال ۱۹۹۴ به نخست‌وزيری رسيد اما اختلاف و مشاجره با متحدانش موجب سقوط دولت او و در نتيجه برکناری او از مقام نخست وزيری شد.
وی دوباره در سال ۲۰۰۱ با بيشترين ميزان رای در تاريخ ايتاليا به سمت پنج ساله نخست‌وزيری بازگشت.
از آن زمان تاکنون سيلويو برلوسکونی با اتهامات زيادی از فساد و تقلب تا رشوه‌خواری روبرو بوده است.
برلوسکونی در سال ۲۰۰۸ و پس از استعفای رومانو پرودی از نخست‌وزيری ايتاليا برای بار سوم به قدرت رسيد.