بزرگ‌ترين تظاهرات اخير دانشجويان، دانش‌آموزان و معلمان شيلی برای اصلاح نظام آموزشی در سانتياگو برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، اين تظاهرات روز پنج‌شنبه ۲۲ سپتامبر (۳۱ شهريور) برگزار شد و به گفته برگزار‌کنندگان آن ۱۵۰ هزار نفر در آن شرکت کردند. مقامات دولتی از شرکت ۶۰ هزار نفر در اين تظاهرات خبر دادند.
اين تظاهرات در ادامه اعتراضات چهار ماه اخير دانشجويان، دانش‌آموزان و معلمان عليه سياست‌های آموزشی دولت است که با مقابله شديد نيروهای پليس روبه‌رو گرديده اما به احيای اين جنبش در شيلی منجر گشته است.
تظاهرات روز گذشته بدون حادثه‌ای برگزار شد اما در پايان روز گروه‌های جوان نقاب‌دار از جمعيت جدا شده و با پليس ضد شورش در مرکز سانتياگو، درگير شدند.
پليس با پاشيدن آب و شليک گاز اشک‌آور با آن‌ها مقابله کرد و آن‌ها نيز به پرتاب سنگ و آتش‌زدن لاستيک خودرو روی آوردند.
دانشجويان، دانش‌آموزان و معلمان شيلی خواستار افزايش کمک‌هزينه تحصيلی و پايان دادن به پولسازی برای دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های خصوصی هستند. آن‌ها همچنين می‌خواهند به نظام آموزشی عمومی بيشتر رسيدگی شود تا خانواده‌های فقير نيز بتوانند از مزايای آن استفاده برند
بنا به اين گزارش نزديک به ۲۰ مأمور پليس زخمی و ۵۰ نفر به اتهام «اخلال جدی» بازداشت شدند.
به گفته خايمه گاخاردو، رهبر سنديکای اصلی معلمان که با اين جنبش اعلام همبستگی کرده است، تعداد شرکت‌کنندگان از ۱۵۰ هزار نفر نيز بيشتر بود.
جيورجيو جکسون، يکی از رهبران سنديکای دانشجويی گفت: «استقبال از فراخوان، از آن‌چه که ما انتظارش را داشتيم فراتر رفت. اين، نشان از اتحادی است که به آن نياز داريم. بيشتر شيليايی‌ها خواهان نظام آموزشی مردمی و با کيفيت هستند.»
تظاهرات روز پنج‌شنبه آزمون بزرگی برای دانشجويان بود چرا که به‌نظر می‌رسيد جنبش اصلاح نظام آموزشی نيروهای خود را به‌مرور از دست می‌دهد. هشت روز پيش در آخرين اعتراض تنها ۱۰ هزار نفر شرکت کرده بودند.
تظاهرات بزرگ دانشجويی در سانتياگو زمانی برگزار شد که گفت‌وگوهای دولت و دانشجويان به نتيجه‌ای نرسيد. دولت تنها يک بخش از شرايط دانشجويان برای ادامه مذاکرات را پذيرفت و همچنين سامان‌دهی زمانی برای جلوگيری از اين‌که ۷۰ هزار دبيرستان نتوانند سال تحصيلی را آغاز کنند؛ رد کرد.
آندرس چادويک، سخنگوی دولت شيلی روز گذشته اعلام کرد: «تظاهرات کمابيش بزرگ يا کوچک در نگرانی‌های اساسی دولت که بر گشودن باب مذاکره پافشاری می‌کند، تغييری ايجاد نمی‌کند.»
حکومت دست راستی سباستيان پينه‌را، ميلياردر محافظه‌کار شيلی با جدی‌ترين بحران اجتماعی از آغاز روی کار آمدنش در مارس ۲۰۱۰ روبه‌روست که به ساختار نظام آموزشی اين کشور مربوط می‌شود.
پينه‌را چندی پيش از کاهش شديد بودجه آموزشی در اين کشور خبر داد و در پی آن اعتراضات دانشجويی آغاز شد.
اين کاهش بودجه در حالی صورت می‌گيرد که شيلی در منطقه آمريکای لاتين از جمله کشورهای دارای بيشترين سرعت رشد اقتصادی به‌شمار می رود.
شيلی در حال حاضر چهار و چهاردهم درصد از توليد ناخالص داخلی خود را به آموزش اختصاص داده است که اين رقم بسيار کمتر از هفت درصد پيشنهادی يونسکو است.
دانشجويان، دانش‌آموزان دبيرستانی و آموزگاران شيلی از ارديبهشت‌ماه سال جاری با اعتراضات خود خواهان اصلاحات بنيادی در نظام آموزشی اين کشور شده‌اند.
آن‌ها خواستار افزايش کمک‌هزينه تحصيلی و پايان دادن به پولسازی برای دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های خصوصی هستند. آن‌ها همچنين می‌خواهند به نظام آموزشی عمومی بيشتر رسيدگی شود تا خانواده‌های فقير نيز بتوانند از مزايای آن استفاده برند.