شامگاه جمعه ۷ ژوئن در سالن فیلارمونیک هامبورگ در اسکله الب به افتخار سران ۲۰ کشور صنعتی جهان کنسرتی برگزار می‌شود: سمفونی نهم بتهوون بر اساس «سرود شادی» اثر جاودانه شیللر. یکی از شخصیت‌های برجسته هنری در آلمان اعتراض کرده است. او این پرسش را در میان آورده: چگونه ممکن است «سرود شادی» درباره امید به صلح و دوستی را برای اشخاصی اجرا کرد که اندیشه‌ای جز جنگ و خونریزی در سر نمی‌پرورانند؟
یوآخیم لوکس، مدیر تئاتر تالیا – یکی از مهم‌ترین تئاترهای شهر هامبورگ- در انتقاد از اجرای سمفونی نهم بتهوون برای سران ۲۰ کشور صنعتی جهان در سالن فیلارمونیک در اسکله الب به رسانه‌های آلمان گفته است:
«اجرای چنین کنسرتی به معنای سوءاستفاده مبتذل و پورنوگرافیک از هنر است. عده‌ای از سران کشورهایی که حقوق بشر را پایمال می‌کنند، جنگ به راه می‌اندازند و از سلاح‌های شیمیایی استفاده می‌کنند در این کنسرت حضور دارند. این کنسرت به آن‌ها مشروعیت می‌دهد و این دقیقاً خلاف روح سرود اتحادیه اروپاست.»
اجرای سمفونی نهم بتهوون در فیلارمونی هامبورگ بخشی از برنامه‌های جنبی اجلاس گروه ۲۰ است. ارکستر فیلارمونی هامبورگ به رهبری کنت نانگو، سمفونی نهم بتهوون را برای سران ۲۰ کشور صنعتی جهان و برخی از کشورهای درحال توسعه و همچنین گروهی از سران کشورهای آفریقایی که به اجلاس گروه ۲۰ دعوت شده‌اند اجرا می‌کند. سمفونی نهم بتهوون که بر اساس «سرود شادی» اثر جاودانه فریدریش شیللر ساخته شده، سرود اتحادیه اروپاست.
سطرهای زیر از «سرود شادی» شیللر به عنوان تأکیدی بر برادری، آزادی و عدالت درک شده است:
آه یاران، نه این نواهای محزون
خوش‌تر نوایی سر دهیم
نوایی شادی‌بخش
شادی!
شادی!
شادی، این اخگرِ الاهی
دختری از اِلیسیوم
سرمست پای می‌نهیم به بارگاه آسمانی‌ات
و به سِحرِ تو
هر آنچه که به رسم روزگار از هم گسیخته
یگانه می‌شود
و آنجا که تو بال‌های لطیف‌ات را بگسترانی
انسان‌ها با هم برادر می‌شوند
یوآخیم لوکس، مدیر تئاتر تالیا در انتقاد از اجرای این برنامه برای سران کشورهای گروه ۲۰ گفته است:
«سران کشورهای گروه ۲۰ از این شعر سردرنمی‌آورند، با این‌حال با کف زدن‌هایشان به روح این شعر [در ستایش برادری و برابری] تجاوز و آن را آلوده می‌کنند.»
او یادآوری کرده است که آلمانی‌ها با عنایت به تاریخ آلمان می‌بایست نسبت به این موضوع حساس‌تر باشند.
از مدیر تئاتر تالیا هم دعوت شده که در این کنسرت شرکت کند اما او این دعوت را نپذیرفته است.
«سرود شادی» از مشهور‌ترین سروده‌های فردریش شیللر است. او این شعر را در اوج جوانی در تابستان ۱۷۸۵در دوران موسوم به «تهاجم و طوفان»سروده و تلاش کرده از مفهوم «شادی» به مفهوم «آزادی» دست بیابد.