جهان امروز بيست‌وپنجمين سالروز فاجعه اتمی چرنوبيل را در حالی برگزار می‌کند که نگران آخرين فاجعه اتمی در فوکوشيمای ژاپن است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، امروز پيش از ظهر مراسم يادبود قربانيان فاجعه اتمی چرنوبيل با شرکت سياستمداران بلندپايه و کليسای ارتودوکس، با روشن کردن شمع در محل وقوع حادثه برگزار شد.
ويکتور يانوکوويچ، رئيس جمهوری اوکراين و دميتری مدودف، رئيس جمهوری روسيه نيز قرار بود در اين مراسم حضور يابند.
دميتری مدودف در مراسم ويژه کرملين به ياد قربانيان چرنوبيل گفت: «مهم‌ترين درس فاجعه چرنوبيل و فوکوشيما اين است که به مردم بايد واقعيت را گفت.»
۲۶ آوريل ۱۹۸۶ در ساعت يک و ۲۳ دقيقه بامداد، راکتور شماره چهار نيروگاه اتمی شمال اوکراين منفجر شد. اين انفجار در نتيجه گرمای بيش از اندازه‌ای روی داد که خود ناشی از خارج شدن راکتور از اختيار مهندسين آن بود.
۲۵ سال پس از فاجعه اتمی چرنوبيل هنوز تعداد دقيق کشته شدگان موضوع بحث و مجادله است و بنا بر نظر پزشکان ميليون‌ها نفر از بيماری‌های ناشی از اين فاجعه رنج می‌برند
مقامات اتحاد شوروی سابق در مدت چهار سال پس از فاجعه چرنوبيل ۶۰۰ هزار نفر را از تمام نقاط کشور برای فرونشاندن آتش و پايان بخشيدن به اين فاجعه بشری به چرنوبيل اعزام کردند؛ کسانی که به ندرت حفاظت شده بودند و در نتيجه زير تشعشات بالای هسته‌ای قرار گرفتند.
حکومت وقت شوروی ابتدا تلاش نمود تا عمق فاجعه را پنهان سازد. نخستين اقدام، تخليه شهر ۴۸ هزار نفری پريپيات، واقع در سه کيلومتری چرنوبيل در روز ۲۷ آوريل بود.
تنها پس از آن‌که سوئد در تاريخ ۲۸ آوريل متوجه حد بالای تشعشات اتمی گرديد، مسکو مجبور به اعتراف شد. حتا پس از آن نيز مقامات شوروی اطلاعات ناقصی از ميزان فاجعه منتشر می‌کردند.
راکتورهای باقی‌مانده چرنوبيل نيز با وجود حوادث بيشتر، تنها پس از فشارهای بين‌المللی، در دسامبر ۲۰۰۰ به‌شکل دائمی از دور فعاليت خارج شدند.
در ادامه اين فاجعه اتمی در چند کيلومتری مرز بلاروس، مناطق ديگری از اوکراين، روسيه و بلاروس نيز آلوده به مواد راديواکتيو شدند.
تشعشات ناشی از انفجار چرنوبيل که معادل دست‌کم ۲۰۰ بمب اتم فرو ريخته‌شده بر سر هيروشيما بود به دليل ايجاد شکاف در ديواره بتنی دور راکتور، به ديگر نقاط اروپا نيز گسترش يافت.
۲۵ سال پس از فاجعه اتمی چرنوبيل هنوز تعداد دقيق کشته شدگان موضوع بحث و مجادله است و بنا بر نظر پزشکان ميليون‌ها نفر از بيماری‌های ناشی از اين فاجعه رنج می‌برند.
به گمان مقامات اوکراينی در مجموع پنج ميليون نفر از ساکنان اوکراين، بلاروس و روسيه از اين فاجعه «رنج» می‌کشند. بخش قابل توجهی از آنان همچنان در مناطق آلوده زندگی می‌کنند.
به نظر گرين‌پيس، سازمان مدافع محيط زيست، عواقب ناشی از آلودگی مواد راديوکتيو (سرطان، صدمه به سيستم ايمنی بدن، بيماری‌های قلبی و…) می‌تواند عامل مرگ ۱۰۰ تا ۴۰۰ هزار نفر در اين سه جمهوری سابق اتحاد شوروی شود.
اين آمار با آماری که سازمان ملل در سال ۲۰۰۵ منتشر ساخت و تعداد کشته‌شدگان توسط مواد راديواکتيو را چهار هزار نفر اعلام نمود تفاوت فاحشی دارد.
کميته علمی سازمان ملل (UNSCEAR) تنها آمار کشته شدن ۳۱ مأمور مهار حادثه چرنوبيل را که به‌شکل مستقيم زير تشعشات مواد راديواکتيو قرار گرفتند، منتشر نموده است.
اين کميته همچنين از مرگ ۱۹ مأمور ديگر «به دلايل مختلف» پيش از سال ۲۰۰۶ خبر داده است.