فردای پذيرش طرح اتحاديه آفريقا توسط معمر قذافی برای حل مسالمت‌آميز مسأله ليبی، مخالفان حکومت امروز پيش‌شرط‌های خود را برای مذاکره اعلام کردند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، ابتکار اتحاديه آفريقا برای حل مسأله ليبی ممکن است با طرح خواسته‌های شورشيان بی‌اثر بماند.
روز گذشته سرهنگ معمر قذافی، رهبر ليبی «نقشه راه پايان خشونت‌ها در ليبی» را که توسط اتحاديه آفريقا ارائه شده بود پذيرفت. امروز نيز هیأت مذاکره‌کننده اتحاديه برای گفت‌وگو با مخالفان و متقاعد ساختن آنان، به بنغازی رفت.
شورشيان به نمايندگان اتحاديه آفريقا گفته‌اند که پيش از هر آتش‌بسی نيروهای دولتی بايد از جاده‌ها و خيابان‌ها برداشته شوند و آزادی بيان نيز مورد احترام قرار گيرد.
به گفته صاحب‌نظران سياسی از آن‌جا که شورشيان همواره خواهان کناره‌گيری معمر قذافی از حکومت بود‌ه‌اند اين مذاکرات دشوار به نظر می‌رسد
هیأت نمايندگی اتحاديه آفريقا که در طرابلس با قذافی مذاکره کرد متشکل از ياکوب زوما، رئيس جمهوری آفريقای جنوبی، آمادو توماری‌توره، رئيس جمهوری مالی، محمد عولد عبدالعزيز، رئيس جمهوری موريتانی و دنيس ساسو نگه‌سو، رئيس جمهوری کنگو بود که هنری اوريم اوکللو، وزير امور خارجه اوگاندا نيز آنان را همراهی می‌کرد.
معمر قذافی بنا به روال هميشگی، آنان را در چادر خود در محل اقامت باب‌العزيز به حضور پذيرفت.
ياکوب زوما گفت: «هیأت رهبریِ برادر، نقشه راه را که ما ارائه کرده بوديم پذيرفت.»
سپس رماتان لامامرا، کميسر صلح و امنيت اتحاديه آفريقا در برابر نمايندگان رسانه‌ها بيانيه‌ای را خواند که بر اساس آن «نقشه راه» و به‌طور مشخص «توقف فوری عمليات خصمانه»، «تسهيل در تحويل کمکهای بشردوستانه به مردم» و «آغاز گفت‌وگوی حکومت و مخالفان دولت ليبی با چشم‌انداز يک دوره گذار»، از جمله موارد مهم آن بودند.
هیأت نمايندگان اتحاديه آفريقا به منظور توقف نبردها در ليبی به اين کشور سفر کرده است.
رئيس جمهور آفريقای جنوبی که روز گذشته ليبی را ترک کرد اعلام نمود «فراخوانی نيز به پيمان آتلانتيک شمالی (ناتو) ابلاغ شد تا بمبارانهای خود را برای امکان دستيابی به يک آتش‌بس، متوقف سازد.»
اعضای ديگر هیأت نمايندگی اتحاديه آفريقا امروز دوشنبه به بنغازی در هزار کيلومتری شرق طرابلس رفتند تا با رهبران شورشيان ملاقات کرده و برای پذيرش آتش‌بس مذاکره کنند.
به گفته صاحب‌نظران سياسی از آن‌جا که شورشيان همواره خواهان کناره‌گيری معمر قذافی از حکومت بود‌ه‌اند اين مذاکرات دشوار به نظر می‌رسد به‌ويژه از آن رو که در مذاکرات روز گذشته با رهبر ليبی سخنی از کناره‌گيری به ميان نيامد.
رماتان لامامرا، کميسر صلح و امنيت اتحاديه آفريقا در اين‌باره گفت: «صادقانه به شما بگويم، با رهبر ليبی بحث‌هايی شد اما من نمی‌توانم چيزی در اين رابطه بگويم. هم به اين خاطر که من در بخشی از صحبت‌های او نبودم و هم به دليل اين‌که بايد محرمانه بماند.»
برای دومين روز متوالی نيروهای دولتی ليبی شهر اجدبيا را بمباران کردند. نبردهای اين شهر در دو روز گذشته دست‌کم ۱۲ کشته و ۱۷ زخمی به جا گذاشت.
در جبهه ديگر، در شرق ليبی نشانه‌ای از آرامش اوضاع ديده نمی‌شود. شهر شورشی مصراته از يک ماه و نيم پيش توسط نيروهای دولتی محاصره و بمباران شده است. در دو روز گذشته نبردهای مصراته نيز دست‌کم ۱۱ کشته داشته است.
در بروکسل ناتو اعلام کرد که روز گذشته دست‌کم ۲۶ تانک نيروهای دولتی ليبی شامل ۱۲ تانک در نزديکی اجدبيا و ۱۴ تانک در حوالی مصراته را منهدم کرده است.
ناتو گفته است به حملات هوايی خود «در روز و شب» ادامه خواهد داد.
ما اگر بخواهیم تغییرات دنیا را در رابطه با جنگ درست مشاهده کنیم باید آنرا به دو دوره ی انقلاب کبیر فرانسه تا تسخیر عراق یعنی 2003 و دوران پس از آن تقسیم کنیم دوران اول دورانی ست که کشورهای سرمایه داری برای حل بحرانهای مازاد تولید خود به کشورهای غیر سرمایه داری حمله کرده و سرمایه ی ملی آنها را که طی دورانها و سالیان متمادی ذخیره می کردند یا غارت کرده و یا با کالاهای مازاد خود مبادله می کردند و همچنین با این جنگها ساز و کارهای بازار آزاد و تولید کالایی شیوه ی صنعتی سرمایه را نیز وارد این قبیل کشورها می کردند که نتیجه ی آن دو جنگ جهانی خونین بود اما حمله ی آمریکا به عراق نشان داد که دیگر جنگ نه تنها بحران مازاد تولید را حل نمی کند بلکه هم خسارتهای انسانی و هم خسارتهای مالی زیادی ببار می آورد بیش از 3000 میلیارد دلار هزینه در عراق عملا آمریکا را وادار نمود تا از چین کمک بگیرد و ضرورتا عراق هم جز کالایی به نام نفت چیز دیگری ندارد به همین دلیل دوران جدید دولتها را وادار نموده تا از جنگها حتی الامکان دوری نمایند و به همین دلیل است که جنگ در لیبی جذابیتش را از دست داد و برای کمکهای بشردوستانه هم تنها به جنگ هوایی با کمترین هزینه روی آورده اند و می بینیم ناتو که فکر می کرد طی دو هفته با بمبارانهای هوایی کار را یکسره خواهد کرد مشاهده کردیم که بدون جنگ زمینی منظم امکان پیروزی وجود ندارد و از اینروست که در واقع ناتو شکست را پذیرفته و اتحادیه ی آفریقا وارد میدان می شود اگر چه این تئوری دوری از جنگ در بین کشورهای معظم پس از درک ضرورتها صورت واقعی خود را باز خواهد یافت و درک شرایط هر کشور ضرورت دخالت نیروهای زمینی را برای جلوگیری از جنایت های دیکتاتورها شکلی منطقی خواهد داد . که لیبی یکی از اولین تجربه هایی ست که بشریت بدان دست یاخته است و علامت خوبی ست که رشد عقلانی آن خواب سایر دیکتاتورها را مشوب خواهد ساخت .
کاربر مهمان فرهاد - فریاد / 11 April 2011