محمد رفیع ضیائی، کاریکاتوریست سرشناس ایرانی صبح ۳ خرداد در اثر سکته قلبی درگذشت. او یکی از نخستین کاریکاتوریستهای ایران و از پرکارترین آنها بود.
محمد رفیع ضیائی در سال ۱۳۲۷ در شهر اِوز از توابع فارس به دنیا آمد. ضیائی مقالات متعددی هم درباره هنر کاریکاتور نوشته یا به فارسی ترجمه کرده است.
محمدرفیع ضیایی در سال ۱۳۸۸ درباره زندگینامه هنریاش به نشریه هیمه چنین میگوید: «در سال ۱۳۲۷ در اوز لارستان به دنیا آمدم. در اوز، شیراز، اصفهان و نهایتاً در تهران درس خواندم و به شرکت مخابرات رفتم. بیشترین فعالیت کاری من همکاری با مطبوعات به عنوان کاریکاتوریست، طنزپرداز و تحقیقات در همین موضوعات بوده که قریب به ۳۰ سال ادامه داشته و در همین موارد با بسیاری از نشریات طنز و فکاهی ایران همکاری داشتهام. کتاب فرهنگ مردم اوز، شامل لغتنامه، آداب و رسوم، داستانها را نیز آماده چاپ دارم.»
هادی حیدری، کاریکاتوریست برجسته درباره محمد رفیع ضیایی میگوید:
«ضیایی را بیشتر با کارتونهای بدون شرح و با هاشورهای پرقدرتش میشناسند. دغدغههای صلحطلبانه در آثارش بسیار پررنگ و نمایان بود. بسیاری او را از کارهای پژوهشیاش درباره کارتون و کاریکاتور میشناسند. مجلات گل آقا خصوصاً ماهنامه و سالنامه پر بودند از نوشتههای تخصصی او در این رابطه. ضیایی انسان آرام، بیآلایش، فروتن و پرکاری بود که بیش از ۳۰ سال فعالیت مستمر مطبوعاتی را در کارنامهاش به جا گذاشت.»
ضیایی در سالهای پیش از انقلاب با مجله خورجین همکاری میکرد. بعد از انقلاب، هنگامی که در ۱ آبان ۱۳۶۹ به کوششکیومرث صابری فومنی، طنزپرداز فقید ایرانی هفتهنامه گل آقا منتشر شد، به تحریریه این هفتهنامه پیوست.
علاوه بر این او با کیهان کاریکاتور و پلیبان و مجله هزارقصه نیز همکاری میکرد.
از او ۲۵ کتاب به جای مانده و جایزه ویژه سی ویکمین مسابقه اسکوپیه در سال ۱۹۹۹، مدال برنز و دیپلم افتخار شهر تولینتیو در سال ۲۰۰۳، جایزه دوم شانزدهمین مسابقه اولنس بلژیک در سال ۲۰۰۴ را هم به دست آورده است.
چه آثار قوی و پر مغزی! متاسفانه کارکاتوریست ها به اندازه سایر هنرمندان ارج گذاشته نمی شوند. او هیچ از آقای شجریان کم نداشته
سیما / 25 June 2016
دوست گرامی و همکار قدیمی، خبر رفتنت رو شنیدم و سخت دلتنگ شدم. انسان گرانقدری بودی. روحت شاد و یادت گرامی.
irani / 26 June 2016