به گفته رئيس اداره حمايت از حيوانات استان گلستان، بزرگ‌ترین سند بد‌‌‌رفتاری و ظلم به حیوانات را شهرد‌‌‌اری‌هایی که حیوانات را می‌کشند ارائه می‌د‌‌‌هند.
به گزارش روزنامه «قانون»، رئیس اداره حمایت از حیوانات استان گلستان در این باره گفت که این کشتار آن‌هم به این شکل، بزرگ‌ترین مجوز برای ترویج خشونت علیه حیوانات است. او اضافه کرد: «هر جایی که یک بزرگ‌تر تخلفاتی داشته باشد، کوچک‌تر تخلفاتی شدیدتر را ارائه خواهد کرد».
مسعود شکیبا، دامپزشک و فعال محیط زیست نیز در این رابطه گفت: «انتظار ما این است که شهرداری‌ها با آن‌همه پولی که در اختیار دارند، وقتی حامیانی مثل استان گلستان در شهر گرگان با دستان بسته شبانه‌روز سعی می‌کنند سگ‌ها را نجات دهند، از بودجه‌هایی که برای کشتار سگ‌ها وجود دارد، به جلوگیری از کشتار حیوانات اختصاص دهند. به‌جای آموزش خشونت و القای رفتار بد با حیوانات، القای اخلاق و رفتار صحیح و مهربانی با سایر موجودات را داشته باشند».
به گفته این فعال محیط زیست، هیچ آمار رسمی‌ای در مورد حیوان‌آزاری در کشور نمی‌شود به دست آورد چراکه معمولاً این موارد علنی نمی‌شوند.
شکیبا در پاسخ به این‌که بیشتر چه افرادی حیوان‌آزاری می‌کنند گفت: «معمولاً افرادی که خودشان تحت آسیب و آزارهایی باشند، بیشتر انتشاردهنده آزار هستند.» او در ادامه گفت که او در این حیطه تخصصی ندارد و لازم است روانشناسان به این موضوع بپردازند. او همچنین بر اهمیت آموزش و پرورش را درباره این موضوع تأکید کرد.
علاوه بر کشتار جمعی حیوانان از سوی شهرداری، حیوان‌آزاری در تمام نقاط ایران اتفاق می‌افتد، درحالی‌که در قانون اساسی به این مبحث به‌طور کامل پرداخته نشده است.
در ماده ۶۷۹ قانون مجازات اسلامی‌آمده است: «هرکس به عمد و بدون ضرورت حیوان حلال‌گوشت متعلق به دیگری یا حیوانی که شکار آن توسط دولت ممنوع اعلام شده است را بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند، به حبس از ۹۱ روز تا شش ماه یا جزای نقدی از یک میلیون‌وپانصدهزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد».
این درحالی است که در چند مورد حیوان‌آزاری اخیر، شاهد آزار رساندن به الاغ و سگ و گربه بودیم که هیچ کدام حلال‌گوشت نیستند و هیچ قانونی بر آزار این حیوانات ناظر نیست.
به نظر شکیبا، نبود قانون و مجازات باعث گسترش این موارد است. او در این باره ادامه داد: «شما می‌بینید هرکجا که دوربین وجود دارد، سطح تخلفات پایین آمده است. این نشان می‌دهد که قانون هرکجا با شدت بیشتری برخورد کند، سطح تخلفات پایین می‌آید. این مسئله به دلیل عدم وجود یک قانون دارد بی‌تفاوت از کنارش گذشته می‌شود».
همچنین به گفته او طبق مصوبه سال ۱۳۸۷، کار شهرداری‌ها در امحای حیوانات ولگرد غیرقانونی است، درحالی‌که همچنان دارد اتفاق می‌افتد اگرچه ممکن است آن را انکار کنند.
در همین زمینه:
مبانی فقهی در کاهش حیوان‌آزاری کارایی ندارد