تعدادی از زنانی كه خواهان ورود به محل برگزاری مسابقات جهانی والیبال ساحلی در کیش بودند، گزارش كرده‌اند كه با ورود آنها به محل مسابقه مخالفت شده است.
فدراسیون والیبال ایران پیش از این اعلام كرده بود ورود زنان به این بازی‌ها آزاد است. فدراسیون جهانی اعلام کرده تنها در صورت رفع ممنوعیت حضور زنان تماشاگر در بازی‌ها میزبانی رقابت‌های لیگ جهانی والیبال در ماه ژوئن ۲۰۱۶ به ایران. داده خواهد شد.
محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال ایران پیش از این گفته بود: «با توجه اینکه کیش یک جزیره توریستی در ایران به حساب می‌آید، اکثر تیم‌ها و میهمانان با خانواده‌های‌شان در این جزیره حضور پیدا خواهند کرد.»
اما به نظر می‌رسد که مسئولان ورزشی ایران، این بار هم با حضور نمایشی و انتخابی تعدادی از زنان، می‌خواهند ناظران بین المللی را فریب دهند.
بنا به گزارش‌هایی که از زنان خواهان ورود به استادیوم در حزیره کیش رسیده، یک مامور اطلاعاتی جلوی در استادیوم ایستاده و به زنان گفته است که ورودشان به استادیوم ممنوع است. به دنیال این اتفاق زنان علاقه‌مند به تماشای بازی‌ها به یک کافی شاپ در نزدیکی محل مسابقه رفته‌اند و از روی پشت بام آنجا و با فاصله بازی را تماشا کرده‌اند.
اعضای کمپین استادیوم قصد دارند که این تخلف فدراسیون والیبال ایران را گزارش کنند.
یک ممنوعیت ده ساله
ناصر مکارم شیرازی، از مراجع شیعه در قم، از جمله مراجع مخالف حضور زنان در ورزشگاه‌ها خردادماه گذشته برگزاری کنسرت موسیقی و حضور زنان در ورزشگاه‌ها را «غیرضروری» و باعث بروز «اختلاف» دانست. همان زمان بود که گروهی از مخالفان که از اعضای انصار حزب‌الله بودند با در برابر وزارت ورزش و جوانان تجمع کردند و به حضور احتمالی زنان در ورزشگاه آزادی برای دیدن رقابت‌های والیبال لیگ جهانی اعتراض کردند.
مطالبه ورود زنان به استادیوم که سابقه‌ای ده ساله دارد، در دولت قبلی هم باز به دلیل مخالفت مراجع متوقف شد. در آغاز سال ۱۳۸۵ محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوری وقت ایران با ارسال نامه‌ای به رییس سازمان تربیت بدنی خواستار فراهم کردن امکانات حضور زنان در ورزشگاه‌ها شد. این نامه با اظهارنظرهای متفاوتی در میان مسئولین کشور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و خبرگزاری‌های خارجی همراه شد و به دلیل مخالفت صریح گروهی از روحانیون در شهر قم محمود احمدی نژاد هم از تصمیم خود صرف نظر کرد.
فاضل لنکرانی، صافی، میرزا جواد تبریزی، نوری همدانی، مکارم شیرازی، مصباح یزدی، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مراجع و گروه‌هایی بودند که نسبت به این موضع واکنش نشان داده و خواستار تجدید نظر دولت در این حوزه شده بودند.
پیش از آغاز مسابقات جام جهانی والیبال ۲۰۱۴ محمود افشاردوست، دبیر فدراسیون والیبال ایران ممنوعیت حضور زنان در استادیوم را برای تشویق تیم ملی والیبال ایران خبر داد و دلیل آن را «نبود زیرساخت‌های فرهنگی» دانسته بود. در حالی‌که پیش‌تر ورود زنان به استادیوم‌ها ممنوع نبود و آنها می‌توانستند برای تماشای ورزش‌هایی مانند والیبال و بسکتبال به سالن‌های ورزشی بروند.
در پی سخنان افشاردوست، گروهی از زنان در اعتراض به این ممنوعیت همزمان با انجام بازی‌های جام‌جهانی مقابل استادیوم ۱۲ هزار نفری تجمع کردند. تجمع این زنان اما به خشونت کشیده شد و تعدادی از آنها مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و برخی نیز بازداشت شدند. در یکی از این تجمعات اعتراضی شهیندخت مولاوردی نیز معترضان را همراهی می‌کرد.
با وجود این، درهای سالن‌های ورزشی روی زنان بسته ماند تا آن‌که تصمیم گرفتند مطالبه خود را از طریق ارسال نامه به فدراسیون جهانی والیبال و فوتبال پیگیری کنند. ۱۳۰ کنش‌گر حقوق زنان در نامه‌ای خطاب به فدراسیون جهانی والیبال به این تبعیض جنسیتی اعتراض کردند و از رییس این فدراسیون خواستند که فدراسیون والیبال ایران را در قبال این رفتار مسوول بداند. واکنش فدراسیون جهانی والیبال نیز جدا از برگزاری جلسات مختلف با مسوولان فدراسیون والیبال ایران، لغو میزبانی تعدادی از مسابقات جهانی بود.
در اقدامی دیگر نزدیک به ۲۰۰ کنش‌گر مدنی و سیاسی در داخل و خارج از ایران در نامه‌ای دیگر به سپ بلاتر، رییس سابق فیفا از او خواستند که رفع ممنوعیت حضور زنان ایرانی در استادیوم‌های ورزشی کمک کند. بلاتر چندی پس از این نامه، در یادداشتی منتشر شده در هفته‌‌نامه فیفا از مسوولان ایرانی خواست که «به این محدودیت تحمل‌ناپذیر علیه زنان خاتمه دهد».
بلاتر بعدتر در گفت‌وگو با رویترز از دیدار خود با حسن روحانی خبر داد که به وی یادآوری کرده «این موقعیت غیرقابل تحمل می‌تواند در زمانی کوتاه حل شود».
در پی این اقدامات و به خطر افتادن میزبانی ایران در جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۱۹ علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال ایران در واکنش به بلاتر گفت که مساله حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی «بحث بسیار کوچکی در برابر معیارهای دیگر است».
او همچنین تاکید کرده بود که جمهوری اسلامی با حضور «زنان کشورهای دیگر» در استادیوم‌های ورزشی مشکلی ندارد. طبق اظهارات کفاشیان ملیت زنان نیز در این امر نقش بازی می‌کند و تنها زنان ایرانی هستند که نمی‌توانند در کشور خود به سالن‌های ورزشی بروند.
با وجود وعده‌هایی که معاونت امور زنان رسایت جمهوری ایران برای پیگیری این مطالبه داده بود اما در نهایت شهیندخت مولاوردی تیرماه گذشته گفت که دولت تلاش‌هایی در راستای حضور زنان در روزشگاه‌ها انجام داد ولی به دلیل موضع گیری برخی از مراجع شیعه از این مساله صرف نظر کرده است.
در همین زمینه:
نفس‌ها تا ورود زنان به استادیوم حبس!
پشت درهای استادیوم؛ از روسری‌سفیدها تا به امروز