جنگ داخلی سوریه که طی چهار سال گذشته بیش از ۲۴۰ هزار کشته و میلیون‌ها آواره داشته، در آستانه چرخشی تاریخی است. پادر میانی روسیه و تصمیم ولادیمیر پوتین به مداخله نظامی علیه جهادگرایان و ایجاد ائتلافی با جمهوری اسلامی که دولت کنونی سوریه نیز در آن جا داشته باشد، می‌تواند به وجود آورنده این چرخش اساسی باشد.

Iran_Syria

ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه روز یکشنبه ۱۱ اکتبر در شبکه تلویزیون دولتی روسیه گفت: «کشورش قصد استقرارنیروهای روسی را در کنار ارتش بشار اسد در سوریه ندارد .»

از سی سپتامبر مداخله نظامی روسیه در سوریه برای پشتیبانی از رژیم بشار اسد با انجام بمباران‌های هوایی دور تازه‌ای از جنگ چهارساله و بحران سوریه را به جریان انداخت.

مقامات ارشد دفاعی آمریکا و روسیه از طریق ویدیو کنفرانس با هم گفتگو کردند تا تلاش کنند امنیت عملیات‌شان با اقدامات یکجانبه روسیه در سوریه، حفظ شود و از برخورد احتمالی هواپیماهای ائتلاف تحت رهبری آمریکا و هواپیماهای روسیه جلوگیری شود.

طبق آمار پنتاگون، ائتلاف تحت رهبری آمریکا از اوت ۲۰۱۴ برای مبارزه با داعش در عراق ۴۷۰۰ حمله هوایی و از یک ماه بعد، در سوریه ۲۶۰۰ حمله هوایی از انجام داده است.

نیکلا باورز سرمقاله‌نویس هفته‌نامه فرانسوی «لوپوئن» می‌نویسد: «روسیه در سوریه اهداف سه‌گانه‌ای را دنبال می‌کند. نخست جلوگیری از سقوط بشار اسد و رژیم او، دوم، امن کردن منطقه دمشق و ارتباط ایمن دمشق با شمال سوریه، سوم، ایجاد یک پوشش گسترده هوایی برای اینکه ارتش سوریه و شبه‌نظامیان وابسته به سپاه قدس جمهوری اسلامی بتوانند در برابر شورشیان اسلامی سوریه مقاومت کرده و به تدریج آنها را به عقب رانده و از بین ببرند.»

از سوی دیگر کشته شدن حسین همدانی از فرماندهان عالیرتبه سپاه پاسداران در اطراف شهر حلب سوریه، از دخالت گسترده نیروهای زمینی جمهوری اسلامی و متحدش حزب‌الله لبنان درجنگ سوریه حکایت می‌کند.

پرسش‌هایی که رادیو زمانه آن‌ها را با امیر طاهری در لندن و حسن هاشمیان در استانبول در میان می‌گذارد از این قرارند:

● ائتلاف روسیه، جمهوری اسلامی، دولت اسد – رهبری این ائتلاف در دست کیست؟

● موضع غرب چیست؟ آیا ائتلاف روسیه، جمهوری اسلامی و دولت اسد را در مقابله با داعش به نفع خود می‌بیند؟

● آیا حضور مستقیم و فعال روسیه در درگیری‌های سوریه حضور گسترده‌تر جمهوری اسلامی را هم در پی خواهد داشت؟

● عواقب احتمالی دخالت بیشتر جمهوری اسلامی در سوریه و همچنین عراق برای ایران به لحاظ سیاسی و اقتصادی چه خواهد بود؟