کارزار «درهای آبی» که یک کمپین اجتماعی و زیست‌محیطی است کمتر از دو هفته پیش در سنندج، مرکز استان کردستان فعالیت خود را آغاز کرد. فعالیت این کارزار اگر چه تنها در این شهر متمرکز بود اما اکنون به برخی از شهرهای استان‌های همجوار هم کشیده شده است.
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا)، مؤسسه آموزشی و نیکوکاری رعد سنندج کارزار «درهای آبی» را از ۱۰ شهریور جاری راه‌اندازی کرد. این کارزار با جمع‌آوری درهای پلاستیکی بطری‌های مختلف، برای کم‌توانان و معلولان ویلچر تهیه می‌کنند.
با درخواست از فعالان اجتماعی در شهرستان‌های مختلف استان کردستان آن‌ها نیز به این کارزار پیوستند و مکان‌هایی را برای جمع‌آوری در پلاستیکی بطری‌ها مشخص کردند.
پس از گذشت چند روز این کارزار اکنون به شهر بوکان در آذربایجان غربی و شهرهای جوانرود و پاوه در استان کرمانشاه نیز گسترش یافته و فعالان اجتماعی و محیط زیستی در حال جمع‌آوری درهای پلاستیکی بطری برای این کمپین هستند.
آمانج فلاحی، سرپرست کارزار «درهای آبی» گسترش این کمپین را با کمک فضای مجازی و کاملاً خودجوش دانست و استقبال از این کمپین را «بسیار عالی» توصیف کرد. او گفت: «استقبال بیشتر از انتظار بود، فعالیت و هدف کمپین اکنون در میان بخش‌های مختلف مردم شناخته شده است و بسیاری به آن پیوسته‌اند.»
به‌گفته فلاحی علاقمندان از طریق برنامه‌ها و شبکه‌های اجتماعی با این کارزار آشنا شده‌اند و تاکنون حدود ۴۰ هزار در پلاستیکی برابر با ۷۳ کیلو جمع‌آوری شده است که باید به ۱۰۰ هزار عدد برسد تا بتوانند یک ویلچر تحویل بگیرند.
هزینه بازیافت درهای پلاستیکی از هزینه تولید آن‌ها کمتر است و کارخانه‌ها تمایل به بازیافت آن دارند. از این رو یک کارخانه به دلیل انسان‌دوستانه بودن این طرح قبول کرده که قیمتی چند درصد بالاتر از قیمت بازار برای این درهای پلاستیکی به این کارزار پرداخت کند.
سرپرست کارزار «درهای آبی»، «ترویج احساس مسئولیت نسبت به معلولان و محیط زیست را از اهداف این کارزار عنوان کرد و گفت: «این کمپین محدودیت زمانی ندارد و ما به جمع‌آوری درهای پلاستیکی همچنان ادامه می‌دهیم.»
سال گذشته علی همت محمود‌نژاد، رئیس انجمن حمایت از معلولان گفته بود که در حال حاضر در ایران حتی یک دستگاه اتوبوس وجود ندارد که جایگاه معلولان داشته باشد. در هواپیماهای کشور نیز جایگاه ویژه معلولان تعریف نشده و عرض ورودی قطارها نیز متناسب با عرض ویلچر نیست. همچنین در مکان‌های دیدنی بسیاری از شهرها بالابر برای جا‌به‌جا کردن معلولان وجود ندارد و حتی یک اتاق خاص معلولان در هیچ‌کدام از هتل‌های ایران وجود ندارد.
بیشتر بخوانید: