در حالی که کمتر از سه هفته به پایان مهلت تعیین شده برای امضای توافق جامع هسته‌ای باقی‌ست، معاون وزیر خارجه جمهوری اسلامی از نبود اعتماد نزد طرفین مذاکره خبر می‌دهد . عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه ایران می‌گوید: «بنای ما در مذاکرات بر بی‌اعتمادی است.» این در شرایطی است که هم نمایندگان شش قدرت بزرگ و هم جمهوری اسلامی، هر روز از پیشرفت مذاکرات خبر می‌دهند. «حق بازرسی های فراگیر » و پذیرش احتمالی پروتکل الحاقی نیز تبدیل به یک مساله در مذاکرات کنونی شده که می‌تواند نقشی بازدارنده داشته باشد. یک مساله هم‌چنان مورد بحث نیز، ریتم لغو یا تعلیق تحریم‌هاست.
یک شرط اساسی اعتمادسازی در ماجرای اتمی پیوستن به پروتکل الحاقی است. پروتکلی که ۱۴۰ کشور جهان آن را امضا کرده‌اند و پیوستن به آن، تن دادن به بازدیدهای ناگهانی آژانس از مراکز هسته‌ای کشورهای مربوطه است.
نظامیان در جمهوری اسلامی اعلام می‌کنند که با بازدید مخالف هستند، این یعنی اینکه با پروتکل الحاقی مخالف‌اند. در واقع صف‌بندی‌ها در جمهوری اسلامی در نهایت گرد این مسئله خواهد بود.
پرسش‌های مهم روز این ها هستند:
موضوع پیوستن به پروتکل الحاقی چه جایگاهی در مذاکرات دارد؟
آیا از طرف قدرت‌های جهانی فشار مشخصی در این مورد وجود دارد؟
آیا ممکن است مذاکرات به نتیجه برسد، اما در عین حال ایران پروتکل الحاقی را نپذیرد؟
اگر بخواهد بپذیرد، آیا جناح طرفدار سازش می‌تواند بر دلواپسان و نظامیان غلبه کند؟
این پرسش‌ها را رادیو زمانه با دو کارشناس پرونده هسته‌ای آقایان رضا تقی‌زاده در گلاسکو و منصور فرهنگ در نیویورک مطرح می‌کند: