کابل، ۲۸ اسفند ۱۳۹۳: مردان خشمگین زنی را زدند، کشتند، و جسدش را سوزاندند. می‌پنداشتند دارند صواب دینی می‌برند، چون ملایی بانگ برآورده بود که آن زن قرآن سوزانده است.
مجموعه‌ای از مطالب درباره “فرخنده”
■ آریانا سعید: مادر افغان، دلتنگی حق تو نیست
شهزاده سمرقندی − آریانا سعید، از خوانندگان سبک موسیقی پاپ، زاده کابل است و حالا در لندن اقامت دارد. او با این که از کودکی افغانستان را ترک کرده اما می‌گوید همیشه با عشق به افغانستان و مردم آن فعالیت کرده است.
محمود صباحی − من هنوز هم به این زن می‌اندیشم، به فرخنده. نمی‌توانم فراموش‌اش کنم؛ و نمی‌خواهم فراموش‌اش کنم. خاطره او را در قلبم پناه داده‌ام و این یادداشت هم، اظهارِ عشقی است به او.
■ کارنامه معاون وزیر فرهنگ افغانستان، قبل و بعد از فرخنده
شهزاده سمرقندی − سیمین حسن‌زاده، معاون وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان، از افرادی بود که کشته شدن فرخنده به دست اوباش در خیابان‌های کابل را مثبت تلقی کرد و با موجی از اعتراض‌های مردمی رو‌به‌رو شد.
■ نگاهی به مقاله‌ی «مرگ فرخنده و پدیدارشناسی خشونت»
زلمی کاوه − چگونه می‌توان «زوال کرامت انسانی» را جدا از ارزش‌ها‌ی حاکم، احکام دینی و شرایط مادی آن قابل بررسی دانست؟
■ لذت کشتار؛ بازنمایی قتل فرخنده
یاسا حکیمی – واقعیت این است که انگیزه دینی جرقه اصلی را در رویداد فرخنده زد. هرچند ممکن است خشونت اعمال شده، ماهیت دینی هم نداشته باشد.
■ راهپیمایی شبانه طرفداران قاتلان فرخنده
شهزاده سمرقندی − گفت‌وگو با بکتاش روش از فعالان اجتماعی در کابل که در ۲۴ ماه مارس، در سومین شب کشته شدن فرخنده در صفحه فیس‌بوک خود ویدیویی منتشر کرد از راهپیمایی غیرمنتظره‌ای در محل قتل.
شهزاده سمرقندی − جسد فرخنده، زنی که به اتهام آتش زدن قرآن در کابل سوزانده شد، دوم فروردین در ازدحام مردمی که پلاکاردهایی با مضامین مرتبط با عدالت در دست داشتند، به خاک سپرده شد.
■ تشییع پیکر فرخنده که به اتهام آتش زدنِ قرآن کشته شد
گرفتن زیر تابوت در عرف افغانستان کاری «مردانه» است اما زنان کنشگری که در مراسم تشییع پیکر فرخنده شرکت کردند، اجازه ندادند مردان زیر تابوتش را بگیرند.