لی کوان یو، هم برای حکومت استبدادی‌اش و هم برای سیاست‌های اقتصادی‌اش که سنگاپور را به یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان تبدیل کرد، مطرح است.
لی کوان یو، بنیان‌گذار و معمار آنچه کشور سنگاپور «مدرن» خوانده می‌شود، در اولین ساعت‌های روز دوشنبه ۲۳ مارس / سوم فروردین، در سن ۹۱ سالگی بر اثر ابتلا به ذات‌الریه درگذشت.
لی، نخستین نخست‌وزیر کشور سنگاپور بود که از سال ۱۹۵۹ تا سال ۱۹۹۰ در این مسند باقی ماند. او که از طرفداران نظریه «بازار آزاد» بود، توانست در این مدت کشور سنگاپور را به قطب اقتصادی مهمی در بازار جهانی و در بازار آسیا تبدیل کند.
باراک اوباما، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، لی را یک «شخصیت بزرگ تاریخی» خواند که بسیاری دیگر از رهبران جهان از او در حوزه حکومت و توسعه اقتصادی مشاوره گرفته‌اند.
دبیر کل سازمان ملل متحد نیز گفت که از خبر مرگ لی «عمیقاً متأسف» است. او اشاره کرد که سنگاپور امسال پنجاهمین سالگرد استقلالش از استعمار انگلستان را در نبود بنیان‌گذارش جشن خواهد گرفت. بان کی مون، گفت لی یکی از الهام‌بخش‌ترین رهبران آسیایی است: «او سنگاپور را از یک کشور درحال‌توسعه به یکی از مهم‌ترین کشورهای توسعه‌یافته و به یک قطب پررونق کسب‌وکار بین‌المللی تبدیل کرد.»
با این حال سیاست‌های بازار پسند لی در طول سه دهه حکومت او، به نفع قشر کارگر سنگاپور عمل نکرد و توسعه‌های اقتصادی او شامل ایجاد سیستم تأمین اجتماعی همه‌شمول نبود. به همین دلیل لی منتقدان بسیاری را در سنگاپور داشت. حکومت او به کنترل شدید رسانه‌ها و سرکوب منتقدان سیاسی مشهور بود.
در دهه اخیر، لی به دلیل کهولت سن از سیاست کناره گرفت اما همچنان شخصیت مهمی در فضای سیاسی سنگاپور محسوب می‌شد؛ به‌ویژه به این خاطر که پسر بزرگ او، لی هسین لونگ، اکنون سومین نخست‌وزیر سنگاپور است.
لی کوان یو از بنیان‌گذاران و نخستین دبیر کل حزب عمل خلق (پی. ای. پی) بود؛ حزبی که تا کنون حزب غالب در فضای سیاسی‌ای است که عمدتاً تک‌حزبی خوانده می‌شود. این حزب از سال ۱۹۵۹ تا کنون همواره در قدرت بوده است و اینک ۸۰ کرسی از ۸۷ کرسی پارلمان سنگاپور را در اختیار دارد.
لی کوان یو، از اواسط بهمن ماه ۱۳۹۳ به علت ابتلا به ذات‌الریه در بیمارستان عمومی سنگاپور بستری شده بود. پس از مرگ او، هفت روز عزای عمومی در سنگاپور اعلام شده است.