در حالی که طبق برنامه پنجم توسعه، دولت ایران مکلف شده بود که تولید محصولات کشاورزی ارگانیک را به ۲۵ درصد برساند، اکنون میزان تولید این محصولات همچنان زیر پنج درصد است.
کمیسیون کشاورزی مجلس با اعلام این آمار اعلام کرده که دولت در این زمینه از برنامه مصوب عقب مانده است و اکنون باید با برنامهریزی بهتر و استفاده از امکانات به اهداف برنامه پنجم دست یابد.
محصولات کشاورزی ارگانیک به فراوردههایی گفته میشود که در تولید و فرآوری آنها از مواد شیمیایی مانند کودهای شیمیایی، سموم، هورمونها و دگرگونیها و دستکاریهای ژنیتیکی استفاده نشود و همه مراحل با استفاده از فرآیندهای طبیعی انجام شود. از این رو این محصولات سالمتر از محصولاتی است که با استفاده از فرآیندهای شیمیایی تولید میشود.
به گزارش خبرگزاری ایرنا، عباس رجایی، رییس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس روز دوشنبه یک دی ماه ضمن اشاره به عقب بودن کشور در تولید محصولات ارگانیک گفت از آنجا که چرخه تولید این محصولات دشوار است، قیمت تمام شده آن تفاوت آشکاری با قیمت سایر محصولات خواهد داشت بنابراین لازم است دولت از تولید این محصولات حمایت کند.
اخیرا استفاده گسترده از سموم، هورمونها و مواد شیمایی دیگر در محصولات کشاورزی و غذایی در ایران حساسیت سازمانهای مختلف از جمله سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت کشاورزی، سازمان حفظ نباتات و دیگر ارگانهای مرتبط را برانگیخته است.
احتمال آلوده بودن برنجهای وارداتی به سموم خطرناک شیمیایی، استفاده از هورمونهای زیانآور برای قرمز کردن محصول گوجه فرنگی در ایران، استفاده از روغن پالم در شیر و محصولات لبنی و همچنین استفاده غیر بهداشتی از خمیر مرغ در تولید سوسیس و کالباس به نگرانیهای فراوانی میان مصرفکنندگان محصولات کشاورزی و غذایی در ایران دامن زده است.
رییس کمیسیون کشاورزی مجلس همچنین خواهان تقویت امکانات آزمایشگاهی در کشور برای سنجش مواد غذایی پرمصرف از حیث پسماندهای شیمیایی و سمی و حمایت و تقویت مباحث پیشگیرانه در چرخه تولید از مسایل مهم در عرصه کشاورزی و بهداشت شد.
به گفته رجایی، یکی از موضوعات مهم در حوزه سلامت محصولات کشاورزی نظارت دقیق بر مدیریت مصرف پسابها در عرصه کشاورزی است که باید با وسواس بالا این پسابها از نظر استانداردهای میکروبی و شیمیایی و سنجش میزان فلزات سنگین و موادشیمیایی و میکروبی رصد شود.
«محصولات دستکاری شده ژنتیک خطرناکند»
در حالی که مجلس نسبت به توجه اندک دولت به تولید محصولات ارگانیک و سالم کشاورزی هشدار داده است، سازمان حفاظت محیط زیست نیز از سوی دیگر میگوید که کشور در معرض استفاده روزافزون از محصولات دستکاری شده ژنتیک است.
به گفته مهناز مظاهری، معاون آموزش و پژوهش سازمان حفاظت محیط زیست، این سازمان قصد دارد از تمام امکانات آزمایشگاهی خود برای بررسی و در نظر گرفتن خطرات احتمالی محصولات دستکاری شده ژنتیک استفاده کند.
پیشتر و در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۳، تشکلهای زیست محیطی در ایران از دولت خواسته بودند تا انجام بررسی کامل، از تولید و توزیع محصولات دستکاری شده ژنتیک خودداری شود.
به گفته این تشکلها، از آنجا که عوارض ناشناخته این گونه محصولات هنوز ناشناخته است، دولت باید پیش از رواج هرچه بیشتر، ایمنی زیستی محصولات تراریخته یا دستکاری شده ژنتیک را به طور کامل بررسی کند و به قانونی ایمنی زیستی پایبند باشد.
مجلس ایران در آذرماه سال ۱۳۹۲ از دولت به دلیل عدم اجرای قانون ایمنی زیستی انتقاد و پروندهای را در این رابطه به قوه قضاییه ارسال کرده بود.
قانون ایمنی زیستی که در سال ۱۳۸۸ توسط مجلس شورای اسلامی ایران به تصویب رسید، شامل مقررات و چارچوبهایی برای تولید، واردات و صادرات محصولاتی میشود که با فناوری و مهندسی ژنتیک به دست آمدهاند و به آنها محصولات دستکاری شده ژنتیکی یا تراریخته (Transgenic) گفته میشود. این محصولات از راه تغییر و اصلاح ژنهای یک ارگانیسم یا سازواره زنده به دست میآیند. برخی محصولات کشاورزی که با این روش تولید میشوند، در برابر آفتهای گیاهی مقاوم بوده و بنابراین میتوانند به میزان بیشتری ثمر دهند.
خمیر ضایعات به جای خمیر مرغ
سایت پارسینه با انتشار تصاویری از روند تولید خمیر مرغ در یک کارگاه تولیدی مینویسد: «حقیقتا باید گفت خمیر مرغی که در کشور تهیه میشود مایعی است حاصل از اسکلت باقیمانده از مرغهایی که ران وسینه آنها جدا شده است و یا از رستورانها و مرغ فروشیهای سطح شهرجمع آوری میشود.»
بر اساس این گزارش ماده تولیدی را نمیتوان “خمیرمرغ” نامید و بیشتر “خمیر اسکلت یا ضایعات” مرغ محسوب میشود.
پارسینه اضافه میکند: «آن بخشی هم که از مرغ کامل استحصال می شود متاسفانه از مرغهای تخمگذار تهیه میشود و به دلیل چثه ریزی و آلودگی که دارند کشتارگاها قادربه خروج کامل امعاء و احشای این مرغها نیستند. خمیر حاصل از این مرغ ها سرشاراز باقیمانده امعاء و احشاء حفره بطنی و صدری است.»
شهروندان از سلامت برخی تولیدات غذایی نگراناند و بیم دارند که این موضوع نیز به سرنوشت نامعلوم روغن پالم، برنجهای آلوده و نمونههای مشابه دچار شود
darya / 22 December 2014