علی‌اکبر صالحی، رئيس سازمان انرژی اتمی ايران می‌گويد اين کشور تصميم دارد «به زودی» ميله سوخت مشابه ميله‌های سوخت نيروگاه بوشهر را توليد کند.
روزنامه خراسان روز شنبه هشتم آذر گزارش داد که صالحی گفته است: «هم اکنون حدود ۳۰ درصد از سوخت راکتور تهران را سوخت ايرانی تشکيل می دهد و قرار است تا چهار سال آينده ۱۰۰ درصد اين سوخت ايرانی شود.»
رآکتور تحقيقاتی تهران سال ۱۳۴۶ توسط آمريکا راه‌اندازی شده است. سوخت اين رآکتور پيش از انقلاب ۱۳۵٧ توسط آمريکا و پس از انقلاب توسط آرژانتين تأمين می‌شد. ايران می‌گويد که از اين رآکتور استفاده «صلح‌آميز و پزشکی» می‌کند.
به گفته صالحی، توليد ميله‌های سوخت مشابه سوخت فعلی نيروگاه بوشهر «در حال انجام است و در آينده نزديک ميله سوخت مشابه مدل روسی اين نيروگاه ساخته خواهد شد.»
اورانيوم غنی شده (UF۶) پس از تبديل به پودر اکسيد اورانيوم (UO۲) و فشرده کردن آن، به شکل قرص در می‌آيد که با قرار گرفتن درون لوله، ميله سوخت برای استفاده در رآکتور آماده می‌شود.
او می‌گويد ميله‌های ساخت ايران در نيروگاه بوشهر قرار نخواهد گرفت و صرفاً مشابهی از اين نوع سوخت است «زيرا ما بايد آمادگی داشته باشيم تا پس از هشت سال که قرارداد تأمين سوخت بوشهر با رو‌س‌ها به اتمام می‌رسد بتوانيم سوخت اين نيروگاه و ساير نيروگاه های خود را تأمين کنيم.»
تعداد و نوع ماشين‌های غنی‌سازی ايران
صالحی در خصوص تعداد و نوع ماشين‌های غنی‌سازی ايران گفت: «حرف ما در مذاکرات بر سر تعداد سانتريفيوژها نيست و بر سر ظرفيت غنی‌سازی است. ۱۹۰ هزار سو ميزان ظرفيت غنی‌سازی برای تأمين سوخت نيروگاه بوشهر است که نياز ما در سال‌های آينده به شمار می‌رود اما همين حالا نيز کسی نبايد برای ما تعيين کند که برای تامين نياز خود به سوخت از چه نسلی از سانتريفيوژها استفاده کنيم زيرا اينکه با داشتن ماشين‌های جديدتر از ماشين‌های قديمی استفاده کنيم کار عقلانی نيست.»
ايران و گروه ۱+۵ از يک سال پيش دور تازه مذاکرات هسته‌ای را آغاز کرده‌اند. آمريکا، روسيه، بريتانيا، فرانسه، چين و آلمان اعضای گروه ۱+۵ هستند که در رابطه با برنامه هسته‌ای ايران که به گفته آن‌ها گمان می‌رود در جهت «مقاصد نظامی» باشد، فعاليت می‌کنند. اما ايران می‌گويد که برنامه هسته‌ای‌اش، صلح‌آميز است.
در تازه‌ترين دور اين مذاکرات، هفته گذشته پس از چند روز مذاکره پشت درهای بسته در وين، مذاکرات هسته‌ای ايران و کشورهای گروه ۱+۵ در روز دوشنبه ۲۴ نوامبر /سوم آذرماه، ضرب‌الاجل تعيين‌شده، به توافق نهايی نرسيد و بار ديگر مذاکرات تمديد و به اول ژوئيه ۲۰۱۵ / ۹ تير ۹۴ موکول شد.
نکات مورد اختلاف ميان کشورهای در حال مذاکره، «ميزان و ظرفيت غنی‌سازی اورانيوم در ايران» و همين‌طور «زمان‌بندی رفع يا تعليق تحريم‌ها» است.
دبیر ستاد توسعه اقتصادی ایران، عراق و سوریه، قیمت گاز صادراتی ایران به عراق را ۴۵ سنت و قیمت برق صادراتی به این کشور را بین ۱۷ تا ۱۹ سنت اعلام کرد و گفت که پول حاصل از این صادرات حتی به اندازه پول گاز مصرف شده برای تولید این برق !! نیست.
معاون وزیر نیرو ایران نیز از افتتاح یک نیروگاه «هدیه شده» از سوی ایران به عراق در روز پنج شنبه ۲۲ آبان خبر داد.
بر اساس گزارش‌ها، قرارداد صادرات برق ایران به عراق ۲۹ شهریور ماه پایان یافته است اما هوشنگ فلاحتیان، معاون وزیر نیرو، ۲۷ مهر گفته بود که این قرارداد تا پایان سال جاری میلادی تمدید شده و مذاکره برای امضای قرارداد جدید بین دو کشور ادامه دارد!!.
به گفته آقای فلاحتیان، ایران سالانه ۱۲ میلیارد کیلووات ساعت انرژی الکتریکی به کشورهای همجوار صادر و حدود چهار میلیارد کیلووات ساعت برق وارد می‌کند!! که بیشتر برق صادراتی ایران به کشورهای همسایه به عراق صادر می‌شود.
علیرضا دائمی معاون برنامه‌ریزی و امور اقتصادی وزارت نیرو نیز از افتتاح نیروگاه «هدیه» ایران به عراق با حضور وزیر نیرو ایران در روز پنجشنبه ۲۲ آبان خبر داد!!
به گفته آقای دائمی، این نیروگاه ۵۰۰ مگاواتی در شهر نجف ساخته شده است !!
faryad / 30 November 2014